Κάποτε, μού έλεγε, τού είχε παρουσιασθή δ διάβολος μέσα στό κελλί του σάν σκύλος φοβερός, o όποίος πετούσε φωτιές άπό τό στόμα του, καί όρμησε έπάνω του νά τόν πνίξη, γιατί καιγόταν, όπως τού είπε, άπό τίς προσευχές του. 'Ο Γερο - Αύγουστίνος τόν άρπαξε καί τόν πέταξε στόν τοϊχο καί τού είπε:- Κα...

'Ηταν κοντούλης και ηjλιοκαμένος, άλλά έλαμπε φορές - φορές τό πρόσωπό του. Αύτό τό είδα μέ τά μάτια μου, άλλά καί άλλοι Πατέρες μού τό είπαν. Τήν τελευταία φορά πού τόν είδα, μού έκανε Ιδιαίτερη έντύπωση, γιατί, τήν ώρα πού τόν ρωτούσα γιά κάτι, άστραψε πάλι τό πρόσωπά του πιό πολύ, καί μέ θάμπω...

"Ενας άλλος πάλι Γέροντας άπό τά «Βλάχικα» Κελλιά έρχόταν μέ βαρυχειμωνιά άπό τήν 'Αγία "Αννα γιά τό Κελλί του. Μόλις ξεμύτισε στήν κορυφή, τόν τύλιξε ή χιονοθύελλα, καί άναγκάστηκε νά γυρίση λίγο πίσω, γιά νά πιάση μιά άκρη σ' έναν βράχο, γιατί είχε νυκτώσει καί δέν τόν έπαιρνε ή ώρα νά έπιστρέψ...

...Μέσα σέ λίγο διάστημα ο νέος έγινε Μοναχός καί όνομάσθηκε Δανιήλ. "Εφθασε δέ σέ πνευματικά μέτρα, γιατί ήταν άγνός όχι μόνο στό σώμα καί στήν ψυχή άλλά καί στό νού, διότι πάντα είχε καλούς λογισμούς, καί στήν καρδιά του τήν καθαρή κατοικούσε ο Χριστός. Κάποτε, λοιπόν, είχαν άνάψει τόν φοϋρνο, ...

"Ετσι άγωνιζόταν ο Γερο - Εύλόγιος μέχρι τά έκατόν δκτώ του χρόνια. Καί άφού ώρίμααε πιά πνευματικά καί έπρεπε νά άναχωρήση άπ' αυτή τήν ζωή γιά τήν αiώνια μέ τόν πνευματικό του πλούτο, έλαβε πληροφορία άπό τάν Θεό νά έτοιμασθή καί νά έτοιμάση καί τά Καλογέρια του, δίνοντας τις τελευταίες του συμ...

Στό κελλί του είχε έναν ξύλινο Σταυρό κρεμασμένο καί μπροστά του συνήθως προσευχόταν. Κάποτε, τήν ώρα πού προσευχόταν, ήρθε ένας διάβολος άπό τό παράθυρο, γιά νά πειράξη τόν Γέροντα. Βλέπει ξαφνικά δ Γερο - Εύλόγιος τόν Σταυρό νά ξεκρεμιέται μόνος του, νά πλησιάζη τόν διάβολο, καί νά έξαφανίζεται...

Κάποτε τόν είχε έπισκεφθή ο π. Οεόκλητος ο Διονυσιάτης. 'Επειδή ή πόρτα τού Παπα - Τύχωνα ήταν κλειστή, καί άπό τόν Ναό άκούγονταν γλυκιές ψαλμωδίες, δέν θέλησε νά ένοχλήση μέ τό χτύπημα τής πόρτας, άλλά περίμενε νά τελειώσουν, γιατί νόμιζε ότι βρίσκονται στό «Κοινωνικό». Σέ λίγο βγαίνει δ Παπα -...

Έναν καιρό ο Πατήρ Άνθιμος [†1867] ησύχασε στα ύψη του Άθωνα για αρκετό χρονικό διάστημα. Ο αδελφός, ο Τραπεζάρης [της Μονής Παντελεήμονος, Ρωσικό], πολύ ανησύχησε και προσευχήθηκε στον Θεό να πληροφορήση τον Γέροντα να έλθη στην Μονή, για να τον ωφελήση πνευματικά. Του έλεγε δε ο λογισμός του: «...

Ο μακάριος Γέρων, παπά Γρηγόριος (†1899) διηγόταν στα τελευταία του το έξης περιστατικό, σχετικά με το λεγόμενο ότι στον καιρό μας δεν υπάρχουν άνθρωποι αγωνιστές, όπως οι παλαιοί Πατέρες.   Λειτουργούσα, έλεγε, την Μεγάλη Πέμπτη, και προς το τέλος της Λειτουργίας παρουσιάστηκε στο ναύδριον της...