Ο κ. G. Mathias, πρώην μηχανικός της Γαλλικής Εταιρείας Μεταλλουργείων Λαυρίου, βρισκόταν πριν από χρόνια στη Στυλίδα. Εκεί αρρώστησε βαριά από διπλή βρογχοπνευμονία και νοσηλευόταν από τον εκεί γιατρό κ. Πετρίδη. Κατά τη διάρκεια της αρρώστιας του μια μέρα και ενώ βρισκόταν υπό την επήρεια της ασθένειας αλλά και των φαρμάκων, νόμιζε πως είδε στον απέναντι τοίχο ένα κενό μέσα από το οποίο φαινότανε ο μικρός του γιος Γιάννης 2 ½ ετών ο οποίος βρισκόταν στην Αθήνα. Ο μικρός Γιάννης φαινότανε να ζητάει βοήθεια από τον πατέρα του με τα χέρια απλωμένα ενώ συγχρόνως κάποια αόρατη δύναμη έμοιαζε να τον τραβάει από τη μέση προς τα πίσω. O κ. Mathias μόλις πρόλαβε να πει «παιδί μου!» και ξαναέπεσε σε ημικωματώδη κατάσταση. Αφού συνήλθε μετά την κατάλληλη αγωγή του παρευρισκόμενου γιατρού του διηγήθηκε το όραμα. Το απόγευμα της ίδιας μέρας έλαβε ένα επείγον τηλεγράφημα από την Αθήνα αναγγέλλοντας τον θάνατο του μικρού από διεφθερίτιδα ο οποίος συνέβη την ώρα που ο κ. Mathias δέχτηκε το τηλεπαθητικό μήνυμα.