Αντιγράφω ένα απόσπασμα από το Συμπόσιο του Πλάτωνα 220 c-e ( Απόδοση Ι. Συκουτρή εκδ. Εστίας)
ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΙ ΠΡΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΠΟΤΙΔΑΙΑΣ
"Καί αυτά μεν σχετικώς με το ζήτημα τούτο, αξίζει όμως να ακούσετε το τι έκαμε καί ετράβηξεν αυτός ο αντρειωμένος κάποτε εκεί εις το μέτωπον.
Συγκεντρωμένος δηλαδή εις μίαν σκέψιν του, εστέκετο από την αυγήν εκεί και εσυλλογίζετο. Και επειδή δεν επροχωρούσεν εις την σκέψιν, αντί να τα παρατήση, εξηκολούθει να στέκεται και να την ζητή. Και είχε μεσημεριάσει πλέον, και ο κόσμος το επήρεν είδησιν και με κατάπληξιν ανεκοίνωσεν ο ένας εις τον άλλον, ότι ο Σωκράτης από το πρωΐ στέκεται εκεί και παρακολουθεί κάποιαν σκέψιν του. Εις το τέλος (είχε βραδυάσει εις το μεταξύ) μετάτο δείπνον μερικοί Ίωνες έσυραν έξω τα στρώματα των (καλοκαίρι ήταν τότε), αφ' ενός μεν δια να κοιμηθούν εις τα δροσερά, αφ' ετέρου δέ διά να παραφυλάξουν , αν θα έστεκεν έτσι ακίνητος και την νύχτα. Και αυτός έμεινε πράγματι όρθιος, ως που εχάραξεν η αυγή και ανέτειλεν ο ήλιος.
Ύστερον έκανε τη προσευχήν του εις τον ήλιον και απεμακρύνθη."
Επισημαίνω:
Α) Ο άθλος της ημερονύκτιας ορθοστασίας του Σωκράτη εκπλήσει και σήμερα τους επιστήμονες ιατρούς, οι οποίοι αποφαίνονται ότι: ένα καλά γυμνασμένο νεαρό άτομο, είναι δύσκολο να παραμείνει τελείως ακίνητο και όρθιο πέραν της μισής ώρας. Λόγω της ορθοστατικής πιέσεως το άτομο πέφτει στο δάπεδο... Στην καλύτερη δε των περιπτώσεων και κατ' εξαίρεση δεν μπορεί να να σταθή όρθιο πέρα των δύο ωρών! Ο Σωκράτης γεννήθηκε το 470 π.Χ. Σε όλη την πορεία του βίου του ακολύθησε την Απολλώνια προσταγή του "γνώθι σαυτόν". Κατά την εκστρατεία της Ποτιδαίας το 432 με 429 πΧ. ήταν περίπου σαράντα ετών.
Β)Η ημερονύκτια ακινησία του Σωκράτη προκαλεί δέος. Για ένα ημερονύχτιο πρό της μάχης διελογίζονταν όρθιος, ακίνητος στον ήλιο/Απόλλωνα από την αυγή, την ώρα της ανατολής του Ήλιου μέχτι την αυγή της επόμενης ανατολής.
Η περίργη στάση του Σωκράτη μπροστά στους στρατιώτες που παρόλο που δεν γνώριζαν τι συνέβαινε, στάθηκαν γύρω του με απόλυτο σεβασμό και ησυχία για να τον προφυλάξουν κατά την διάρκεια της νύχτας. Η στάσις των στρατιωτών που όπως είναι φυσικό, ήταν νεαροί, είναι αξιοθαύμαστη διότι κανείς τους δεν χλευάζει, ή λοιδωρεί το περίεργο θέαμα και κανένας δεν τους είχε απαγορεύσει, ή διατάξει να μην τον ενοχλήσουν.....
