Αγαπητοί φίλοι Ο πλούτος που υπάρχει στον Όμηρο είναι ανεξάντλητος και θα συνεχίσει να μας εκπλήσει συνεχώς και για πολύ καιρό θέλω να πιστεύω. Οι πληροφορίες που μας δίνει είναι τόσες πολλές που απορεί κανείς το πόσο τυφλοί ήμασταν και φυσικά καλά που δεν τους...κρεμάσανε τους ειδικούς γιατί... τζάμπα θα πηγαίναν οι άνθρωποι. Πάντως ζω για την στιγμή που θα δω τα μούτρα τους να κρέμονται στα πατώματα. Ας τους αφήσουμε όμως αυτούς και τα εσώψυχά μου και ας δούμε το τι αλίευσα σήμερα ψάχνοντας, όπως πάντα, κάτι άλλο. Το πρώτο κομμάτι αφορά μια λέξη, από αυτές που πάντα γεννούν μια ιστορία. Πριν μπούμε στην λέξη ας αρχίσουμε από την ιστορία. Όπως βλέπετε στην φωτογραφία από κάτω υπάρχουν ανεμογεννήτριες στην σειρά. Αυτό που μπορείτε εύκολα να παρατηρήσετε είναι ότι όλες οι ανεμογεννήτριες έχουν...τρία φτερά. Αυτό συμβαίνει γιατί η γωνία των 120 μοιρών, μεταξύ των πτερύγων, είναι ιδανική για να μην υπάρχει κάποια περίπτωση κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να σταματήσει να λειτουργει μια και η κατεύθυνση του ανέμου δεν είναι δεδομένη. Αφού αυτά είναι γνωστά ας δουμε τώρα αν αυτό το λέει πουθενά ο Όμηρος. Πάμε λοιπόν: Ο ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΣ στα Ομηρικά χρόνια. Μέχρι τώρα ποτέ και κανείς δεν κατάλαβε ότι ο Όμηρος μιλάει για λειτουργία ανεμόμυλου μια και όπως έχω πει όλοι "νομίζουν" αλλά δεν γνωρίζουν. Ας δούμε το κομμάτι: Οδύσσεια Υ 105-106 "φήμην δ᾽ ἐξ οἴκοιο γυνὴ προέηκεν ἀλετρὶς πλησίον, ἔνθ᾽ ἄρα οἱ μύλαι ἥατο ποιμένι λαῶν," Το ΑΛΕΤΡΙΣ ή ΑΛΕ-ΤΡΙΣ όπως πρέπει να το δούμε. Αυτή σημαίνει το τριπλό ΦΤΕΡΟ που παράγει με την βοήθεια του ανέμου την απαραίτητη ενέργεια για την λειτουργία του "μύλου" όπως τον λέμε σήμερα. Βέβαια η λέξη σήμερα έχει πάρει άλλη έννοια, αυτή του μηχανισμού που βοηθά στο όργωμα αλλά αν θα μπορούσατε να το "δείτε" από την δική μου πλευρά θα βλέπατε ότι αυτά τα δύο "αντικείμενα" έχουν τόσες ομοιότητες που δικαιολογούν το κοινό όνομα. Στο ίδιο απόσπασμα υπάρχουν οι λέξεις: ΜΥΛΑΙ και ΛΑΩΝ. Στην πρώτη λέξη υπάρχει ακριβώς από μπροστά της το ΟΙ,αγκάθι που στην κατεστημένη γραμματική δεν ταιριάζει με καμιά λέξη.