(Απόσπασμα από το βιβλίο “Δελφοί εναντίον Σιών:  η τελική αναμέτρηση”)

Η ιδέα ότι όντα άλλων πλανητών ήλθαν από άλλους κόσμους, στο απώτατο παρελθόν, εδώ στη Γη είναι πανάρχαια.

Η περίπτωση αναφέρεται οε πληθώρα βιβλίων της αρχαιότητας, όπως η Ιλίάς του Ομήρου, η Θεογονία και το Έργα και Hμέρες του Ησιόδου, τα κείμενα του Ερμή του Τρισμέγιστου, τα έργα του Πλάτωνος Φαίδων και Τίμαιος, του Αριστοτέλους Όργανον, του ΙΙαλαίψατου, του Λουκιανού, τα κείμενα του Ενώχ, τα κινέζικα κεί­μενα Τ(ηγκ-Τσισ)’κ και Τάο τε Κινγκ, η ιαπωνική Βίβλος Κοζίκι, το Μηχχάι Κάβα του Νεπάλ, η πασίγνωσιη σε όλους Μαχαμηαράια, η Αβέστα των I Ιερσών, η Δονργα των Ινδιών κ.ά.

Ως προς την περίπτωση, ο Όμηρος αναφέρει τα εξής:

Όμηρος: ΙΧχάς, Ραψωδία Ε’, στίχοι 720-731.

Η σεβάσμια θεά (η Ήρα), θυγατέρα του Μεγάλου Κρόνου, πήρε βιαστικά να ετοιμάζει τα χρυσοστέφανα άλογα. Η Ήβη πάλι έβαλε γρήγορα στις δυο πλευρές του οχήματος τους στρογγυλούς τροχούς τους χάλκινους, με τις οκτώ ακτίνες στις δύο άκρες του σιδερένιου άξονα. Ο χρυσός γύρος τους ήταν ακατάλυτος και από πάνω ήταν προσαρμοσμένα χάλκινα στεφάνια, θαύμα να τα βλέπει κανείς. Τα κεφαλάρια είναι από άργυρο (= ασήμι), ολο­στρόγγυλα στις δύο άκρες. Το κάτω μέρος του οχήματος είναι πλεγ­μένο με χρυσά και αργυρά λουριά και διπλά σύρμαια (= καλώδια) είναι γύρω-γύρο) τεντοψένα. Το τιμόνι του ήταν αργυρό και στην άκρη ιου έδεσε ωραίο, χρυσό ζυγό και απ’ αυτόν πέρασε ωραία λου­ριά χρυσά.

Βλέπουμε τον ‘Ομηρο να μιλάει για τους δύο τροχούς, καθένας από τους οποίους είχε οκτώ ακτίνες. Πρόκειται, δηλαδή, για το δεκαεξάκτινο αστέρι της Βεργίνας, το οποίο ήταν (και είναι) το έμβλημα του πανελληνισμού. Συμβολίζει δε τον Γίγα Ήλιο Σείριο!

Επίσης, ομιλεί για καλώδια. Με λίγες λέξεις, η ανωτέρω περι­γραφή του Ομήρου αφορά  ένα ιπτάμενο όχημα. Στη συνέχεια, ο ποιητής των ποιητών αναφέρεται στην θεά Αθηνά που ακολουθεί ιην Ήρα με το ίδιο ιπτάμενο άρμα. ΙΙηγαίνουν και οι δύο στην Τροία για να βοηθήσουν τους Έλληνες. Η Αθηνά, λέει ο Όμηρος, βάζει την Αιγίδα την φοβερή, που ολόγυρα την περιζώνει η Φυγή, και μέσα είναι η Ίριδα και η Δύναμις και η παγερή Καταδίωξη και η κεφαλή της Γοργούς.*

Πρόκειται λοιπόν για μια κατασκευή από κάποια άγνωσια υλικά, η οποία, εναρμονισμένη πλήρως στο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της Γης, μπορούσε να δημιουργήσει πυκνώσεις ή αραιώσεις με τρομα- κιικά αποτελέσματα. Συνεπώς, με την ανάλογη τοποθέτηση (Έρις = Αντίθεση), εντός της συσκευής, μαγνητικών υλικών εμφανίζεται Κίνησις = Ιωκή. Εν συνεχεία δημιουργείται Ενέργεια = Αλκή και παρουσιάζεται το “φρικτό” πρόσωπο της Γοργούς, και τέλος δια­φεύγει η ενέργεια από την περιφέρεια = φυγή.

Όλα αυτά που είδαμε ανωτέρω είναι αποδεκτά, αφού τα υιοθέ­τησε και ο διάσημος ‘Ελληνας μηχανολόγος κ. Σκαρλάς, κατασκευαστής των αμερικανικών πολεμικών αεροπλάνων “Στελθ”, καθώς επίσης και ο εγκέφαλος της NASA κ. Κριμιζής!