Παρατίθεται η ομολογία της Θεοδώρας Κατελούζου που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος το 1976.

Επειδή ασκήθηκα στο σύστημα Μαχαρίσι περισσότερο από δύο χρόνια εντατικά, μπορώ να πω με κάθε ειλικρίνεια και υπευθυνότητα, ότι η χαλάρωση του Διαλογισμού είναι μια παθητικότητα Ινδικού στυλ που σου παραλύει κάθε δύναμη αντιστάσεως και αγωνιστικότητας στη ζωή, απέχει δε πολύ από την αληθινή γαλήνη και τη ψυχική ευφορία. Με την τεχνική του Μαχαρίσι και όλες τις σχετικές Ινδουιστικές – Βουδιστικές τεχνικές, ο άνθρωπος αυτοϋπνωτίζεται και σιγά – σιγά χάνει κάθε δύναμη θελήσεως και κάθε πρωτοβουλία. Είναι μια πλύση εγκεφάλου, που υφίσταται σταδιακά, ιδιαίτερα όταν γνωρίσει τον ίδιο τον Μαχαρίσι, και γίνεται τελικά ετερόφωνο χωρίς προσωπικότητα. Εμένα προσωπικά μου είχε κάνει πολύ κακό και διανοητικά, γιατί ούτε να συγκεντρωθώ μπορούσα ούτε να διαβάσω και είχα χάσει την ενεργητικότητά μου. Από τότε που διέκοψα να διαλογίζομαι, μπόρεσα και συνέχισα τις σπουδές μου. Με το σύστημα του Μαχαρίσι είχαμε κατά καιρούς και πολύ επικίνδυνα κρούσματα. Ένας νέος, που έκανε άσκηση στον Υπερβατικό Διαλογισμό κι ενώ παρακολουθούσε ένα σεμινάριο του Μαχαρίσι στη Μαγιόρκα, αυτοκτόνησε. Ένας άλλος έχασε ολότελα την λαλιά του. Κάποιος Έλληνας καπετάνιος παρουσίασε πολλές ψυχικές διαταραχές και τον έκλεισαν στο ψυχιατρείο. Πολλά παιδιά που είδα με τα μάτια μου άρχισαν να κάνουν σπαστικές κινήσεις, χειρονομίες και να παρουσιάζουν διάφορα άλλα συμπτώματα που ήταν έξω από τον έλεγχό τους.