Είναι σαν να διαισθάνονται πως κάτι το πολυ-σήμαντον και θείο συμβαίνει και το προστατεύουν και διαφυλάσουν. Η επαφή του Σωκράτη με τα Θεία Όντα πραγματοποιήθηκε χάριν στην ευαισθησία του ελληνικύ κυττάρου των νεαρών στρατιωτών αφού κανέναν δεν προειδοποίησε ο Σωκράτης και σε κανέναν δεν κοινοποίησηε τα μελλόμεντα να συμβούν κατά την διάρκεια εκείνης της ανεπανάληπτης νύκτας στον πλανητη Γη.... Σημειώνω ό
τι μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί παρόμοια άλλη γραπτή μαρτυρία σε κείμενα... Η παρουσία των στρατιωτών, οι οποίοι παρακολούθησαν με τον μέγιστο σεβασμό, καθιστούν την μαρτυρία του Αλκιβιάδη αξιόπιστη, διότι η πράξη αυτή του Σωκράτη δεν έγινε εν κρυπτώ αλλά παρουσία μαρτύρων. (Συμπόσιο του Πλάτωνα 219e- 220b)
Η ανωτέρω περιγραφή-απόσπασμα του κείμενου της αφηγήσεως του Αλκιβιάδη επιτρέπει ( καθ' όσον είναι επιτρέπεται) στον σημερινό ανθρώπινο νου, την ανάλυση του δια-λογισμού του Σωκράτη από περισσότερες πλευρές...
Η όρθια στάσις, η Ηώς/ αυγή, ο Κύκλος του ημερονυχτίου, αποχαιρετισμός στον Ήλιο.
Η όρθια στάσις.
Ολόκληρο το Είναι του Σωκράτη παραμένει όρθιο σε τεταμένη στάση προσοχής και προσευχής.. Ο αισθητός κύκλος του ημερονυκτίου, κατά την διάρκεια του οποίουμένει ορθός είναι σημείο-δείκτης αναφοράς, δίαυλος ανοιχτός - φωτεινός για την ψυχή που προετοιμάζεται να διεισδύσει στα μυστήρια του Φωτός. Αυλός άϋλος, του οποίου οι ήχοι καθύστανται για την ψυχή νοητική κλίμαξ (σκάλα) που άγει στον ουρανό.
Για την ένθεο ψυχή, ο ήλιος είτε βρίσκεται πάνω από τον ορίζοντα, είτε υπό του ορίζοντος η επικοινωνία με Ανώτερες Πνευματικές Οντότητες αποκαθίσταται, εάν και εφόσον προϋπάρχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις της Αρετής και της "ξυννοήσεως" δια του "διαλογισμού".
Για να επιτευχθεί ο στόχος προϋποτίθεται η δυνατότητα ανοίγματος μιας θειοτέρας "πυριφλεγούς" π ύ λ η ς για την επικοινωνία με λεπτότερες οντότητες στα ενδότερα του Είναι και πέρα των πυλών της ύλης, δηλαδή των πέντε φυσικών μας αισθήσεων.
Η επικοινωνία με τον Δαΐμονα γίνεται μέσω αυτής της μυστικής πύλης. Το άνοιγμα της είναι δυνατόν να γίνει από τον Μύστη την στιγμή της πρώτης επαφής των ακτίνων με την Γη την στιγμή της Ηούς/ ανατολής γιατί τότε τα λεπτοφυή, πάναγνα, ζώντα φωτόνια άπτονται/αγγίζουν και ανάβουν το πυρ της ψυχής. Η κίνησις τω Θείων Όντων προσλαμβάνεται από τον φιλόσοφο δια της δημιουργίας των δυο υπερ-αισθήσεων (υπερ διακοής, και υπερ-ενοράσεως) που συγκροτούνται και οι δυο υπεράνω των συνηθησμένων πέντε πυλών των αισθήσεων μας που είναι ικανές να να αντιληφθούν μόνο τα τέσσερα στοιχεία...
