Γενικότερα σαν άνθρωπος επηρρεάζομαι πολύ από την αύρα των ανθρώπων και έχω ανεπτυγμένη διαίσθηση σε ότι αφορά μέρη και ανθρώπους. Έχω περάσει διάφορες καταστάσεις τις οποίες θα χαρακτήριζα μεταφυσικές αλλά η συγκεκριμένη ιστορία με συγκλόνισε καθώς την ίδια χρονική στιγμή συνέβαινε το ίδιο και στην αδερφή μου.

Έχω πάει με μια φίλη μου στην Κρήτη για να κάνουμε την προετοιμασία του γάμου της και εγώ θα ήμουν κουμπάρα. Θα μέναμε στο σπίτι του γαμπρού σ’ένα χωριό κοντά στο Ρέθυμνο, μόνες μας. Τυχαίνει λοιπόν μετά από μια μέρα με τρέξιμο για τις προετοιμασίες να συναντήσουμε μια μουσουλμάνα φίλη της φίλης μου που είναι στο Ρέθυμνο για έρευνα για το διδακτορικό της. Ξεκινάμε λοιπόν και οι τρείς για το χωριό. Αφού φτάνουμε χαλαρώνουμε και πίνουμε το καφεδάκι μας στο σαλόνι. Εκεί που καθόμαστε αισθάνομαι να με διαπερνά ‘κάτι΄,παγώνω και αισθάνομαι το σώμα μου να παγώνει από τα πόδια πρός τα πάνω και να μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Σηκώνομαι με όση δύναμη είχα αφού αισθανόμουν σαν παράλυτη και πάω να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπο μου μιάς που αισθανόμουν οτι θα πάθω εγκεφαλικό. Ξαπλώνω στον καναπέ και με πιάνουν σπασμοί, προσπαθούσα να πώ το Πάτερ Ημών και δεν μπορούσα με τίποτα. Με ξεμάτιαζαν και οι δύο (μιάς που και οι μουσουλμάνοι πιστεύουν στο μάτι)και δεν μπορούσαν να πούν την προσευχή. Πέρασα ένα δύσκολο βράδυ και αφού πιά ξημέρωσε ο πρώτος άνθρωπος που πέρασε έξω απ΄το σπίτι ήταν ο γιός του παπά. Του είπαμε το περιστατικό πήγε σπίτι και μετά από λίγη ώρα πήρε τηλ. την φίλη μου να της πεί ότι μου διάβαζε ο πατέρας του την προσευχή και δεν άντεχε απ’το κλάμα.

 

Το συγκλονιστηκό είναι πως εκείνο το βράδυ στην Αθήνα η αδερφή μου με τον φίλο της πηγαίνανε βόλτα,πεζοί, ώσπου ξαφνικά λίγο πρίν περάσουν μια λεωφόρο άρχισε η αδερφή μου να κλαίει, στα καλά καθούμενα, και να λέει στο παιδί δεν μπορώ να περάσω αν περάσω θα συμβεί κάτι πολύ κακό. Συγκεκριμένα μου είπε οτι αισθανόταν μια περίεργη αύρα και μόνο όταν πήγανε στο σπίτι του παιδιού αισθάνθηκε ασφαλής και προστατευμένη.

Δεν ξέρω τι ήταν όλο αυτό, πάντως έκανα μέρες να το ξεπεράσω και μετά από πολλά ξεματιάσματα!