31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016: Ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΡΙΠΛΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΙΣ ΗΛΙΑΚΕΣ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ :

 

ΠΡΟΛΟΓΟΣ: Ότι θα γραφεί σε αυτήν εδώ την ανάρτηση δεν έχει καμία ιστορική ή άλλη απόδειξη. Προέρχεται από πληροφορίες που ήρθαν από επάνω, είτε γιατί οι «Ολύμπιοι» τις υπέδειξαν, είτε γιατί υπήρχε καλή επαφή με τα πεδία των πληροφοριών της ιστορίας του πλανήτη, καθώς και ταύτιση αυτών των πληροφοριών με ότι έχουμε στα χέρια μας εδώ στην Γη.

 

Προτείνουμε, για αυτήν την ανάρτηση, ανοικτό πνεύμα και σεβασμό σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς που έδρασαν στην Γη και μας άφησαν την ανάμνηση τους. Διότι η ανάμνηση είναι γραμμένη στα κύτταρα του dna μας. Ο Ελληνισμός είναι παγκόσμιος θεσμός και δεν ανήκει μόνο στον Ελλαδικό χώρο.

 

Και πάλι, σε αυτήν την ανάρτηση θα καινοτομήσουμε και θα τολμήσουμε. Αυτό το αναφέρουμε για εκείνους που κατά καιρούς μας στέλνουν μηνύματα και μας λένε : «πως τολμάτε να τα λέτε αυτά, που τα είδατε γραμμένα;». Πουθενά αγαπητοί μου δεν τα είδαμε γραμμένα. Πείτε ότι τα φανταστήκαμε ή ότι ακούσαμε μία φωνή από επάνω κάτι σαν την Ζαντάρκ, ένα πράγμα.

Επίσης, σε αυτήν την ανάρτηση θα απαντήσουμε και σε μία άλλη ερώτηση που μας έγινε από μία κυρία πριν μερικούς μήνες, η οποία μας ρώτησε «γιατί χρησιμοποιείτε άλλα ονόματα για τους Ολύμπιους». Διότι, ακριβώς, οι Ολύμπιοι επειδή είναι φωτεινές οντότητες δεν έχουν ονόματα. Έχουν δονήσεις, συχνότητες και ο ανθρώπινος εγκέφαλος τις αποκωδικοποιεί σε ονόματα, γιατί έτσι είναι φτιαγμένος.

 

Καταρχήν, να πούμε κάτι. Η ανθρώπινη λέξη «ΟΛΥΜΠΟΣ» δεν είναι στην ουσία της βουνό, ούτε κάποια περιοχή. Είναι «Τίτλος Δόνησης και Συχνότητας». Οι αρχαίοι Έλληνες παραχώρησαν μία θέση σε αυτήν την δόνηση, το Βουνό Όλυμπος. Έτσι βγήκε και η ονομασία «Ολύμπιοι».

 

Οι Ολύμπιες οντότητες είναι και αυτές, ευθυγραμμισμένες με την ακτίνα του Γενεσιουργού Φωτός και του Αρχέτυπου Ήλιου, του οποίου αντανάκλαση είναι ο δικός μας σημερινός Ήλιος. Ας παρακολουθήσουμε λίγο τώρα τον ειρμό που αφορά την «ονοματοδοσία».

 

Γνωρίζουμε όλοι τους αστερισμούς του Ζωδιακού Κύκλου. Μας λένε ότι το όνομα «ζώδιο» προέρχεται από την λέξη «ζώο» + «οδός», δηλαδή «η οδός του ζώου» και μάλιστα αναφέρονται στο πέρασμα της Ψυχής από αυτούς τους αστερισμούς. Κατατάσσουν δηλαδή την «Αθάνατη Ψυχή» (όχι την ενσαρκωμένη) στην κατηγορία των «ζώων», δηλαδή την «βραχυκυκλώνουν» μόνο στον ερπετικό και θηλαστικό εγκέφαλο».