Ο Σωκράτης δεν κατέλυσε τον Φυσικό Νόμο της βαρύτητας, διότι ποτέ δεν κατέλυσε Νόμο, ούτε ανθρώπινο και γήινο, πόσο μάλλον θείο και ουράνιο. Με τις δικές του δυνάμεις δημιούργησε τις νέες προοδευμένες προϋποθέσεις, μέσω των οποίων η ψυχή ανερχόμενη στο επίπεδο του πεμπτου στοιχείου, του αιθέρα, να έρχεται συνεχώς σε επαφή με τον δαίμονα του και μέσω αυτού με τις ανώτερες Θείες Οντότητες.(Πλάτωνα "Φαίδων" 109Β-111C) H ανάγνωση του κειμένου στο Φαίδων δεν αφήνει αμφιβολία... Ο Σωκράτης πριν του θανάτου του περιγράφει την ανύψωση του στα αιθερικά πεδία των Θείων Όντων.
Η Ηώς/ αυγή
"ξυννοήσας γαρ αυτόθι τι ειστήκει σκοπών",
"Συγκεντρωμένος δηλαδή εις μίαν σκέψιν του, εστέκετο από την αυγήν εκεί και εσυλλογίζετο."
"Αυτόθι" = σε αυτό το σημείο του χώρου.
"Έωθεν" = (χρονικό επίρρημα) σημαίνει από την αυγή, το χάραμα.
Με την χρονική στιγμή της ηούς/αυγής τονίζεται η σπουδαιότητα της έναρξης του διαλογισμού.
Ευθύς αμέσως εμφανίζονται τα δυο διακεκριμένα ρήματα του Ελληνικού διαλογισμού: ξυννοώ και σκοπώ. Η ανάλυσις των δυο μετοχών: "ξυννοήσας και σκοπών" δίνει την γνώση των λεπτών διεργασιών τις οποίες πραγματοποίησε ο Σωκράτης πριν και κατά την διαλογιστική του συνάντηση με τα "Υπερούσια Όντα".
"Ξυννοήσας": μετοχή αορίστου του ρήματος ξυν + νοώ, νοώ ομού, φέρω όλες τις σκέψεις μου γύρω από το θέμα μου εις το αυτό σημείο, συγκεντρώνομαι.(Πλάτωνας "Θεαίτητος"164Α, "Νόμοι" 712D, "Επινομίς" 976Β)
Εξ αιτίας της μετοχής αορίστου χρόνου συνάγεται ότι: προϋπήρχε μια νοητική προεργασία του Σωκράτη σε ορισμένο θέμα/απορία που αναζητούσε διακαώς και μετά επιμονής απάντηση.
"Σκοπών": μετοχή ρήματος σκοπέω = ῶ που δηλώνει την συνεχή παρουσία του "ενεστώτος", του εστώτος εντός του νυν, κάτι που ο Σωκράτης το βίωνε καθ' όλη την διάρκεια του "περίεργου" αυτού ημερονυκτίου. "....μυούμενοι τε και εποπτεύοντες εν αυγή καθαρά καθαροί όντες...." λέει ο Σωκράτης στον Φαίδρο....
Ο Κύκλος του ημερονυχτίου
Ο ημερονύκτιος κύκλος της Γης είναι ο πρώτος κύκλος, τον οποίο είναι ικανή να "δει" η ένσαρκος ψυχή δια των φυσικών της οφθαλμών.Με ορμητήριο τους φυσικούς οφθαλμούς τους οποίους κρατάει ανοικτούς με το λίγο φως της αυγής, προετοιμάζεται να πραγματοποιήσει την μεγάλη κυκλική περιοδία της περιφοράς, όχι πλέον του 'Ηλιου αλλά "του Εαυτού επί του σώματος της Γης".
Η πλήρη περιφορά της Γης/ Εαυτού φέρνει σε επαφή το ψυχρόν μετά του καίοντος , το μικρόν μετά του μεγίστου, το θνητόν μετά του αθανάτου, το ευγνώμον μετά του Νοήμονος.
Σε κατάσταση διαλογισμού η ψυχή του Μύστη εγκαταλείπει το ενσαρκο της όχημα και δίνει πρόσβαση στον μυστικό Κύκλο του Ημερονυκτίου, αναλύεται εντός αυτού και, αφού συν-κεντρωθεί εντός αυτού, "βλέπει" την διττή νέα της Ηλιακή/Απολλώνιο και Σεληνιακή/Αρτεμίσια πραγματικότητα.
