Όταν ο Γέροντας ήταν στο μοναστήρι, ο δάσκαλος του χωριού, ο οποίος είχε ακούσει από τα παιδιά για το προορατικό χάρισμα του Γέροντος, δυσπιστούσε. Μια μέρα επισκέφθηκε το μοναστήρι για να διαπιστώσει τα όσα ακούγονταν. Ήταν ώρα Εσπερινού και ο Γέροντας βρισκόταν στην εκκλησία. Όταν είδε το δάσκαλο, γνωρίζοντας τις διαθέσεις του, τον πλησίασε και τον έφερε μπροστά στην εικόνα της Παναγίας του τέμπλου. Εκεί μιμήθηκε το λάλημα του πετεινού, για να θυμίσει την άρνηση του Πέτρου και την απιστία την δική του. Στη συνέχεια του ανέφερε αρκετά μυστικά περιστατικά της ζωής του. Ο δάσκαλος θαύμασε για τα όσα του είπε ο Γέροντας με λεπτομέρειες, που και ο ίδιος είχε αρχίσει να λησμονά. Έτσι πείσθηκε και έγινε μαθητής του υπάκουος.