Κάποιος επισκέφθηκε τον Γέροντα το 1959 μαζί μʼ ένα συγχωριανό και φίλο του, τον Κυριάκο Θεοδωρίδη, που ερχόταν για πρώτη φορά στο Γέροντα. Έλεγε πως δεν πίστευε στην αγιότητα του Γέροντος όπως πολλοί, γιατί οπωσδήποτε είναι μάγος και «ρίχνει χαρτιά». Όταν έφτασαν στο μοναστήρι, ο Γέροντας τον είδε από μακριά και του φώναξε. Όταν εκείνος τον πλησίασε, ο Γέροντας τον έπιασε από το αυτί και του λέει : «Εγώ ούτε μάγος είμαι, ούτε χαρτιά ρίχνω». Αυτός τότε σάστισε και έσκυψε το κεφάλι και ζητούσε συγχώρεση. Ο Γέροντας του αποκάλυψε πως η πεθερά του, ονόματι Σοφία Κοταϊδου , θα πεθάνει πολύ σύντομα από μία σοβαρή ασθένεια. Πράγματι μετά από μικρό χρονικό διάστημα πέθανε από καρκίνο, ενώ όταν το έλεγε ο Γέροντας ήταν τελείως καλά. Ο γαμπρός της κ. Θεοδωρίδης προσπάθησε να την φέρει στο Γέροντα, αλλά εκείνη δεν το ήθελε, όπως είχε πει και αυτό ο Γέροντας.