Επί Σωφρονίου Καθηγουμένον τής Μονής Έσφιγμένου είχε άρρωστήσει ένας νεαρός Μοναχός, ο όποίος έχασε τήν υπομονή του καί συνέχεια ζητούσε εύλογία άπό τόν `Ηγούμενο νά πάη στόν κόσμο, γιά νά θεραπευθή. 'Ο Γέροντας τού έδωσε εϋλογία, γιά νά τόν άναπαύση, άλλά, έπειδή ήταν νέος, έκανε πολλή προσευχή, γιά νά μή βλαφτή ψυχικά στόν κόσμο. Ξεκίνησε λοιπόν δ Μοναχός μέ ένα φρόνιμο ζώο γιά τις Καρυές, γιά νά σφραγίση τήν άδειά του καί νά φύγη άπό τήν Δάφνη. Μόλις προχώρησε τριάντα λεπτά έξω άπό τήν Μονή, τού παρουσιάζεται ξαφνικά ένας 'Ασκητής μέ φωτεινό πρόσωπο καί τού λέει:

- Πού πηγαίνεις, άδελφέ μου; `Ο άρρωστος Μοναχός άπήντησε:

- Πηγαίνω στόν κόσμο γιά θεραπεία.

Τότε τού λέει ξανά δ 'Ασκητής έκεϊνος:

- Θέλεις νά γίνης καλά, αδελφέ;

καί σταύρωσε τόν άδελφό λέγοντας:

-'Από αϋτή τήν στιγμή θά έχης μέν τήν σωματική σου ϋγεία, άλλά μισθό από τόν Θεό δέν θά έχης. Μετά άπό αύτά τά λόγια έξαφανίστηκε έκεϊνος δ 'Ασκητής, ο όποίος ήταν "Αγιος, καί πήρε μαζί του τήν άρρώστια καί τόν πόνο τού αδελφού, πού έκτοτε έγινε καλά.
'Επέστρεψε στήν Μονή ο αδελφός καί διηγήθηκε τό θαύμα μέ τόν "Αγιο. ΟΙ Πατέρες είπαν ότι ήταν ο`Οσιομάρτυς Δαμιανός, πού άσκήτεψε στή Σκήτη τής Σαμάρειας, στό βουναλάκι πάνω άπό τήν Μονή.