Υπάρχουν όμως ζώα, όπως οι φάλαινες και τα δελφίνια που έχουν ανεπτυγμένο και τον νεοθηλαστικό εγκέφαλο. Αυτά τα δύο «ζώα», όπως θα δούμε παρακάτω φρόντισαν επιμελώς να τα «πετάξουν» έξω από τον ζωδιακό κύκλο καθώς «σιγοψιθυρίζεται» ότι η ατραπός του Ηλίου περνάει και από αυτούς τους ζωδιακούς αστερισμούς.

Όπως επίσης πέταξαν έξω και τον αστερισμό του «Οφιούχου», που στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν «Ασκληπιός», ο οποίος κατείχε όλα τα μυστικά ώστε ο Άνθρωπος να απαγκιστρωθεί από τα υλικά πεδία και να μην επιστρέψει σε αυτά ποτέ πια. Κατείχε τα «Κλειδιά της Μυστικής Πύλης των Ολυμπίων». Και μάλιστα για να πείσουν τους ανθρώπους ότι δεν υφίσταται κάτι τέτοιο «βάζουν» τον Δία να κατακεραυνώνει (με την έννοια σκοτώνει) τον Ασκληπιό, και δεν μας λένε ότι η «κατακεραύνωση» ή αλλιώς «αλχημική αμαύρωση» ήταν κατά τους Πυθαγορείους η πλήρης μεταμόρφωση της ψυχής αφού ταυτιστεί με την προσωπικότητα. Και ακόμα για να τους πείσουν πιο πολύ έφτιαξαν έναν "ουράνιο τεχνητό παράδεισο" και τον υπέδειξαν ως την μόνη λύση. Όλα τα υπόλοιπα ήταν κόλαση και δαίμονες.

 

Η λέξη όμως «ζώδιο» δεν προέρχεται από το «ζώο». Προέρχεται από την σανσκριτική διάλεκτο. Η σανσκριτική διάλεκτος είναι μία πρωτο-αρχαιοελληνική διάλεκτος, της οποίας παραφράσεις βρίσκουμε την Μυκηναϊκή Εποχή. Στην σανσκριτική διάλεκτο υπάρχει η λέξη «ζόντι» που σημαίνει «η ατραπός του Ηλίου».

Στην αρχαία Αίγυπτο (που ήταν καταρχήν Ελληνική) ο Αιγυπτιακός θεός του Ήλιου λεγόταν Ρα. Ο Ρα συμβολίζει τον υλικό Ήλιο, αυτόν που βλέπουμε με τα φυσικά μας μάτια. Η ατραπός του ονομαζόταν «Η Ατραπός του Ρα».

Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, ο κόσμος μας είναι αντικατοπτρισμός, αντιστροφή, ενός Ουράνιου κόσμου. Οπότε και ο Ρα είναι αντικατοπτρισμός ενός Αρχέτυπου υπερουράνιου Ήλιου. Εάν τώρα την λέξη Ρα την αντιστρέψουμε, έχουμε την λέξη -Αρ, μία κατάληξη που μεταφράζει ο ανθρώπινος εγκέφαλος σε πολλές Ολύμπιες συχνότητες και δονήσεις.

 

Ο ΡΑ είναι θα λέγαμε ο αρχαιοελληνικός Απόλλωνας, αυτός που «γεννήθηκε», «εκδηλώθηκε», «δηλώθηκε» στην Γη και ο ΑΡ είναι ο πνευματικός Απόλλωνας, το «Άκτιστον Αρχέτυπο Φως». Επειδή οι Ολύμπιοι έχουν διάφορες βαθμίδες, εκείνοι που η συχνότητα τους μεταφράζεται από τον ανθρώπινο εγκέφαλο να λήγει σε «-ΑΡ» είναι εκείνοι για παράδειγμα που είναι συντονισμένοι με την συχνότητα του Απόλλωνα.

Αυτό είναι ένα παράδειγμα για να κατανοήσουμε την αναστροφή, την αντιστροφή, την εντροπία θα λέγαμε. Ας θυμηθούμε σήμερα τι μας λένε τα διάφορα ιερατεία.. Η αντιστροφή σημαίνει «τον έξω από εδώ».

