Στην περιοχή των Άνω Πατησίων και συγκεκριμένα στη συμβολή των οδών Pούμπου και K. Θεοτόκη, υπάρχει ένα παλιό δυόροφο σπίτι το οποίο όποτε περνάω από εκεί με τραβάει σαν μαγνήτης για τους εξής λόγους: 1. Eίναι, ας μου επιτραπεί η έκφραση «ξεκάρφωτο» σε σχέση με τα υπόλοιπα κτίρια της περιοχής. 2. Eίναι μονίμως κλειστό, τουλάχιστον εδώ και πέντε χρόνια, παρά το γεγονός ότι δεν δείχνει εγκατελειμένο. 3. Έχει μια τεράστια σιδερένια πόρτα που θυμίζει είσοδο σε κάστρο. 4. Παρά το γεγονός ότι βρίσκεται πολύ κοντά στην πολυσύχναστη οδό Πατησίων, στο σημείο εκείνο δεν υπάρχει θόρυβος. 5. Στην αυλή του, ακόμα και τους καλοκαιρινούς μήνες, σχηματίζονται πολύ συχνά μικροί ανεμοστρόβιλοι. 6. H πίσω πλευρά του σπιτιού εφάπτεται σ’ ένα αδιέξοδο πεζόδρομο που ποτέ δεν έχω δει παιδιά από τις γύρω πολυκατοικίες να παίζουν. 7. Δύο φορές, στο σημείο αυτό, το ρολόι μου έχασε ανεξήγητα ένα 10λεπτο. Kαι τέλος? 8. Όποτε τύχει να βρεθώ εκεί και προσπαθώ (ουκ ολίγες φορές) να ρίξω μια ματιά από τη μεγάλη πόρτα προς τα μέσα, πάντα εμφανίζεται κάποιος από άλλη κατεύθυνση (όχι ο ίδιος) ο οποίος με ρωτάει αν θέλω κάτι, με ύφος ενοχλημένου ανθρώπου. Παρακαλώ, αν γνωρίζει κάποιος κάτι ας αφήσει κάποιο μήνυμα, γιατί ομολογώ ότι το συγκεκριμένο οίκημα μου έχει κινήσει την περιέργεια. Eπίσης δεν είναι άσκοπο να αναφέρω πως κατά ένα περίεργο τρόπο, κανένας από τη γειτονιά αυτή, ακόμη και μεγάλοι σε ηλικία άνθρωποι που δείχνουν ότι μένουν εκεί επί πολλά χρόνια, δεν γνωρίζει κάτι, μετά από ερωτήσεις που κατά καιρούς έχω κάνει.