Δυο φορες εδωσε ο Θεος και επισκευθηκα την Ι.Μ. Της Σιμονοπετρας...

Την Πρωτη φορα ειμασταν σε αλλο μοναστηρι με κολλητο και ειχε πανηγυρι και ειχαν φερει 25 λειψανα Αγιων απο ολο το Αγιο Ορος. Προσκηνησα ταυτοχρονα οσους Αγιους δεν θα μπορσω ποτε μεμονωμενα στη ζωη μου να ξανα προσκυνησω και πραγματικα δεν ενιωσα τιποτα... Ηταν τραγικο για την ψυχολογια μου! Την επομενη ημερα πηγαμε στη Γρηγοριου και την μεθεπομενη στη Σιμονοπετρα. Προσκυνησα το Παναγιο χερι της Αγιας Μαριας Μαγδαλινης, χωρις να εχω την παραμικρη υποψια τι θα ακολουθησει ή να εχω ακουσει οτιδηποτε για το θαυμα που νιωθει ο κοσμος και πραγματικα ενιωσα να καιγονται τα χειλη μου.. Εκλαιγα σαν παιδακι 15 λεπτα!!! Ο κολλητος μου που δεν ενιωσε τιποτα, αρχισε να κλαιει κι αυτος!!! Δεν μπορουσα να μιλησω!! Εκλαιγα με αναφιλιτα!!!

Την δευτερη που πηγα για να ζησω το ιδιο θαυμα... Τιποτα...

Πως να μεινεις απιστος μετα απο αυτο?