Γύρω στο 40000 π.Χ. διακόσιοι ένας εκ των Ελοχίμ, των ενσώματων δηλαδή αγγελικών πλασμάτων, μετά την επιρρόη του Σαμαέλ, ενώθηκαν με τις κόρες των ανθρώπων που τους γέννησαν γιους.

Οι γιοι αυτοί ονομάστηκεν Νεφελίμ. Η πρώτη αυτή ένωση έγινε στη μεγαλύτερη για εκείνη την εποχή πόλη των ανθρώπων, που δεν ήταν, όπως πολλοί νομίζουν, κάτοικοι των σπηλαίων.

Η πόλη αυτή ονομαζόταν Αραντίς, που σημαίνει πόλη του Κάμπου.

Εκτεινόταν ανατολικά του Ολύμπου, εκεί που τώρα είναι η Κατερίνη μέχρι τη Θεσσαλονίκη, αφού ο Θερμαϊκός δεν υπήρχε.