Η Γερόντισσα Άννα, όταν επισκέφτηκε τη μονή (το Σάββατο προ της Κυριακής της Ορθοδοξίας του 1995) είπε εμπιστευτικά σε κάποια αδερφή πως όταν μπήκε στο προαύλιο της μονής και προχώρησε προς το τάφο του Γέροντα, την αντελήφθησαν αρκετές μοναχές, που διακονούσαν εκεί κοντά και έτρεξαν να την καλωσορίσουν και να πάρουν την ευχή της. Την ίδια στιγμή αντίκρισε τον Γέροντα που με χαρούμενο πρόσωπο σαν να την υποδεχόταν. Εκείνη με πολύ σεβασμό υποκλίθηκε μπροστά του και παρατηρούσε εκστατική τον Γέροντα που έριχνε το βλέμμα του χαρούμενο σε κάθε μία από τις αδερφές, που στέκονταν γύρω από τον αθέατο μακαριστό πατέρα τους και εξεδήλωναν την αγάπη τους προς το πρόσωπο της απλής, αλλά χαρισματούχου μοναχής Άννας. «Τι να σας έλεγα; Αφού εσείς δεν θα τον βλέπατε.