Η ευλαβέστατη απλή και χαρισματούχος Μοναχή Άννα, από το Δοξάτο Δράμας, πολλές φορές έχει επισκεφθεί τη Μονή και παρέμεινε σε αυτή επί αρκετές ημέρες. Ένα πρωινό στο τέλος του Όρθρου, που ετελείτο στο ναό της Αναλήψεως, έβλεπε μπροστά της τον Μακαριστό Γέροντα ολοζώντανο και ενώ οι αδερφές την παρακινούσαν να προχωρήσει μετά τη Γερόντισσα για να προσκυνήσει τις άγιες εικόνες, αυτή στεκόταν ακίνητη σαν αποσβολωμένη και απορούσε που την προτρέπουν να προσπεράσει τον Γέροντα.