Γύρω στα 1928 ο ταξιτζής Μιχάλης Γκιώνης ταξίδευε από την Αθήνα στο Διαβολίτσι Μεσσηνίας, έχοντας για επιβάτες ένα νεκρό και τρεις συγγενείς του. "Θα ήτο η ώρα ως δύο μετά τα μεσάνυχτα, που περνούσαμε τον Αχλαδόκαμπο και ανεβαίναμε τις ανηφορικές κορδέλλες, όταν βλέπω έξαφνα αριστερά του δρόμου έ...

Ο Παναγιώτης Λομβαρδιάς ήταν σταθμάρχης στην περιοχή του Αχλαδόκαμπου. Να πως αφηγείται την εμπειρία του : Κατέβαινα από την Αντρίτσα κάτω από το σταθμό για να αλλάξω τα κλειδιά της γραμμής. Θα ήταν μία η ώρα, χειμώνας καιρός. Καθώς πλησίαζα από το σταθμό είδα ότι από το πίσω μέρος ήταν συγκεντρω...

Ο χωρικός Νικόλαος Μάντης ερχόταν ένα Γεναριάτικο βράδυ από το Φαγοδέντρι στο χωριό του. Στη θέση Λιθαράκια ο Μάντης βρήκε ένα παιδάκι που τουρτούριζε από το κρύο και το οποίο τον παρακάλεσε να το φροντίσει. Ο χωρικός το έφερε σπίτι του και το έβαλε κοντά στη φωτιά. Όμως σύντομα αντιλήφθηκε ότι τ...

Ο Σπύρος Φλούτσης, σε εποχή που είχε στερέψει η πηγή του Ξωβρύου, είδε τα μεσάνυχτα να περνούν δύο καβαλάρηδες των οποίων τα πέταλα των αλόγων «πέταγαν φωτιές». Ο αντίλαλος από το ποδοβολητό ακουγόταν κάμποση ώρα. Ο χωρικός σκέφτηκε πως ήταν ο Άη Νικόλας και ο Άη Σπυρίδωνας. Ύστερα από λίγο η πηγ...

Το φάντασμα ενός ιερέα στοιχειώνει μια σπηλιά στα ριζά των βράχων στα Κόκκινα, κοντά στον Αχλαδόκαμπο στην Αργολίδα, όπου πολλά χρόνια πριν (δεν ξέρουμε πόσα), ένας ιερέας έπεσε και σκοτώθηκε στη προσπάθειά του να μαζέψει άγριο μέλι.

Το 1939 ο βοσκός Τάκης Παραβάντης ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με ένα ανθρωποειδές το οποίο είχε ένα τεράστιο κεφάλι. Το ανθρωποειδές αυτό εμφανίστηκε από το πουθενά και εξαφανίστηκε στον αέρα αφήνοντας ένα δυνατό κρότο. Η πόρτα του μαντριού διαλύθηκε σε κομμάτια. Πηγή : Γ. Αναγνωστόπουλος

(Σημ. Aragorn : Η παρακάτω αναφορά αφορά το σπίτι του Ιωάννη Σελλή που υπάρχει στο PARANORMAP στον Αχλαδόκαμπο με τίτλο : Το στοιχειωμένο σπίτι). Φαινόμενα τα οποία συμβαίνουν στο σπίτι του Ιωάννη Σελλή στον Αχλαδόκαμπο ευλόγως θα απασχολήσουν την διεύθυνση της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών και για ...

Στη περιοχή Κόκκινα Βράχια, οι γέροι ακόμα διηγούνται ότι κάποιος ονόματι Ντρούλιας είχε δέσει εκεί το άλογό του, όταν ένα τεράστιο φίδι βγήκε από τα βράχια κατάπιε το άλογο, και ύστερα για να το χωνέψει κουλουριάστηκε γύρω από μια μεγάλη ξυλοκερατιά που ήταν εκεί κοντά.

Στη θέση Χάρβαλη Μαντζάρου ήταν οι κατοικία ενός τεράστιου φιδιού το οποίο είχε τη φωλιά του σε μια σπηλιά. Όταν πλησίασαν τα γιδοπρόβατα, τα χυμούσε, κουλουριαζόταν πάνω τους, τους έσπαζε τα κόκκαλα, τα σάλιωνε και τα κατάπινε. "Σήμερα δεν υπάρχει πια", λένε οι γεροντότεροι "γιατί το εξολόθρεψε ...