Ὅπως ἤδη ἀνέφερα, ὁ σίδηρος ἦταν γνωστὸς ἀπὸ τὴνΜινωϊκὴ καὶ ἰδιαίτερα τὴν Μυκηναϊκὴ ἐποχὴ τοῦ15ου-16ου αἰῶνα π.Χ. μὲ τὴνμορφὴ δακτυλιδιῶν–σφραγίδων.

Ὅλα τὰ δακτυλίδια τῆς Μυκηναϊκῆς ἐποχῆς περιέχουν νικέλιο, σὲ δύο δὲ περιπτώσεις περιέχουν καὶ κοβάλτιο. Τὰ δύο αὐτὰ μέταλλα ἀποτελοῦν τὰ κύρια συστατικὰ τῶν σιδερένιων μετεωριτῶν, οἱ ὁποῖοι κατὰ καιροὺς πέφτουν στὸνπλανήτη μας. Καὶ τίθεται τὸ ἐρώτημα: Ἀπὸ ποῦ προερχόταν ἡ πρώτη ὕλη γιὰ τὴν κατασκευὴ τῶν σιδερένιων μυκηναϊκῶν δαχτυλιδιῶν; Ἀπὸ μετεωρικὸ σίδηρο, ποὺ περιέχει τὰ μέταλλα αὐτά, ἢ μήπως ἀπὸ ἐκκαμίνευση νικελιούχων σιδηρομεταλλευμάτων, ποὺ ἀπαντῶνται σὲ ἀφθονία στὴν Εὔβοια καὶ τὴνΣκῦρο; Γεγονὸς ὅμωςεἶναι, ὅτι ἀπὸ τὸν 13ο καὶ ἰδιαίτερα τὸν 12ο αἰῶνα π.Χ.τὸ νικέλιο καὶ τὸ κοβάλτιο παύουν νὰ ὑπάρχουν ὡς συστατικὰ τοῦ σιδήρου, χωρὶς νὰ ξέρουμε τὸ γιατί. Οἱ μελλοντικὲς ἔρευνες κάποια στιγμὴ θὰ μᾶς δώσουν πιὸ τεκμηριωμένες ἀπαντήσεις. Πάντως, ἐφ’ ὅσον οἱ Μινωίτες τοῦ 17ου π.Χ.αἰῶνος γνώριζαν πῶς νὰ ἐκκαμμινεύουν νικελιοῦχα σιδηρομεταλλεύματα, τότε ἡ Ἱστορία τῆς μεταλλουργίας τοῦ σιδήρου στὸν Ἑλλαδικὸ χῶρο θὰ εἶχε ἀρχίσει πολὺ νωρίτερα καὶ ὄχι μετὰ τὸν 12ο αἰῶνα π.Χ., ὅπως θέλουν νὰ μᾶς πείσουν.