 

Εάν δείτε βίντεο δικά μας του 2010 ή 2011 στο youtube, σε κάποιο αναφέρουμε τον Ολύμπιο Άρη ως «Ζοντι-Αρ». Ας το αναλύσουμε λίγο αυτό. «Ζόντι» είπαμε ότι είναι η «ατραπός του Ήλιου» και «Αρ» συμβολίζει το Αρχέτυπο - Άκτιστον Φως» (Α=Πηγή, Ρ=Ροή), δηλαδή το «Αρ» είναι το σημείο από όπου ρέει το Αρχέτυπο, Άκτιστο Φως».

Άρα η Οντότητα αυτή «διασχίζει» την Ατραπό του Αρχέτυπου Ήλιου. Ο θεός Άρης, που σήμερα μας τον ονομάζουνε Θεό του Πολέμου και της Βίας, είναι εκείνος που κρατά τις ισορροπίες ανάμεσα στους ενεργειακούς λώρους των πλανητών στο γαλαξιακό πεδίο και τους συνδέει με την ατραπό του Αρχέτυπου Ήλιου.

 

Γνωρίζουμε ότι ο δικός μας Ήλιος είναι αντανάκλαση του Αρχέτυπου Ήλιου.

Συνεπώς, λέξη ΖΟΝΤΙ-ΑΡ, συμβολίζει το μονοπάτι του Αρχέτυπου Ήλιου. Εκείνου του πρωταρχικού Ήλιου του οποίου αντανάκλαση είναι ο δικός μας Ήλιος.

 

Σε αυτό ακριβώς το σημείο ας θυμηθούμε ότι ο ζωδιακός αστερισμός του Κριού, που εφορεύετε από τον Άρη, ανοίγει τον «Ζωδιακό Κύκλο», δηλαδή «Περπατά στην ατραπό του Ήλιου». Σύμφωνα τώρα με τον Ερμή, καθένας από τους αστερισμούς του ζωδιακού κύκλου λαμβάνει «πληροφορίες καθοδήγησης» από ένα άλλο αστερισμό που βρίσκεται όχι στο γαλαξιακό αλλά στο διαγαλαξιακό διάστημα. Για παράδειγμα ο αστερισμός των Διδύμων λαμβάνει πληροφορίες καθοδήγησης από τα υπερβόρεια συστήματα του αστερισμού του Κύκνου. Κατ' επέκταση και ο Άρης ως Άρης ξεκινά τον γαλαξιακό κύκλο των ζωδιακών αστερισμών και ως Άρης Ζοντιαρ ξεκινά την σύνδεση των ζωδιακών αστερισμών με τους διαγαλαξιακούς αστερισμούς.

 

Σε καμία περίπτωση τα προαναφερόμενα δεν έχουν σχέση με αστρομαντεία ή την σημερινή αστρολογία που μας λένε τι θα κάνουν διάφοροι άνθρωποι. Σύμφωνα με το Ολύμπιο Πνεύμα όλοι οι Άνθρωποι φέρουν μέσα τους στοιχεία και πληροφορίες από όλους τους αστερισμούς ανεξάρτητα της εποχής που γεννήθηκαν. Εμείς κρατάμε τις τύχες μας στα χέρια μας, εμείς δημιουργούμε την δική μας πραγματικότητα, εμείς λαμβάνουμε ότι εκπέμπουμε, εμείς είμαστε υπεύθυνοι της ύπαρξης μας, εμείς επιτρέπουμε ή δεν επιτρέπουμε, εμείς προσελκύουμε και εμείς απωθούμε, και κανείς άλλος. Αυτά είναι τα «Αρχαιοελληνικά Λόγια των Άστρων».

 

Οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που διατύπωσαν τους αστερισμούς του ζωδιακού κύκλου, προσπαθώντας να χωρίσουν σε ίσα μέρη την Ουράνια Σφαίρα ( που πάντα τους έλλειπε κάτι), πράγμα που απεικόνισε στην μηχανική του Ουράνια Σφαίρα αργότερα ο Αρχιμήδης όπως και απεικονίστηκε στον Μηχανισμό των Αντικυθήρων.

