Στην περιφέρεια του ΑΓΙΩΡΓΗ - ΤΟΥΜΠΙ όπως την λέμε, φαίνεται ότι κάποτε υπήρχε χωριό ή πόλις. Τον χρόνον όμως δεν μπορούμε να προσδιορίσουμεν, αυτός ανήκει στον αρχαιολόγον εκείνον, όστις κάποτε θα ερευνήση την περιφέρεια αυτή. Και τούτο το συμπέρασμα το βγάζουμε από τα διάφορα ευρήματα και μνημεία που ευρέθησαν εκεί κατά διαφόρους εποχάς ήτοι πήλινα λυχνάρια φλυτζάνια πιθάρια με αγκυλωτό σταυρό, θεμέλια σπιτιών και τάφοι με ανθρώπινα οστά. Όταν ήταν μικρός μας γράφει από την Κοντοβάζαινα, ο Πάνος Παπαϊωάννου, ο ενθουσιώδης αυτός πατριώτης που πρόθυμα και αυθόρμητα μας παρέχει πολύτιμα στοιχεία για την Ιστορία του Καλλιανίου, επήγε στο παππού του τον Γέρο - Κοτσή προ πενήντα σχεδόν χρόνια από σήμερα, φαγητό στο χωράφι τους στον ΑΓΙΩΡΓΗ που έσπερνε. Εκεί το βοϊδάλετρο αυλάκωνε το χωράφι το υνί κάπου σκάλωσε, ηύρε δηλαδή εμπόδιο και δεν προχωρούσε, όπου ο Γέρος πήρε τον κασμά και έσκαψε για να διώξη το εμπόδιο. Ευρέθη όμως πρό μιας καταπλήξεως. Στο βάθος ευρίσκετο τάφος κτισμένος με πλάκες και ασβέστη. Και όταν άνοιγε τις επάνω πλάκες ηκούσθη κρότος οστών και εν συνεχεία ενεφανίσθη, ένας σκελετός ανθρώπου. Τότε επήρε ο Γέρο Κοτσής το καλάμι του ποδιού του, δηλαδή την κνήμη και το μέτρησε μέχρι τη μέση του και από τη μέση προς το κεφάλι και περίσσευε αρκετά και είπε "βρέ τον κερατά πόσος ήταν !" σημειωτέον, ότι ο Γέρο - Κοτσής ήταν μετρίου αναστήματος. Στο μέρος αυτό και σήμερα ευρίσκονται διάφορα ευρήματα