Ο αποχαιρετισμός στον Ήλιο
Βάσει του εκτός ανθρωπίνων δυνατοτήτων διαλογισμού του Σωκράτη ήταν η επαφή του μετά του Φωτός της Αληθείας...
Το ξεδίπλωμα του παγιωμένου ψυχικού Φωτός της αυγής ήταν η φυσική έλευση του φωτός/ανατολής, η πορεία του φωτός/μεσουρανήματος, η αποχώρησις του φωτός/μεσονυκτίου και η εκ νέου έλευσις του/νέας ανατολής.
Ποια η φυσική σημασία του ημερονύκτιου κύκλου της ορθοστασίας του Σωκράτη με έναρξη την ανατολή του Ήλιου και τέλος την νέα αυγή και νέα ανατολή;
Ο αισθητός κύκλος του ημερονυκτίου απευθύνεται μέσω του φυσικού φωτός στην ψυχή, ώστε αυτή να αναχθεί στο Υπέρ Π ά λ λ ο ν Ό ν, στο Φως του Απόλλωνα, του Μηδέποτε Δύοντος Φωτός.
Ο κύκλος του ημερονυκτίου της ψυχικής ζωής, μέσω του παραδείγματος του Σωκράτη, περιτυλίγει σαν μανδύας την διάνοια πριν της αποκαλύψει το μυστήριο της Ύπαρξης της. Η έναρξη της αποκάλυψης του μυστηρίου των Κύκλων έχει εκκίνηση και επιστροφή στην ορατή πράξη του Σωκράτη.
Με το παράδειγμα του, χωρίς λόγια και σχόλια ο Σωκράτης υπέδειξε ότι ο Ήλιος είναι ο φυσικός σύνδεσμος της ψυχής με τον νοητό Απόλλωνα. Διότι ο Σωκράτης, εκτός της απίστευτης αντοχής του, την οποία χωρίς προσπάθεια πραγματοποίησε, προσευχήθηκε στο τέλος του διαλογισμού του καθως περιγράφει ο Αλκιβιάδης.
Με το υπαρκτό παράδειγμα της επαφής του Σωκράτη με τις Θείες Δυνάμεις του Φωτός/Απόλλωνα κατά την ημέρα και του Φωτός της Σελήνης/Αρτέμιδας κατά τη νύκτα γίνεται αντιληπτό ότι οι αποκαθαρμένες ψυχές, είναι επιτρεπτό να αντιληφθούν και να επιτύχουν τον τρόπο επαφής.... Εαν θα πετύχουν την σύνδεση, ή όχι αφορά τις προϋποθέσεις μέσω του ¨Ερωτος της Αρετής κάθε ψυχής ατομικά.
Ο Σωκράτης σκοπών απ' ευθείας το αιθερικό διάστημα καθ' όλη την διάρκεια του Ημερονύκτιου Κύκλου διδάσκει και εμπεδώνει στην ψυχή "τα ενδοσκοπούντος" τοξευτική τέχνη των Διδύμων του Ημερονύκτιου Κύκλου της ψυχής. Ο κύκλος είναι συνειδησιακά αποτυπωμένος στην υπερφυσική ορθοστασία του, που υπέστει ορατή "εις πάντας".
Κλείνω λέγοντας και συμπεραίνοντας πως παρόμοιο κατόρθωμα είναι επιτρεπτό μόνο σε "εκθεωθέν εν ζωή όν".
Οι πρόγονοι μας είχαν....
....και Τρόπους και Μέσα.
Βιβλιογραφία
"Το Συμπόσιο" του Πλάτωνα, Απόδοση Ι. Συκουτρή εκδόσεις Εστίας.
"Φαίδρος" Πλάτωνα, απόδοση Π. Δόϊκος, εκδόσεις Ζήτρος
"Φαίδων" Πλατωνα, απόδοση Π. Δόϊκος, εκδόσεις Ζήτρος
"Θεαίτητος" Πλάτωνα, απόδοση Α. Ζαρόκοπος, εκδόσεις Φέξη
ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΝΟΜΙΣ ΤΟΜΟΙ Α+Β, απόδοση Ζάμπας Κ. εκδόσεις Φέξη.