Οι δε μεταφραστές είτε το ξεχνούν είτε προσθέτουν λέξεις που δεν υπάρχουν για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Το "κακό" συνεχίζεται και μεγαλώνει αν σκεφτείς ότι αμέσως πριν υπάρχει το ΑΡΑ. Όλα μαζί; Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα. Όμως στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Το ΑΡΑ ΟΙ ΜΥΛΑΙ ΗΑΤΟ ΠΟΙΜΕΝΙ ΛΑΩΝ περιγράφει τον μηχανισμό του "μύλου" με ένα "δοκάρι" που μεταδίδει την περιστροφική κίνηση που λαμβάνει από την φτερωτή σε δύο πέτρες που κινούνται αντίθετα. Για να συμπληρώσει την εικόνα του Μύλου μας λέει πιο κάτω ότι εκεί τρίβονται τα άλφιτα και γίνονται αλεύρι: "τῇσιν δώδεκα πᾶσαι ἐπερρώοντο γυναῖκες ἄλφιτα τεύχουσαι καὶ ἀλείατα, " Συμπληωματικά να πω ότι διορθώνοντας παλαιότερο άρθρο μου τα άλφιτα λέγονται έτσι μια και στην κυριολεξία σημαίνουν αυτά που έχουν απ' έξω κέλυφος, όπως; το κριθάρι και το σιτάρι αλλά θα επανέλθω σε αυτό σε άλλη ανάρτηση. Δεν θα κλείσω όμως μόνο με τους ανεμόμυλους αλλά και με κάτι που μου φαίνεται ακόμη πιο συγκλονιστικό αν και ακόμη είμαι στην προσπάθεια να το αποκωδικοποιήσω. Θα σας δώσω λοιπόν ένα κομμάτι πάλι από την Οδύσσεια Δ 169-182 Εδώ ο Όμηρος όπως έκανε και σε άλλες περιπτώσεις βάζει τους ήρωές του να προβάλουν το μέλλον. Ο Όμηρος έχοντας την πολυτέλεια να γράφει πολύ αργότερα από τα γεγονότα μπορεί και κάνει προβολές στο μέλλον θέλοντας να δώσει κομμάτια είτε της ιστορίας μετά είτε της πραγματικότητας που ο ίδιος ζει. Πριν δούμε το σχετικό κομμάτι θα ήθελα λίγο να σας εξηγήσω που και γιατί παρουσιάζει το ενδιαφέρον. Ο Μενέλαος συναντώντας τον Τηλέμαχο αρχίζει να μιλά για τον πατέρα του και την δράση του αλλά αμέσως μας λέει για μια πόλη που χτίζει για να μετοικίσει εκεί πριν το μαύρο σύννεφο του θανάτου σκεπάσει τα πάντα. Κάτι που θα γίνει αργότερα όπως λέει. Όλα αυτά φαντάζουν ακατάληπτα μια και είναι ο μόνος που τα λέει και φυσικά δεν έχουμε από αλλού παρόμοιες πληροφορίες. "ὢ πόποι, ἦ μάλα δὴ φίλου ἀνέρος υἱὸς ἐμὸν δῶ ἵκεθ᾽, ὃς εἵνεκ᾽ ἐμεῖο πολέας ἐμόγησεν ἀέθλους· καί μιν ἔφην ἐλθόντα φιλησέμεν ἔξοχον ἄλλων Ἀργείων, εἰ νῶιν ὑπεὶρ ἅλα νόστον ἔδωκε νηυσὶ θοῇσι γενέσθαι Ὀλύμπιος εὐρύοπα Ζεύς. καί κέ οἱ Ἄργεϊ νάσσα πόλιν καὶ δώματ᾽ ἔτευξα, ἐξ Ἰθάκης ἀγαγὼν σὺν κτήμασι καὶ τέκεϊ ᾧ καὶ πᾶσιν λαοῖσι, μίαν πόλιν ἐξαλαπάξας, αἳ περιναιετάουσιν, ἀνάσσονται δ᾽ ἐμοὶ αὐτῷ. καί κε θάμ᾽ ἐνθάδ᾽ ἐόντες ἐμισγόμεθ᾽· οὐδέ κεν ἡμέας ἄλλο διέκρινεν φιλέοντέ τε τερπομένω τε, πρίν γ᾽ ὅτε δὴ θανάτοιο μέλαν νέφος ἀμφεκάλυψεν. ἀλλὰ τὰ μέν που μέλλεν ἀγάσσεσθαι θεὸς αὐτός, ὃς κεῖνον δύστηνον ἀνόστιμον οἶον ἔθηκεν." Κάθε εξήγηση δεκτή. Ελπίζω ότι θα τα καταφέρω και θα επανέλθω με εξήγηση.