Λίγα χρόνια πριν κοιμηθεί ό Γέροντας έτοιμαζόταν για τήν πανηγύρι τού Προφήτη Ηλία. Ό πατήρ Σπυρίδων ήταν ήδη μία έβδομάδα στο Μοναστήρι και βοηθούσε.

Παραμονή τής εορτής τό πρωί συζητούσαν με τον Γέροντα, ό όποιος λειτουργούσε άλλά με δυσκολία:

-Τί θά κάνω, παιδί μου, πώς θά τά βγάλω πέρα, πώς θά σταθώ τόση ώρα στον θρόνο στον Εσπερινό; -Γέροντα, νά καθήσετε, έφ’ όσον δέν αντέχετε.

-Τί λες, παιδί μου, νά κάτσω, ντροπής πράγματα, δέν γίνεται νά κάτσω.

-Έ, θά σέ βοηθήσει τότε ό Προφήτης Ήλίας και θά τά καταφέρεις.

Έρχεται ή ώρα τού Εσπερινού και παίρνει την θέση του ό Γέροντας, ώς Ηγούμενος τής Μονής, σέ ένα θρονάκι δίπλα στον Αρχιερατικό θρόνο. Κάποια στιγμή μία μοναχή, Τατιανή ή ή Μαρκιανή, από τήν συνοδεία τής Μονής Σωτήρος Χριστού Κουμπέ Ρεθύμνου, πού είχε έρθει για τήν πανήγυρι, λέει στον πατέρα Σπυρίδωνα:

-Πάτερ, ό Γέροντας δεν πατάει στην γή.

Ό πατήρ Σπυρίδων, λόγω τού προγράμματος τής άκολουθίας, δεν μπόρεσε νά τό διαπιστώσει εκείνη τήν στιγμή.

Τό βράδυ πού έμειναν μόνοι λέει στον πατέρα Εύμένιο.

-Γέροντα, ώρα νά πάτε νά ξεκουρασθείτε διότι αύριο έχουμε Λειτουργία τό πρωΐ, άν καί δέν σάς είδα πολύ κουρασμένο, καλά τά καταφέρατε.

-Έστειλε ό Γεροντας μου (Προφήτης Ηλιας) δύο παλληκάρια και μέ άναβαστούσανε καί δέν πατούσα κάτω καθόλου, δέν έκουράστηκα, γυρίζει καί λέει ό Γέροντας.

-Ποιοι ήταν αυτοί πού σου έστειλε;

-Οί Άγιοι Θεόδωρος παιδί μου!!! ( Οί Άγιοι τής γενέτειρας κώμης του).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΡΟΥΣΤΙΚΩΝ Π ΕΥΜΕΝΙΟΣ ΛΑΜΠΑΚΗΣ. ΔΡΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΜΠΟΥΣΙΑ.

http://apantaortodoxias.blogspot.com