Στη Ζάκυνθο, έξω από το Λαγανά, μερικές φορές τις νύχτες βροντάει κάτω από το έδαφος και οι ντόπιοι πάντα έλεγαν ότι περνάει το "Βροντόνερο" που "ξύπνησε πάλι και άρχισε να τρέχει...".

Δίπλα στον Αγ. Σπυρίδωνα λέγεται ότι εμφανίζεται τα μεσάνυχτα ένας πολύ μεγάλος σκύλος. Παράλληλα ακούγεται ένας θόρυβος που έχει περιγραφτεί σαν σύρσιμο αλυσίδας.

Ένα " κόκκινο μοσχαράκι " έβγαινε κάθε βράδυ και περπατούσε γύρω από την πλατεία της Ανάληψης. Το πλάσμα θεωρείτο " αγαθό " και δεν το πειράζει κανείς.

Στο μοναστήρι Περάγαθο, κάθε δύο χρόνια εμφανιζόταν " το στοιχειό του τόπου ". που έμοιαζε με ζώο μικρότερο από πρόβατο και ήταν παρδαλό.

Τις ανταριασμένες νύχτες ένας καβαλάρης με άσπρο άλογο διέτρεχε όλο το χωριό και χανόταν στην εκκλησία του Αη Γιώργη. Το πρωί οι κάτοικοι έβρισκαν τα πατήματα του αλόγου.

Υπάρχει η παράδοση για ένα " δαιμόνιο " που φορούσε " ψηλό καπέλο " και το οποίο κάθε νύχτα έκοβε βόλτες τρομάζοντας τους χωρικούς.