Το παρόν είναι σε συνέχεια άλλου κειμένου προς την Μεταφυσική Πύλη και γράφεται αποκλειστικά για αυτήν.
Επιτρέπετε η αφαίρεση στοιχείων από το κείμενο από τους διαχειριστές του ιστότοπου, κατά την κρίση τους. Και καλό είναι το κείμενο να περάσει από λογοκρισία από τους διαχειριστές.
Δεν φέρω καμία ευθύνη αν κάποια άτομα από περιέργεια ή άλλη αιτία κάνουν πειράματα ή όποια άλλη ενέργεια, στους τόπους που θα αναφέρω πιο κάτω, διότι οι περισσότεροι τόποι είναι κατοικήσιμοι από διάφορες οντότητες.

Πρίν όμως περάσω στις εμπειρίες μου, θέλω να επισημάνω κάποια θέματα και να σημειώσω ότι χρησιμοποιώ δική μου ορολογία για αυτές τις οντότητες, που σε γενικές γραμμές τις αποκαλώ "ενεργειακά πεδία" ανεξάρτητα αν είναι μαγνητικά, ηλεκτρικά, ή βαρυτικά, και γενικά όποια ενεργειακή ιδιότητα και άν έχουν.
Επίσης θέλω να τονίσω μερικά πράγματα σε όσους ασχολούνται με τέτοια θέματα, κυρίως σε όσα άτομα εισέρχονται για πρώτη φορά στον κόσμο της μεταφυσικής και της παραφυσικής. Όχι όμως ότι τα πιο έμπειρα άτομα δεν πρέπει να προσέχουν, όπως έχω πεί και στο παρελθόν, αυτά τα θέματα είναι άκρως επικίνδυνα.

Ξεκινώ με το πώς θα αναγνωρίζετε τους τόπους και τα σημεία, χωρίς μηχανικά ή ηλεκτρονικά μέσα εντοπισμού.
Κατ'αρχήν μην θεωρήσετε ποτέ ότι είσαστε μόνοι σας, όσο έρημος και αν σας φαίνεται ένας τόπος. Αυτό είναι Απαράβατος Νόμος και Κανόνας.
2ον) μην πηγαίνετε ποτέ μόνοι σας, και πάντα να έχετε όλη την ημέρα μπροστά σας, διότι μπορεί να χρειαστεί να φύγετε περπατώντας.
3ον) μην παίρνετε τίποτα από τον τόπο ή το σημείο που πάτε, ακόμα και αν αυτό είναι χρυσός, ειδικά αν έχει εμφανιστεί παράξενα και περίεργα μπροστά σας.
4ον) μην μπαίνετε σε εξωκλήσια αν ακούτε ψαλμωδίες χωρίς να βλέπετε κόσμο απ'έξω, ειδικά τη νύχτα
Δεν έχει καμία σημασία άν είναι βουνό, πεδιάδα, κάμπος, λόφος, μεγάλη ή μικρή πόλη ή χωριό. Τέτοια φαινόμενα είναι δυνατόν να συμβούν καταμεσής μεγάλου αστικού κέντρου οπουδήποτε στον κόσμο, π.χ. στην Αθήνα. Επίσης δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία άν είναι ημέρα ή νύχτα, ή αν υπάρχει θόρυβος ή όχι.
Οι διαισθητικοί άνθρωποι, ή αλλιώς ελαφροΐσκιωτοι, είναι εύκολο να αναγνωρίσουν έναν τόπο, ακόμα και αν δεν έχουν ιδέα απο μεταφυσικά ή παραφυσικά θέματα.
Ένας τόπος αναγνωρίζετε κατά κύριο λόγο από την διάθεση που μας προκαλεί, για την ακρίβεια για την διάθεση που μας προκαλούν οι εκεί κατοικούσες οντότητες, ((αν και αυτό έχει άμεση σχέση με την ιδιορρυθμία - ιδιοσυγκρασία ενός εκάστου ατόμου, πολύ περισσότερο δέ από τις προθέσεις του, και δεν θα το αναλύσω εδώ)).
Είναι δυνατόν στον ίδιο τόπο άτομα περισσότερα του ενός, να έχουν διαφορετικές διαθέσεις, παρά το γεγονός ότι πρίν από 1 λεπτό όλοι είχαν την ίδια περίπου διάθεση.
