Καλησπέρα.

Διαβάζω καιρό τις ιστορίες σας οπότε θέλω να σας πω και μία δίκια μου.

Τον Νοέμβριο του 2003 κατατάχθηκα στον στρατό για να κάνω την θητεία μου. Τις πρώτες μου μέρες στο τάγμα, καθώς περπατούσα, μου έκανε μεγάλη εντύπωση ότι σε μια σκοπιά είχε κοντά ένα κτίσμα σαν τάφο. Δεν ρώτησα τι είναι αυτό κτλ απλά το προσπέρασα.

Ο καιρός πέρασε και ένα βράδυ μου έτυχε να κάνω σκοπιά εκεί. Πιο κάτω από το φυλάκιο της σκοπιάς υπήρχε μια κολώνα της ΔΕΗ που έριχνε φως σε ένα σημείο του δρόμου πριν την σκοπιά.

Καθώς ήμουν εκεί, ακούω βήματα από απόσταση, τα οποία ερχόντουσαν προς την σκοπιά που ήμουν εγώ.  Κοιτάω προς εκεί και βλέπω κίνηση στο σκοτάδι, λέω ΟΚ κανένας για έφοδο θα είναι.

Όσο τα βήματα πλησίαζαν άρχισα να βλέπω την φιγούρα που πλησίαζε. Ξεχώρισα ότι φορούσε κράνος και εξάρτηση, οπότε θεώρησα σίγουρα ότι είναι έφοδος.

Είπα ΟΚ δεν θα κάνω αναγνώριση ακόμα, κάτσε να περάσει πρώτα την δέσμη φωτός απ τη κολώνα της ΔΕΗ και κάνω τότε.  Η φιγούρα έφτασε στη κολώνα με το φως και κλάσματα δευτερολέπτου πριν περάσει τη δέσμη ήμουν έτοιμος να κάνω αναγνώριση.  Όμως δεν πέρασε τίποτα μπροστά από το φως!

Πάγωσα για λίγο αλλά βρήκα κουράγιο και έτρεξα με αναμμένο φακό να δω τον χώρο.  Δεν υπήρχε τίποτα.

Τις επόμενες ημέρες ρώτησα κάποιους παλιούς αν ήξεραν γιατί είναι αυτό το κτίσμα σαν τάφος εκεί αλλά δεν ήξεραν να μου πουν.