Κάπως έτσι χρησιμοποιούμε «αλλαγμένα» ονόματα, αυτή είναι η απάντηση μας σε μερικούς και μερικές. Υπάρχουν άτομα που ανάλογα με την δόνηση τους επικοινωνούν με διάφορα πεδία. Μπορούν 10 διαφορετικά άτομα να επικοινωνούν για παράδειγμα με την θεά Αθηνά και ο εγκέφαλος τους να το «μεταφράζει» διαφορετικά. Εκείνοι όμως επειδή γνωρίζουν ότι είναι η θεά Αθηνά, την ονομάζουν «Αθηνά».

Στα φωτεινά πεδία των εντελώς εξαϋλωμένων διαστάσεων δεν υπάρχουν ονόματα, ούτε χρώματα, ούτε αριθμοί, ούτε γεωμετρικά σχήματα. Εκεί όλα είναι ένα και τα αναγνωρίζεις από την δόνηση και την συχνότητα.

 

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2016: Τελευταία ημέρα του Αυγούστου 2016 (νέο γήινο ημερολόγιο) και ο μήνας μας αποχαιρετά καθώς ο Απόλλωνας εδραιώνεται στα πεδία της Γης. Ο πανικός πλέον αρχίζει να κερδίζει έδαφος στο καθεστώς που έχουν βαλθεί με νύχια και με δόντια να καταστείλουν την λεγόμενη «Ολύμπια Έλευση», αλλά δυστυχώς .....άργησαν, όσο και αν έχουν αρχίσει επίσημα πλέον οι διακωμωδήσεις στα ΜΜΕξαπάτησης.

Τελευταία μάλιστα κάποιοι έκαναν έκκληση στις πολιτικές αρχές γιατί κάποιοι άλλοι πήγαν στην Αρχαία Ολυμπία και έκαναν έκκληση στον Δία. Και μάλιστα, προέτρεψαν τις αρχές να προστατέψουν τους αρχαιολογικούς χώρους. Δηλαδή, κάλεσαν την πολιτική ηγεσία να εμποδίσει την επίκληση του Διός στον δικό του χώρο!!! και να προστατέψει ποιους; Αυτούς που τόσα χρόνια επέτρεπαν να καταλεηλατηθούν και να κατασταλούν αυτοί οι χώροι;;;;

Αυτό σημαίνει τον Ύψιστο Πανικό που τους διακατέχει. Και δεν έχουν άδικο. Ο Πατέρας Ζευς είναι πλέον τόσο πολύ κοντά που η «ανάσα» του θα γίνει αισθητή με την έναρξη του Χειμερινού Ηλιοστασίου.

 

Κοντά στην ημέρα της Πανσελήνου του Αυγούστου, που κανείς δεν γνωρίζει πότε ακριβώς ήταν, διότι την ημέρα που δόθηκε επίσημα ως πανσέληνος έλειπε ένα κομματάκι, ο ουρανός καταψεκάστηκε επιμελώς ώστε να μην μπορέσουν να εισέλθουν οι ενέργειες που ήταν προγραμματισμένες. Με την μόνη όμως διαφορά ότι οι ψεκασμοί έγιναν βάσει του γήινου ημερολογίου και χρόνου.

 

Ο Απόλλωνας όμως, που μας «παρουσιάστηκε» βουβός τον Αύγουστο είχε άλλα σχέδια. Όπως αναφέρθηκε και σε προηγούμενη ανάρτηση, ο χρόνος στην Γη «τρελάθηκε», τα ρολόγια πήγαιναν μία μπροστά, μία πίσω, είχαμε για παράδειγμα Δευτέρα αλλά η δόνηση ήταν της Κυριακής, ξυπνούσαμε στις 4.00 τα ξημερώματα για παράδειγμα, το ρολόϊ έδειχνε 04.00, ξανακοιμόμαστε, ξυπνούσαμε σε δύο ώρες (ξημέρωνε περίπου) και το ρολόι έδειχνε 18.00 το απόγευμα.

 

Μία προηγούμενη «ατάκα» του Απόλλωνα ήταν ... «Ο Ήλιος θα ανατέλλει το απόγευμα και θα δύει το πρωί. Αυτό θα βιώσετε». Οι πιο ευάλωτοι και ευαίσθητοι στις Απολλώνιες ενέργειες βίωσαν κάτι τέτοιο κατά τον μήνα Αύγουστο.

