Όταν ακόμη ζούσε ο Άγιος έλεγε εις ένα χωροφύλακα άπιστον, να πιστέψει. Ότι υπάρχει δηλαδή Θεός, να μετανοήσει, να εξομολογηθεί, να εκκλησιάζεται, να κοινωνεί. Ο χωροφύλαξ όμως δεν επίστευε σε τίποτα. Πάντως ήλθεν εποχήν καθ ην ο χωροφύλαξ μετετέθη επί 12 χρόνια, από την Αίγιναν εις την Μακεδονία...

Αμέσως μετά τη κοίμηση του Αγίου, το σώμα του άρχισε να ευωδιάζει. Και όταν για μια στιγμή έβγαλαν τη μάλλινη φανέλα που φορούσε και την πέταξαν πρόχειρα στο διπλανό κρεβάτι, σε άνθρωπο που έπασχε από παράλυση στα άκρα, ο άρρωστος έγινε αμέσως καλά!

Την Καθαρά Δευτέρα του 1948 είχα πάει με το αφεντικό μου και τη σύζυγό του Ευσταθία στην Αίγινα , πραγματοποιώντας την πρώτη μου προσκυνηματική επίσκεψη στον τάφο του προστάτου μου αγίου Νεκταρίου ο οποίος βέβαια τότε δεν είχε επίσημα ανακηρυχθεί. Στη συνείδηση όμως όλων ήταν άγιος. Το καραβάκι π...

Άλλοτε πήγα στην Αίγινα. Περιοδεύσαμε όλα τα εκκλησάκια που υπήρχαν απέναντι από το μοναστήρι του αγίου Νεκταρίου. Στο δρόμο ακούγαμε εγώ και ο συνοδοιπόρος μου ένα θρόισμα. Στο τέλος μπήκαμε σε ένα Ναό που υπήρχε ο Εσταυρωμένος. Ψάλλαμε και εκεί από το βάθος της ψυχής. Ο Εσταυρωμένος ευχαριστή...

Το άλλο το «υπερφυσικό» το ξέρετε;;;;;; Ο Παρθενώνας, ο ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο, και ο ναός της Αφαίας στην Αίγινα σχηματίζουν τέλειο ισοσκελές τρίγωνο.

Στην Αίγινα δίπλα στο σπίτι του Αγίου Νεκταρίου (το οποίο μπορείς να επισκεφτείς) υπάρχει ο Ιερός Ναός Του. Εκεί υπάρχει και ο τάφος Του στον οποίο αν κολλήσεις το αυτί σου και αφουγκραστείς ακούς καθαρά την καρδιά Του να χτυπά. Αν βρεις χρόνο πήγαινε να επισκεφτείς το νησί καμιά μέρα. Πραγματικά...

(Από το βιβλίο «Μίλησα με τον Άγιο Νεκτάριο» Β΄ Τόμος) Άκου δω. Παντού γίνανε του κόσμου τα εγκλήματα. Κάψανε τα Καλάβρυτα, κάψαν τα χωριά όλα. Εδώ, δεν εράγισε ούτε πέτρα. Δεν άνοιξε μύτη. Για τη χάρη του Αγίου. Μιλώ για την Κατοχή. Ο γερμανός διοικητής Αθηνών, έλεγε ότι άμα περνάγανε τ΄αερ...

(Από το βιβλίο «Μίλησα με τον Άγιο Νεκτάριο» Β΄ Τόμος) … Άλλη μια φορά, πήγανε χωρικοί από τον Κοντό και του είπαν ότι με την ανομβρία θα πάθουνε πολλές ζημιές. Ο Άγιος έκανε δέηση και άρχισε αμέσως δυνατή βροχή! Τα θυμάμαι πολύ καλά.

(Από το βιβλίο «Μίλησα με τον Άγιο Νεκτάριο» Β΄ Τόμος) …Τρέχω στο κελί του Αγίου. Μόλις μπήκα στην τραπεζαρία του, βλέπω την εσωτερική πόρτα ανοιχτή. Αυτό που αντίκρυσα στη συνέχεια – όπως θα καταλάβετε με άφησε άναυδη. Με γέμισε θαυμασμό. Ο Άγιος δεν πατούσε στο πάτωμα! Στεκότανε...