Στη μακρινή Δύση, υπήρχε η φημισμένη Γοργόνα η οποία είχε φίδια στα μαλλιά της και μετέτρεπε τους ανθρώπους σε πέτρα. Ο Ποσειδώνας την αγάπησε. Ο Περσέας, ο Μυκηναίος, που αργότερα έγινε βασιλιάς της Τίρυνθας τη σκότωσε με τη βοήθεια της Αθηνάς και στη συνέχεια ξέφυγε. Ο Περσέας επίσης λέγετε ότι μετέτρεψε σε πέτρα τον Άτλα με το κεφάλι της Γοργόνας. Τώρα εμείς ξέρουμε πως μια ομάδα ανθρώπως έφτασε στο Περού. Πιθανόν λόγο της ικανότητάς τους να σκαλίζουν την πέτρα, έγιναν γνωστοί σαν «άνθρωποι της πέτρας», και έτσι φημίζονταν από τους Ινδιάνους της Αμερικής ότι μπορούσαν να μετατρέπουν τους ανθρώπους σε πέτρα και το αντίστροφο. Το φίδι στο κεφάλι ήταν το έμβλημα που φορούσαν οι άνθρωποι της Περουβιανής κυρίαρχης τάξης. Πίσω απʼ όλα αυτά βρίσκεται το γεγονός ότι οι Έλληνες της Μπρούντζινης εποχής – Κρήτες και Μυκηναίοι οι οποίοι ήταν καλοί ναυτικοί – είχαν ακολουθήσει τους Πελασγούς αλλά και τους Μίνωες στην Αμερική. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί οι Μεξικάνοι και οι Μάγιας χρησιμοποιούν τη μάλλον μυκηναϊκή λέξη ΤΕΟ για το Θεό.