 

Τι έκανε λοιπόν αυτή η Μέγιστη Ολύμπια Οντότητα; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, μήπως και βγάλουμε καμία άκρη. Η όλη ιστορία αρχίζει όταν ο Απόλλωνας αποφάσισε να «αλλάξει» τις ηλιακές συντεταγμένες σε σχέση με τα διάφορα αστρικά συστήματα, ώστε να συνεχίσει την επαναφορά στην αρχέτυπη ροή και δόνηση του πλανήτη της Γης.

Η ενεργειακή δόνηση του Ήλιου συνδέεται με ορισμένους αστερισμούς, τους οποίους εμείς γνωρίζουμε ως 12, όπως μας έχουν «σερβίρει». Άντε 13, με τον Οφιούχο. Ο Απόλλωνας όμως επιμένει ότι οι αστερισμοί είναι 15+1. Νέο παζλ αυτό. Υποστηρίζει δε ότι οι 12 αστερισμοί τους οποίους μελετάμε στην Γη είναι απλώς «δέκτες» και ότι οι «πομποί» βρίσκονται σε άλλα αστρικά συστήματα.

 

Ο Ερμής τώρα, από την άλλη πλευρά υποστηρίζει ότι ο Ήλιος δεν εισέρχεται σε κανέναν αστερισμό παρά συνδέεται μαζί τους με ενεργειακούς λώρους. Η Γη κινείται και ανάλογα με την θέση που λαμβάνει κάθε φορά «βλέπει» τον Ήλιο σε συνάρτηση με τους διάφορους αστερισμούς.

 

Τους 13 να πούμε ότι τους γνωρίζουμε. Τους άλλους δύο όμως; Και αυτό το +1 τι ήταν άραγε; Έτσι ο Απόλλωνας έδειξε μία εικόνα. Έδειξε τους Δελφούς, όχι όπως είναι σήμερα αλλά όπως ήταν στην Πρωταρχική Αρχαιοελληνική Εποχή, εκατοντάδες χρόνια π.χ., τότε που ακριβώς στην είσοδο των Δελφών υπήρχε Θάλασσα. Δηλαδή, εκεί που είναι τώρα η είσοδος των Δελφών εάν περάσουμε απέναντι στο πεζοδρόμιο που είναι η χαράδρα, υπήρχε Θάλασσα. Τα τεράστια βουνά απέναντι από τον Ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς ήταν βουνά-βράχοι της Θάλασσας.

 

Μέσα λοιπόν σε αυτήν την Θάλασσα, υπήρχε ένας ολόλευκος Ναός σε σχήμα Θόλου, ο οποίος είχε 15 κίονες, οι οποίοι ήταν φτιαγμένοι από λαμπερό υλικό, κάτι σαν μείγμα λευκού μαρμάρου και διαμαντιού. Αυτοί οι κίονες ήταν «συγχρονισμένοι» με τους 15 αστερισμούς. Στην μέση του κύκλου των κιόνων βρισκόταν μία λαμπερή σφαίρα στο χρώμα του φωτεινού Αμέθυστου, η οποία ήταν συνδεδεμένη με το +1 (που θα δούμε παρακάτω τι ήταν). Το όλο σκηνικό είχε μεταφερθεί από μία αστροπολιτεία της Υπερβόρειας από τον αστερισμό του Κύκνου, διαμέσου της διαστρικής και αστρικής Πύλης του αστερισμού των Διδύμων. Ο μύθος μας λέει ότι ο Απόλλωνας πηγαινοερχόταν στους Δελφούς από την Υπερβόρεια επάνω σε άρμα που το έσερναν Κύκνοι. Δεν αποκλείεται λοιπόν να ήταν ένα υπερβόρειο αστροσκάφος με τα χαρακτηριστικά του αστερισμού του Κύκνου.

 

Ο Απόλλωνας λέει ότι κάθε αστερισμός από αυτούς τους 15 συνδέεται με μία αστροπολιτεία σε κάποιον άλλο πιο «μακρινό» αστερισμό.

