Ένας τύπος ερωτικής μαγείας ο οποίος εμφανίζεται συχνά στο περιβάλλον της παραδοσιακής ερωτοτροπίας του γάμου είναι ή προσφορά ή το ρίξιμο μαγεμένων μήλων ή άλλων ομοίων καρπών με σπόρια. Από την αρχαιότητα έως σήμερα είναι συχνή η εμφάνιση μαγεμένων μήλων τόσο στους μύθους όσο και στα παραμύθια (Χιονάτη), τα οποία αρχικά δίνονταν ως δώρα αρραβώνων ή γάμων.
Γι' αυτό ή Ήρα και ή Περσεφόνη, προστάτιδες τού γάμου, κρατούν η μια μήλο και η άλλη ρόδι.
Αυτή ή πρακτική προβάλλεται στενά με τις αρχαίες τελετές γονιμότητος μιας και οι στρογγυλοί και γεμάτοι σπόρους καρποί είναι κατάλληλα σύμβολα για την γονιμότητα.
Μία όμως πιο κοντινή ματιά στην χρήση μήλων σε γαμήλιες τελετές και σε σκηνές αποπλανήσως, αποκαλύπτει ότι προορίζονται για να προκαλούν ερωτικό πόθο στην γυναίκα και όχι γονιμότητα. Αξιοσημείωτο από αυτήν την άποψη είναι το αθηναϊκό «ἑθιμο του ριξίματος μήλων» για καθαρά ερωτικούς σκοπούς, το οποίο μαρτυρείται οπό την ιδιαίτερη φράση «κτυπιέμαι οπό μήλο», όπως χρησιμοποιείται και από τον Αριστοφάνη (Νεφέλες στ. 996) θέλοντας να σχολιάσει κάποιον «ερωτοχτυπημένο» (μήλῳ βληθεἰς).
Η εκδοχή του Λουκιανού για την συγκεκριμένη τελετουργία αποκαλύπτει ότι ή προσφορά ενός παραδοσιακού αφροδισιακού μπορεί πράγματι να εξελιχτεί σε μια συμβολική πράξη διότι με το κτύπημα ό άνδρας δείχνει την πρόθεση του να συνευρεθεί μαζί της, ενώ ή γυναίκα με το να το φιλήσει ὴ να το βάλει στον κόρφο της, δίχνει ότι ηθελημένα υποτάσσεται στην δύναμη του ξορκιού και επιζητεί την συνεύρεση.
Σχετικοί προς αυτό και στίχοι παραδοσιακού τραγουδιού: «Σού στέλνω χαιρετίσματα με μήλο δαγκωμένο, και ανάμεσα στην δαγκωσιὰ σου 'χω φιλί βαλμένο».
Λουκιανού - Εταιρικοί Διάλογοι