"Ελληνικός Διαλογισμός", Αλτάνη, εκδόσεις Γεωργιάδη
ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΙ ΠΡΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΠΟΤΙΔΑΙΑΣ
"Καί αυτά μεν σχετικώς με το ζήτημα τούτο, αξίζει όμως να ακούσετε το τι έκαμε καί ετράβηξεν αυτός ο αντρειωμένος κάποτε εκεί εις το μέτωπον.
Συγκεντρωμένος δηλαδή εις μίαν σκέψιν του, εστέκετο από την αυγήν εκεί και εσυλλογίζετο. Και επειδή δεν επροχωρούσεν εις την σκέψιν, αντί να τα παρατήση, εξηκολούθει να στέκεται και να την ζητή. Και είχε μεσημεριάσει πλέον, και ο κόσμος το επήρεν είδησιν και με κατάπληξιν ανεκοίνωσεν ο ένας εις τον άλλον, ότι ο Σωκράτης από το πρωΐ στέκεται εκεί και παρακολουθεί κάποιαν σκέψιν του. Εις το τέλος (είχε βραδυάσει εις το μεταξύ) μετάτο δείπνον μερικοί Ίωνες έσυραν έξω τα στρώματα των (καλοκαίρι ήταν τότε), αφ' ενός μεν δια να κοιμηθούν εις τα δροσερά, αφ' ετέρου δέ διά να παραφυλάξουν , αν θα έστεκεν έτσι ακίνητος και την νύχτα. Και αυτός έμεινε πράγματι όρθιος, ως που εχάραξεν η αυγή και ανέτειλεν ο ήλιος.
Ύστερον έκανε τη προσευχήν του εις τον ήλιον και απεμακρύνθη."
Επισημαίνω:
Α) Ο άθλος της ημερονύκτιας ορθοστασίας του Σωκράτη εκπλήσει και σήμερα τους επιστήμονες ιατρούς, οι οποίοι αποφαίνονται ότι: ένα καλά γυμνασμένο νεαρό άτομο, είναι δύσκολο να παραμείνει τελείως ακίνητο και όρθιο πέραν της μισής ώρας. Λόγω της ορθοστατικής πιέσεως το άτομο πέφτει στο δάπεδο... Στην καλύτερη δε των περιπτώσεων και κατ' εξαίρεση δεν μπορεί να να σταθή όρθιο πέρα των δύο ωρών! Ο Σωκράτης γεννήθηκε το 470 π.Χ. Σε όλη την πορεία του βίου του ακολύθησε την Απολλώνια προσταγή του "γνώθι σαυτόν". Κατά την εκστρατεία της Ποτιδαίας το 432 με 429 πΧ. ήταν περίπου σαράντα ετών.
Β)Η ημερονύκτια ακινησία του Σωκράτη προκαλεί δέος. Για ένα ημερονύχτιο πρό της μάχης διελογίζονταν όρθιος, ακίνητος στον ήλιο/Απόλλωνα από την αυγή, την ώρα της ανατολής του Ήλιου μέχτι την αυγή της επόμενης ανατολής.
Η περίργη στάση του Σωκράτη μπροστά στους στρατιώτες που παρόλο που δεν γνώριζαν τι συνέβαινε, στάθηκαν γύρω του με απόλυτο σεβασμό και ησυχία για να τον προφυλάξουν κατά την διάρκεια της νύχτας. Η στάσις των στρατιωτών που όπως είναι φυσικό, ήταν νεαροί, είναι αξιοθαύμαστη διότι κανείς τους δεν χλευάζει, ή λοιδωρεί το περίεργο θέαμα και κανένας δεν τους είχε απαγορεύσει, ή διατάξει να μην τον ενοχλήσουν.....
