Η μοναχή Μαρία, από μονή της Καλαμάτας, μετά την ανάγνωση του βίου του Γέροντος, πήρε ευλογία να επισκεφτεί το μοναστήρι του. Το ταξίδι ήταν πράγματι καθοδηγούμενο από τον Γέροντα, αφού όλα ευκολύνθηκαν και έφτασε άνετα και αίσια στο μοναστήρι. Στο ναό που δεν λιβάνιζαν αισθάνθηκε άρρητη ευωδία και στο δωμάτιο του ξενώνα που φιλοξενείτο είδε θαυμαστό φως, που της προκάλεσαν κατάνυξη και δέος για την ουράνια επίσκεψη του Γέροντα και την εξαίσια υποδοχή στο μοναστήρι του. Η παρουσία του Γέροντα ήταν αισθητή στον ιερό χώρο. Προσκυνώντας στο τάφο του πείσθηκε πως είχε γνωρίσει ένα μεγάλο προστάτη στη ζωή της, ένα καινούργιο μεσίτη στο Θεό και πως η μονή φυλάει ένα πολύτιμο θησαυρό, γιʼ αυτό και νοερά και ευγνώμονα βρίσκεται εκεί, όπως και πολλές φιλομόναχες ψυχές.