Οι άλλοι λοιπόν δύο αστερισμοί που μας λείπουν εκτός από τους 13 γνωστούς είναι ο αστερισμός Δελφίς (Δελφίνι) και ο αστερισμός της Φάλαινας (Κήτους). Ίσως το «μυστικό» αυτό να είναι γνωστό στο καθεστώς για αυτό και επιδίδονται με μανία στον αφανισμό των Δελφινιών και των Φαλαινών του Πλανήτη, που είναι και οι σύνδεσμοι διαμέσου ηχητικών κυμάτων με τους αστερισμούς αυτούς.

 

Ο Ποσειδώνας ως προκάτοχος του Απόλλωνα στους Δελφούς, με την συμμετοχή όλων των Ολυμπίων, πραγματοποιούσε στον ναό αυτό διάφορα γενετικά προγράμματα ώστε να δημιουργήσουν την ζωή στον πλανήτη της Γης και τον Άνθρωπο (με Άλφα κεφαλαίο). Ο ίδιος ναός υπήρχε και στην Ποσειδωνία της Ατλαντίδας. Στην Σαντορίνη και στον πρωταρχικό ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο υπήρχαν τέτοιοι ναοί μικρότερης κλίμακας. Ο Ερμής υποστηρίζει ότι υπήρχαν σύνολο 10 τέτοιοι ναοί σε όλον τον πλανήτη της Γης, και όχι μόνο στην Ελλάδα.

 

Το πρωταρχικό κύτταρο που «κατέβηκε» από την Υπερβόρεια τοποθετήθηκε σε ειδικό γυάλινο θόλο στον Ιερό βράχο της Ακρόπολης με έφορο τον Ποσειδώνα και την Αθηνά, ο οποίος βράχος δεν έχει καμία σχέση με τον σημερινό, παρά στην κορυφή του υπήρχε μία κρυστάλλινη σφαίρα ανοιχτή από επάνω ώστε να δέχεται τις ενέργειες.

 

Και τώρα ας δούμε τι είναι το +1 που αναφέρει ο Απόλλωνας. Το +1 είναι ένα άστρο που βρίσκεται στον αστερισμό της Φάλαινας (Κήτος) και ονομάζεται «Μίρα». Ο αστερισμός συνδέεται με τον Περσέα που ήταν μία από τις προβολές του θεού Ερμή στα πεδία της Γης.

 

Ο αστέρας - ήλιος Μίρα είναι ένα διπλό αστρικό σύστημα (Μίρα α και Μίρα β). Καθώς ο ένας αστέρας - ήλιος στρέφεται γύρω από τον άλλο δημιουργείται μία δίνη ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Αυτή η δίνη επηρεάζει περισσότερο τον αστέρα Μίρα α και σήμερα οι επιστήμονες τον χαρακτηρίζουν ως «ερυθρό γίγαντα».

Αυτήν την δίνη, σήμερα η αστρονομία την χαρακτηρίζει ως «ουρά» η οποία περιέχει αέρια και πλάσμα και σχηματίζεται από τον «αστρικό άνεμο» του Μίρα. Την λέξη «άνεμο» ας την συγκρατήσουμε για να δούμε παρακάτω μία πληροφορία που μας δίνει ο Ερμής.

 

Ο Απόλλωνας τοποθετεί το πεδίο της «Θεάς Εστίας», αυτό ακριβώς που υπονοούσαν οι Πυθαγόρειοι, σε αυτό το διπλό αστρικό σύστημα και αφήνει υπονοούμενα ότι πρόκειται για το «ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟ ΑΣΤΡΟ - ΗΛΙΟ» διαμέσου του οποίου «γεννήθηκε» τόσο ο Αρχέτυπος Ήλιος - Άστρο (Διαγαλαξιακός) όσο και Υλικός (Γαλαξιακό) Ήλιος μας. Δηλαδή, το Ηλιακό μας σύστημα ήταν καταρχήν «Τριπλό» και όχι τελικά «Διπλό».