Είναι σαν να διαισθάνονται πως κάτι το πολυ-σήμαντον και θείο συμβαίνει και το προστατεύουν και διαφυλάσουν. Η επαφή του Σωκράτη με τα Θεία Όντα πραγματοποιήθηκε χάριν στην ευαισθησία του ελληνικύ κυττάρου των νεαρών στρατιωτών αφού κανέναν δεν προειδοποίησε ο Σωκράτης και σε κανέναν δεν κοινοποίησηε τα μελλόμεντα να συμβούν κατά την διάρκεια εκείνης της ανεπανάληπτης νύκτας στον πλανητη Γη.... Σημειώνω ό
τι μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί παρόμοια άλλη γραπτή μαρτυρία σε κείμενα... Η παρουσία των στρατιωτών, οι οποίοι παρακολούθησαν με τον μέγιστο σεβασμό, καθιστούν την μαρτυρία του Αλκιβιάδη αξιόπιστη, διότι η πράξη αυτή του Σωκράτη δεν έγινε εν κρυπτώ αλλά παρουσία μαρτύρων. (Συμπόσιο του Πλάτωνα 219e- 220b)
Η ανωτέρω περιγραφή-απόσπασμα του κείμενου της αφηγήσεως του Αλκιβιάδη επιτρέπει ( καθ' όσον είναι επιτρέπεται) στον σημερινό ανθρώπινο νου, την ανάλυση του δια-λογισμού του Σωκράτη από περισσότερες πλευρές...
Η όρθια στάσις, η Ηώς/ αυγή, ο Κύκλος του ημερονυχτίου, αποχαιρετισμός στον Ήλιο.
Η όρθια στάσις.
Ολόκληρο το Είναι του Σωκράτη παραμένει όρθιο σε τεταμένη στάση προσοχής και προσευχής.. Ο αισθητός κύκλος του ημερονυκτίου, κατά την διάρκεια του οποίουμένει ορθός είναι σημείο-δείκτης αναφοράς, δίαυλος ανοιχτός - φωτεινός για την ψυχή που προετοιμάζεται να διεισδύσει στα μυστήρια του Φωτός. Αυλός άϋλος, του οποίου οι ήχοι καθύστανται για την ψυχή νοητική κλίμαξ (σκάλα) που άγει στον ουρανό.
Για την ένθεο ψυχή, ο ήλιος είτε βρίσκεται πάνω από τον ορίζοντα, είτε υπό του ορίζοντος η επικοινωνία με Ανώτερες Πνευματικές Οντότητες αποκαθίσταται, εάν και εφόσον προϋπάρχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις της Αρετής και της "ξυννοήσεως" δια του "διαλογισμού".
Για να επιτευχθεί ο στόχος προϋποτίθεται η δυνατότητα ανοίγματος μιας θειοτέρας "πυριφλεγούς" π ύ λ η ς για την επικοινωνία με λεπτότερες οντότητες στα ενδότερα του Είναι και πέρα των πυλών της ύλης, δηλαδή των πέντε φυσικών μας αισθήσεων.
Η επικοινωνία με τον Δαΐμονα γίνεται μέσω αυτής της μυστικής πύλης. Το άνοιγμα της είναι δυνατόν να γίνει από τον Μύστη την στιγμή της πρώτης επαφής των ακτίνων με την Γη την στιγμή της Ηούς/ ανατολής γιατί τότε τα λεπτοφυή, πάναγνα, ζώντα φωτόνια άπτονται/αγγίζουν και ανάβουν το πυρ της ψυχής. Η κίνησις τω Θείων Όντων προσλαμβάνεται από τον φιλόσοφο δια της δημιουργίας των δυο υπερ-αισθήσεων (υπερ διακοής, και υπερ-ενοράσεως) που συγκροτούνται και οι δυο υπεράνω των συνηθησμένων πέντε πυλών των αισθήσεων μας που είναι ικανές να να αντιληφθούν μόνο τα τέσσερα στοιχεία...
Ο Σωκράτης δεν κατέλυσε τον Φυσικό Νόμο της βαρύτητας, διότι ποτέ δεν κατέλυσε Νόμο, ούτε ανθρώπινο και γήινο, πόσο μάλλον θείο και ουράνιο. Με τις δικές του δυνάμεις δημιούργησε τις νέες προοδευμένες προϋποθέσεις, μέσω των οποίων η ψυχή ανερχόμενη στο επίπεδο του πεμπτου στοιχείου, του αιθέρα, να έρχεται συνεχώς σε επαφή με τον δαίμονα του και μέσω αυτού με τις ανώτερες Θείες Οντότητες.(Πλάτωνα "Φαίδων" 109Β-111C) H ανάγνωση του κειμένου στο Φαίδων δεν αφήνει αμφιβολία... Ο Σωκράτης πριν του θανάτου του περιγράφει την ανύψωση του στα αιθερικά πεδία των Θείων Όντων.
