Ένας έφτιαξε το σπίτι του σε ένα μέρος που ήτανε μια γκρεμισμένη εκκλησία. Κάθε βράδυ βλέπουν ένα φως, μέχρι και σήμερα (Σημ. Aragorn : Τέλος 19ου αιώνα), αλλά δεν τους πειράζει.

Στις δώδεκα τη νύχτα βγαίνει ένα άγριο στοιχειό της Αγίας Παρασκευής και μαλώνει με το στοιχειό του Αγίου Γεωργίου. Το στοιχειό του Αγίου Γεωργίου είναι στολισμένο με χρυσά πετράδια, έχει πέταλα χρυσά, ασημένια σέλλα και ασημένια χαλινάρια. Και ο καβαλάρης που είναι επάνω έχει στεφάνι χρυσό και χ...

Στη θέση Πουρνάρι, λένε πως βγαίνει από καιρό σε καιρό ένας Αράπης και βόσκει τα λεφτά του (που λένε πως τα’ χει σαν πρόβατα). Φαίνεται μια φωτιά μικρή και ακούγεται ο χτύπος γκρουμ, γκρουμ, γκρουμ. Αν προφτάσει κανείς να ρίξει ένα πάπλωμα ή κάτι άλλο όσα από τα «πρόβατα» πλακώσει θα τα βρε...

Στο Νεραϊδοβούνι είναι μία μεγάλη σπηλιά που τη λένε Δρακότρυπα γιατί σε αυτή κατοικούν δράκια.

Στης Μηλιάς το κάμπο, στα αμπέλια κοντά στη Τουρκόβρυση ήτανε μία ιτιά. Ο συχωρεμένος ο Δημητράς, ο αδερφός του Γιανναρά από του Σιέχη, ανέβηκε ένα μεσημέρι να κόψει κλαδιά για να τα πάει στο σπίτι του. Ήταν μοναχός και εκεί που έκοψε δύο-τρία κλαδιά νιώθει την ιτιά να κουνιέται και να φωνάζει : ...

Μια φορά πηγαίναμε στη Χιονότρυπα με τον ψυχογιό μας, για να τον βοηθήσουμε να βγάλει ρόβες(;) γιατί είχαμε σπαρμένη ρόβη(;) εκεί κοντά. Το μεσημέρι ακούμε μία βοή που κοντέψαμε να μείνουμε από το φόβο μας. Ήταν ένα ανεμοξούρι, που συνέπαιρνε ξύλα, πέτρες και ότι άλλο έβρισκε εκεί κοντά και τα σή...

Κοντά στο χωριό Παλαιομοίρι του δήμου Τρικολώνων στην άκρη του κοκκινόβραχου, ήταν μία φορά ένα μοναστήρι. Αυτό έπεσε και το πλάκωσε ένα κομμάτι που κόπηκε από το βράχο. Και για τρία χρόνια από τότε που πλακώθηκε ακουγόταν λάλημα πετεινού και μυρμήγκια έβγαζαν από εκεί σιτάρι.

Έχω και εγώ να σας μια ιστοριούλα που μου συνέβη σε μια εκκλησία έξω από την Τρίπολη, στον Άγιο Θεόδωρο. Είχα πάει με ένα φίλο με το μηχανάκι για βόλτα ένα καλοκαιρινό μεσημέρι πριν 3 χρόνια. Αφού φτάνουμε βλέπουμε κάτι τούβλα και λέμε ποιος θα τα πετάξει πιο μακριά. .Αρχίζουμε και σε μια στιγμή...

Στη Στεμνίτσα της Αρκαδίας, νεράιδες είχαν απαγάγει έναν κάτοικο του χωριού. Μετά από λίγες μέρες απουσίας αυτός επέστρεψε στο χωριό, αλλά από τότε έτρεμε για το υπόλοιπο της ζωής του