Οι μελετητές της απόκρυφης ιστορίας υποστηρίζουν πως οι ιεροφάντες των αρχαίων Αιγυπτιακών μυστηριακών σχολών εξασκούσαν μια ιδιαίτερα αναβαθμισμένη μορφή ύπνωσης, στην οποία οι υποψήφιοι έμπαιναν σε μία κατάσταση έντονης έκστασης, προκαλώντας αυτό που σήμερα θα αποκαλούσαμε εξωσωματική εμπειρία. Ακόμη και σήμερα οι επιστήμονες που ασχολούνται με την ύπνωση αναγνωρίζουν την υποχρέωσή τους προς τους ιερείς των αρχαίων ασκληπιείων της αρχαίας Ελλάδας οι οποίοι εξασκούσαν μια μορφή ιατρικής αλλά και τροποποίησης της συμπεριφοράς που βασιζόταν στην ύπνωση και την αποκαλούσαν «ονειρική θεραπεία». Στα μαντεία της αρχαίας Ελλάδας, μέσα από την εισπνοή συγκεκριμένων αερίων και την κατάποση συγκεκριμένων υγρών, αυτός που συμμετείχε ζούσε σε μία εναλλακτική κατάσταση πραγματικότητας η οποία διέφερε για τον καθένα. Ο Sargant δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει τον όρο «πλύση εγκεφάλου» για να περιγράψει τις τελετές που γίνονταν στο μαντείο του Τροφωνίου. Κατά τη διάρκεια των συγκεκριμένων μυστηρίων, ο μυούμενος στερούνταν των αισθήσεών του, εξασκούνταν πάνω του τεχνικές σύγχυσης, υπήρχαν συγκεκριμένα ακουστικά και οπτικά ερεθίσματα, ναρκωτικά και πιθανόν ακόμα και χτυπήματα στο κρανίο. Δεν μας εκπλήσσει που συχνά όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα ζωηρές παραισθήσεις. Ο Δυτικός πολιτισμός, μας είπαν, πως βασίστηκε στο Ελληνικό μοντέλο, αλλά σε ποιο βαθμό ο ίδιος Ελληνικός πολιτισμός βασίστηκε στον έλεγχο του νου; Οι απόκρυφες λατρείες επεκτάθηκαν μέσα από τον αρχαίο κόσμο, πάντα επικεντρωμένες (όπως ο Dr Pierre Janet σημείωσε κάποτε) στον ίδιο τύπο βουκολικών τοπίων και σε κέντρα που ήταν αφιερωμένα στη λατρεία της Μαρίας. Στην Ελευσίνα όπως και στη Λούρδη, ο προσκυνητής έμπαινε σε έναν έξυπνα σχεδιασμένο εναλλακτικό κόσμο μεταξύ κρύπτης, ρεμάτων, σπηλαίων και τελετών που φωτίζονταν από κεριά.
«Οι τελετές μύησεις των μυστικών λατρειών, πάντα περιλαμβάνουν δοκιμασίες, μερικές φορές πολύ σοβαρές. Η επίδραση των συγκεκριμένων εμπειριών ήταν ένα προσωπικά δουλευμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης του νου το οποίο ακόμα και σήμερα χρησιμοποιείται από ολοκληρωτικά καθεστώτα για να διαμορφώσει την σκέψη του ατόμου. Αυτή η διαδικασία δημιουργεί μία κατάσταση στην οποία ο νους είναι αρκετά ευεπηρέαστος για να του εμφυτευθούν συγκεκριμένες ιδέες.»