Αν και γεωγραφικά και ιστορικά απέχουν πολύ μεταξύ τους, η αρχαία Ελλάδα και η ιθαγενής Αυστραλία παρουσιάζουν μια καταπληκτική σειρά ομοιοτήτων στις υποκείμενες ιεροφανίες τους, παρόλο που οι δύο πολιτισμοί έχουν μεγάλες διαφορές.

Στον πυρήνα της αφήγησης τους, με αρχαίους ελληνικούς μύθους που βασίζονται και αντανακλούν την καθολική πραγματικότητα της Physis (Φύση), ενώ τα αμέτρητα «όνειρα» των ιθαγενών της Αυστραλίας σηματοδοτούν το περιεκτικό πλέγμα αυτού που έχει ονομαστεί «Ονειροπόληση».


Το πιο σημαντικό είναι ότι η ελληνική φιλοσοφική διαλεκτική μεταξύ του «Είναι» και του «Γίγνεσθαι» βρίσκει το βιωματικό τους αντίστοιχο στην ιθαγενή διαλεκτική μεταξύ των «Ορατών» και των «Αόρατων» πεποιθήσεων των Ιθαγενών Λαών.

Ίσως ακόμη πιο σημαντικό, σύμφωνα με τον Δρ Adrahtas, αυτές οι ομοιότητες παρουσιάζονται στην αφήγηση, το τραγούδι, το χορό, τη μουσική και την τέχνη, όλα αυτά εξυπηρετούν τόσο αφειδώς τόσο τις κοσμοθεωρίες όσο και τις αντίστοιχες καθημερινές τους πρακτικές.