(Σημ. Aragorn : Η αναφορά αφορά στην περιοχή μεταξύ λόφου Αρδητού και άλσος Λογγίνου) Από εκεί που είναι ο βράχος προχωράς κι άλλο και περπατάς παράλληλα με το γήπεδο του μπάσκετ, με κατεύθυνση προς το Α’ νεκροταφείο, κάτι δρομάκια που έχει εκεί... Στο τέλος έχει ένα μεγάλο άνοιγμα.. Αυτή είναι η διαδρομή που ακολουθείς, και προσωπικά, μία από τις φορές που πήγα ένιωσα έντονα να βουλώνουν τα αυτιά μου, όχι όπως στο βουνό που νιώθεις την πίεση και μπορείς να τα ξεβουλώσεις, αλλά άκουγα σαν είναι βουλωμένα, δηλαδή πολύ αμυδρά... Πιστεύω ότι δεν ήταν αυθυποβολή, γιατί το συνειδητοποίησα, ενώ ήταν ήδη αρκετή ώρα έτσι.. Κατά τα άλλα, το ίδιο βράδυ, πήγα με άλλα 3 παιδιά, όταν φτάσαμε στο τέλος του μονοπατιού και κάτσαμε, ένιωθαν και οι 3 ένα σφίξιμο στο κεφάλι μπροστά, κάτι που δεν μπορούσα να αντιληφθώ..(εγώ πέρα από εκείνο το "βούλωμα", δεν ένιωσα κάτι άλλο...)