 

ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΝΟΝΤΑΣ ΕΧΟΥΜΕ: 1)Γενεσιουργό Άστρο - Ήλιο (Ορφικό Αυγό - Θεά Εστία) : 2) Μίρα Α. Αρχέτυπο Άστρο - Ήλιος : Λαμπαδίας (Άλτεμπαράν στον αστερισμό του Ταύρου) 3) Υλικός Ήλιος (αυτός που βλέπουμε με τα μάτια μας)

 

Οι αστρονόμοι σήμερα υποστηρίζουν ότι ο άνθρακας που υπάρχει στους μυς του ανθρώπινου σώματος καθώς και το οξυγόνο που αναπνέουμε προήλθαν από ερυθρούς γίγαντες, όπως ο Μίρα. Οπότε θα μπορούσε κάλλιστα ο αστέρας-ήλιος Μίρα να διοχέτευσε τα υλικά του στο γαλαξιακό σύμπαν και να δημιουργήθηκε η ζωή επάνω στην Γη.

Ίσως ο Μίρα να ήταν συνδεδεμένος τόσο με τον κεντρικό κρύσταλλο αμέθυστου που υπήρχε σε εκείνον τον πρώτο Ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς όσο και με την σφαίρα στον Ιερό βράχο της Ακρόπολης. Δικαίως λοιπόν ο Απόλλωνας τον ονομάζει «Θεά Εστία».

Επίσης, ο αστέρας Μίρα α λόγω της μεγάλης ταχύτητας περιστροφής του έχει αποκτήσει ένα ωοειδές σχήμα, και στην αρχαία Ελλάδα τον συναντούμε στο Ορφικό Κοσμικό Αυγό με τον προσδιορισμό «Θαυμάσιος». Είναι το Κοσμικό Αυγό που γέννησε η Ωκεανίδα Ευρυνόμη και από μέσα του προήλθε το δικό μας σύμπαν.

 

Μετά την καταστροφή από πλημμύρες και σεισμούς εκείνης της ολότελα πρωταρχικής εποχής ενός ασύλληπτου πολιτισμού που είχε μεταφερθεί από τους Ουρανούς, οι επιζώντες άνθρωποι είχαν καταγεγραμμένη την πληροφορία αυτή στην μνήμη των κυττάρων τους αλλά δεν μπορούσαν να την εξηγήσουν καθώς είχαν πέσει στην Λήθη.

Έτσι, από ότι θυμόνταν δημιούργησαν τους μύθους και εις ανάμνηση εκείνου του πρωταρχικού Ναού στους Δελφούς δημιούργησαν τον κυκλικό Θόλο της Αθηνάς της Προναίας στους Δελφούς.

 

Το αστρικό σύστημα του Μίρα, σύμφωνα με τον Ερμή, ανήκει στην δικαιοδοσία των Υπερβόρειων Αρκτούριων. Ο επικεφαλής των αστροπολιτειών του Μίρα, είναι Ολύμπιος και αποκωδικοποιείται στην δόνηση Μίρα-Φ-Αρ, ένα όνομα που γνωρίζουμε από το 2007. Εδώ θα μνημονεύσουμε τον προαναφερθέντα άνεμο του αστρικού συστήματος του Μίρα. Είναι ο άνεμος που βοήθησε στην μεταφορά των αστρικών υλικών από τον Μίρα επάνω στον πλανήτη Γη, διαμέσου του Ουράνιου Ωκεανού του Ομήρου. Οι αρχαίοι Έλληνες τον ονόμασαν «Ζέφυρο» και τον έβαλαν να φυσάει απαλά επάνω από την Θάλασσα. Σήμερα τον λέμε και «Πουνέντε». Ήταν γιος της Ηούς (Αυγής) και του Αστραίου (αστρική προβολή του Ερμή).

 

Υπενθυμίζουμε ότι το αστρικό σύστημα που βλέπουμε διαμέσου των γήινων τηλεσκοπίων είναι παρελθοντικό. Σύμφωνα με την κβαντική ζούμε στην γραμμή του παρελθόντος, κατά συνέπεια είμαστε «είδωλα» που στην ουσία τους «δεν υφίστανται». Για αυτό εάν βάλουμε ένα τηλεσκόπιο και δούμε για παράδειγμα τον αστέρα Μίρα, βλέπουμε αυτό που υπήρχε πριν από χιλιάδες χρόνια. Ίσως τώρα, εκεί στην θέση του αστέρα να υπάρχει μία Γαλαζόλευκη Αστροπολιτεία. Και ίσως για αυτό οι «Ολύμπιοι» μας λένε ότι : «ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