Από το χωριό Δασωτό, περιφέρεις κ. Νευροκοπίου, ήρχοντο πολλοί προσκυνητές στο μοναστήρι του Γέροντος. Ο ψάλτης του χωριού, βλέποντας τον ενθουσιασμό και την πίστη που έτρεφε ο κόσμος στον «άγιο καλόγερο», δυσπιστούσε και θέλησε κάποια ημέρα, που μια ομάδα ξεκίνησε για το μοναστήρι, να πάει και αυτός για να παρακολουθήσει τι άνθρωπος ήταν ο φημιζόμενος και αν είχε πράγματι προγνωστικό χάρισμα. Η ομάδα αυτή πήγε στο μοναστήρι, εκκλησιάσθηκε και βγήκε έξω, μπροστά από το καμπαναριό για να καθίσει. Ο Γέροντας πήγε κοντά τους και τους μιλούσε με αγάπη, ως συνήθως, για πνευματικά θέματα. Ο ψάλτης είχε ξεκινήσει από το χωριό του και ερχόταν προς το μοναστήρι. Αίφνης λέγει ο Γέροντας στους παρευρισκομένους : «Έρχεται ένας από το χωριό σας που σας παρακολουθεί και απορεί που έρχεσθε εδώ. Έχει δυσπιστία μέσα του.». Μετά από λίγο τους λέει πάλι : «Έρχεται, έχει φτάσει έξω από το χωριό…». Σε λίγο φάνηκε στην εξώθυρα του μοναστηριού. Ο Γέροντας τον κοιτάζει και του λέει : «Έλα κι εσύ να δοκιμάσεις γιατί αμφιβάλλεις…». Εκείνος συνεσταλμένος τον πλησίασε. Στο τέλος που έμειναν μόνοι ο Γέροντας του αποκάλυψε τις αμφιβολίες της καρδιάς του και του έδωσε λύσεις και σε άλλα προσωπικά του θέματα, δίχως εκείνος να του τα αναφέρει. Ο ψάλτης συγκινημένος και σιωπηλός του έβαλε μετάνοια και ζήτησε συγχώρεση. Έτσι έφυγε διορθωμένος και ωφελημένος και με θαυμασμό για τον χαρισματούχο Γέροντα.