Η Ηώς/ αυγή
"ξυννοήσας γαρ αυτόθι τι ειστήκει σκοπών",
"Συγκεντρωμένος δηλαδή εις μίαν σκέψιν του, εστέκετο από την αυγήν εκεί και εσυλλογίζετο."
"Αυτόθι" = σε αυτό το σημείο του χώρου.
"Έωθεν" = (χρονικό επίρρημα) σημαίνει από την αυγή, το χάραμα.
Με την χρονική στιγμή της ηούς/αυγής τονίζεται η σπουδαιότητα της έναρξης του διαλογισμού.
Ευθύς αμέσως εμφανίζονται τα δυο διακεκριμένα ρήματα του Ελληνικού διαλογισμού: ξυννοώ και σκοπώ. Η ανάλυσις των δυο μετοχών: "ξυννοήσας και σκοπών" δίνει την γνώση των λεπτών διεργασιών τις οποίες πραγματοποίησε ο Σωκράτης πριν και κατά την διαλογιστική του συνάντηση με τα "Υπερούσια Όντα".
"Ξυννοήσας": μετοχή αορίστου του ρήματος ξυν + νοώ, νοώ ομού, φέρω όλες τις σκέψεις μου γύρω από το θέμα μου εις το αυτό σημείο, συγκεντρώνομαι.(Πλάτωνας "Θεαίτητος"164Α, "Νόμοι" 712D, "Επινομίς" 976Β)
Εξ αιτίας της μετοχής αορίστου χρόνου συνάγεται ότι: προϋπήρχε μια νοητική προεργασία του Σωκράτη σε ορισμένο θέμα/απορία που αναζητούσε διακαώς και μετά επιμονής απάντηση.
"Σκοπών": μετοχή ρήματος σκοπέω = ῶ που δηλώνει την συνεχή παρουσία του "ενεστώτος", του εστώτος εντός του νυν, κάτι που ο Σωκράτης το βίωνε καθ' όλη την διάρκεια του "περίεργου" αυτού ημερονυκτίου. "....μυούμενοι τε και εποπτεύοντες εν αυγή καθαρά καθαροί όντες...." λέει ο Σωκράτης στον Φαίδρο....
Ο Κύκλος του ημερονυχτίου
Ο ημερονύκτιος κύκλος της Γης είναι ο πρώτος κύκλος, τον οποίο είναι ικανή να "δει" η ένσαρκος ψυχή δια των φυσικών της οφθαλμών.Με ορμητήριο τους φυσικούς οφθαλμούς τους οποίους κρατάει ανοικτούς με το λίγο φως της αυγής, προετοιμάζεται να πραγματοποιήσει την μεγάλη κυκλική περιοδία της περιφοράς, όχι πλέον του 'Ηλιου αλλά "του Εαυτού επί του σώματος της Γης".
Η πλήρη περιφορά της Γης/ Εαυτού φέρνει σε επαφή το ψυχρόν μετά του καίοντος , το μικρόν μετά του μεγίστου, το θνητόν μετά του αθανάτου, το ευγνώμον μετά του Νοήμονος.
Σε κατάσταση διαλογισμού η ψυχή του Μύστη εγκαταλείπει το ενσαρκο της όχημα και δίνει πρόσβαση στον μυστικό Κύκλο του Ημερονυκτίου, αναλύεται εντός αυτού και, αφού συν-κεντρωθεί εντός αυτού, "βλέπει" την διττή νέα της Ηλιακή/Απολλώνιο και Σεληνιακή/Αρτεμίσια πραγματικότητα.
Ο αποχαιρετισμός στον Ήλιο
Βάσει του εκτός ανθρωπίνων δυνατοτήτων διαλογισμού του Σωκράτη ήταν η επαφή του μετά του Φωτός της Αληθείας...
