Ο Τλάλοκ γεενήθηκε από κεραυνούς. το ίδιο και ο Διόνυσος. Και στην ελληνική λαογραφία, όπως και στη λαογραφία των Masatec, όλα τα μανιτάρια - μεταφορικά ονομάζονται «φαγητό των θεών» και στις δύο γλώσσες. Ο Τλάλοκ φορούσε στέμα φιδιού. το ίδιο και ο Διόνυσος. Ο Tlaloc κατέφυγε στο βυθό της θάλασσας το ίδιο και ο Διόνυσος. Το άγριο έθιμο των Μαινάδων να κόβουν τα κεφάλια των θυμάτων τους μπορεί να αναφέρεται αλληγορικά στο κόψιμο του κεφαλιού του ιερού μανιταριού - αφού στο Μεξικό ο μίσχος του δεν τρώγεται ποτέ. Διαβάζουμε ότι ο Περσέας, ένας ιερός Βασιλιάς του Άργους, προσυλητίστηκε στη λατρεία του Διονύσου και ονόμασε τις Μυκήνες από ένα δηλητηριώδη μανιτάρι το οποίο βρήκε στην περιοχή και από το οποίο έρρεε μία πηγή. Το έμβλημα του Τλάλοκ ήταν ένας φρύνος, το ίδιο και το έμβλημα του Άργους και από το στόμα του φρύνου στη νωπογραφία του Tepentitla βγαίνει ένα ποτάμι. Από πότε λοιπόν ήταν σε επαφή οι Ευρωπαϊκοί με τους Κεντροαμερικανικούς πολιτισμούς;