Έτσι ένας τόπος μπορεί να μας προκαλεί από' ηρεμία, χαλάρωση, ευφορία, αγαλλίαση, δέος*, υπνηλία, νευρικότητα, ανεξέλεγκτο χασμουρητό, ξαφνικό πονοκέφαλο, φόβο, τρόμο έως και πανικό, ανάλογα το τι οντότητα κατοικεί εκεί. Το ότι μπορεί να μας προκαλεί ηρεμία ή αγαλλίαση, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι καλό, οι πιθανότητες να θέλει να μας ξεγελάσει είναι τόσες όσες και να μην θέλει.
* το δέος, σε αυτές τις περιπτώσεις είναι τα προεόρτια του φόβου. Συνήθως έχουμε την αίσθηση της επιβλητικότητος του τόπου, ή του χώρου, ουσιαστικά όμως είναι ο επηρεασμός που δεχόμαστε από τις αόρατες οντότητες, για αυτό συνήθως το δέος συνοδεύεται από ψυχοσωματική χαλάρωση.
Προσοχή' η ψυχοσωματική χαλάρωση συμβαίνει μέσα στην επικράτεια της οντότητας, αν όμως φύγουμε και πάψει να υπάρχει, ή μετατραπεί σε ξαφνική κούραση, τότε οι προθέσεις της οντότητας δεν ήταν και τόσο καλές. Βέβαια δεν μιλάω για κούραση λόγω δικής μας ταλαιπωρίας.
Αν όμως φύγουμε και η ψυχοσωματική χαλάρωση συνεχίζει να υπάρχει, (συνήθως διαρκεί μιά δυό ώρες μετά, και μετατρέπετε σε ηρεμία), τότε οι προθέσεις της οντότητας ήταν καλές.
Αυτή η παράγραφος είναι στην διάθεση των διαχειριστών του ιστοτόπου
Τέτοιοι τόποι και σημεία που κατοικούν οντότητες, υπάρχουν παντού στην Ελλάδα. Μπορεί να κατοικούμε σε τέτοιους τόπους και ούτε κάν να μας περνάει από το μυαλό, ή μπορεί να περνάμε σχεδόν καθημερινά.
Πέρα από τους γνωστούς τόπους, Θησείο, Αρχαία Αγορά, Ακρόπολη, Λόφος Φιλοπάππου, Στήλες του Ολυμπίου Διός, Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών, Λυκαβηττός, Καστέλλα, Πεντέλη, Αιγάλεω Όρος, Υμηττός κλπ, υπάρχουν τόποι, μάλλον σημεία' εντός λεκανοπεδίου Αττικής που δεν υποψιάζεται σχεδόν κανένας ότι μπορεί να είναι κατοικία κάποιων οντοτήτων.
Τέτοια σημεία είναι, ο Λόφος Σκουζέ, ο Λόφος του Στρέφη, ο Λόφος του Αρδηττού, τα Τουρκοβούνια, το πλακόστρωτο που οδηγεί στο Ζάππειο μέγαρο, η οδός Ε
μού σε όλο το μήκος, η οδός Ιπποκράτους σε όλο το μήκος, η πλατεία Θεάτρου, η πλατεία και ο λόφος στον Άγιο Ιωάννη στην οδο Βουλιαγμένης, η πλατεία Πλυτά, ο Άγιος Σώστης, ο Βοτανικός Κήπος, όλο το Ανατολικό μέρος στο πεδίο του Άρεως μέχρι την οδό Βαλτινών, ο λόφος Φιλοθέης, ο πύργος της Βασιλίσσης (πάρκο Τρίτση), το βορειοανατολικό Άλσος νέας Φιλαδέλφειας, και πολλά άλλα, που θα ήθελα πολλές ώρες να τα απαριθμήσω.
Όμως ένα σοβαρά επικίνδυνο σημείο, με πολλά περιστατικά στο παρελθόν, μερικά απο αυτά θανατηφόρα, είναι κοντά στην διασταύρωση των οδών Συγγρού και Καλλιρρόης. Εκεί υπάρχει (τουλάχιστον υπήρχε πρίν από 2 χρόνια που πέρασα) ένα μονότοξο πέτροχτιστο γεφυράκι, που επάνω του δεν περνούσε διαβάτης ειδικά την νύχτα, χωρίς να πάθει κακό. Ευτυχώς σήμερα είναι περιφραγμένο.