Ο Σπύρος Φλούτσης, σε εποχή που είχε στερέψει η πηγή του Ξωβρύου, είδε τα μεσάνυχτα να περνούν δύο καβαλάρηδες των οποίων τα πέταλα των αλόγων «πέταγαν φωτιές». Ο αντίλαλος από το ποδοβολητό ακουγόταν κάμποση ώρα. Ο χωρικός σκέφτηκε πως ήταν ο Άη Νικόλας και ο Άη Σπυρίδωνας. Ύστερα από λίγο η πηγή ξανάρχισε να τρέχει.