Το ξεδίπλωμα του παγιωμένου ψυχικού Φωτός της αυγής ήταν η φυσική έλευση του φωτός/ανατολής, η πορεία του φωτός/μεσουρανήματος, η αποχώρησις του φωτός/μεσονυκτίου και η εκ νέου έλευσις του/νέας ανατολής.
Ποια η φυσική σημασία του ημερονύκτιου κύκλου της ορθοστασίας του Σωκράτη με έναρξη την ανατολή του Ήλιου και τέλος την νέα αυγή και νέα ανατολή;
Ο αισθητός κύκλος του ημερονυκτίου απευθύνεται μέσω του φυσικού φωτός στην ψυχή, ώστε αυτή να αναχθεί στο Υπέρ Π ά λ λ ο ν Ό ν, στο Φως του Απόλλωνα, του Μηδέποτε Δύοντος Φωτός.
Ο κύκλος του ημερονυκτίου της ψυχικής ζωής, μέσω του παραδείγματος του Σωκράτη, περιτυλίγει σαν μανδύας την διάνοια πριν της αποκαλύψει το μυστήριο της Ύπαρξης της. Η έναρξη της αποκάλυψης του μυστηρίου των Κύκλων έχει εκκίνηση και επιστροφή στην ορατή πράξη του Σωκράτη.
Με το παράδειγμα του, χωρίς λόγια και σχόλια ο Σωκράτης υπέδειξε ότι ο Ήλιος είναι ο φυσικός σύνδεσμος της ψυχής με τον νοητό Απόλλωνα. Διότι ο Σωκράτης, εκτός της απίστευτης αντοχής του, την οποία χωρίς προσπάθεια πραγματοποίησε, προσευχήθηκε στο τέλος του διαλογισμού του καθως περιγράφει ο Αλκιβιάδης.
Με το υπαρκτό παράδειγμα της επαφής του Σωκράτη με τις Θείες Δυνάμεις του Φωτός/Απόλλωνα κατά την ημέρα και του Φωτός της Σελήνης/Αρτέμιδας κατά τη νύκτα γίνεται αντιληπτό ότι οι αποκαθαρμένες ψυχές, είναι επιτρεπτό να αντιληφθούν και να επιτύχουν τον τρόπο επαφής.... Εαν θα πετύχουν την σύνδεση, ή όχι αφορά τις προϋποθέσεις μέσω του ¨Ερωτος της Αρετής κάθε ψυχής ατομικά.
Ο Σωκράτης σκοπών απ' ευθείας το αιθερικό διάστημα καθ' όλη την διάρκεια του Ημερονύκτιου Κύκλου διδάσκει και εμπεδώνει στην ψυχή "τα ενδοσκοπούντος" τοξευτική τέχνη των Διδύμων του Ημερονύκτιου Κύκλου της ψυχής. Ο κύκλος είναι συνειδησιακά αποτυπωμένος στην υπερφυσική ορθοστασία του, που υπέστει ορατή "εις πάντας".
Κλείνω λέγοντας και συμπεραίνοντας πως παρόμοιο κατόρθωμα είναι επιτρεπτό μόνο σε "εκθεωθέν εν ζωή όν".
Οι πρόγονοι μας είχαν....
....και Τρόπους και Μέσα.
Βιβλιογραφία
"Το Συμπόσιο" του Πλάτωνα, Απόδοση Ι. Συκουτρή εκδόσεις Εστίας.
"Φαίδρος" Πλάτωνα, απόδοση Π. Δόϊκος, εκδόσεις Ζήτρος
"Φαίδων" Πλατωνα, απόδοση Π. Δόϊκος, εκδόσεις Ζήτρος
"Θεαίτητος" Πλάτωνα, απόδοση Α. Ζαρόκοπος, εκδόσεις Φέξη
ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΝΟΜΙΣ ΤΟΜΟΙ Α+Β, απόδοση Ζάμπας Κ. εκδόσεις Φέξη.
"Ελληνικός Διαλογισμός", Αλτάνη, εκδόσεις Γεωργιάδη
0 Σχόλια: