Αρκετοί χάρτες οι οποίοι έχουν ανακαλυφθεί κατά καιρούς, αποδεικνύουν ότι οι αρχαίοι πολιτισμοί είχαν άποψη όλης της υδρογείου, πιθανόν γιατί είχαν ταξιδέψει σε όλες τις περιοχές.
Το 1380 μ.Χ., ανακαλύφθηκε ο λεγόμενος «χάρτης του Ζήνωνος», στον οποίο φαινόταν οι χώρες του Αρκτικού κύκλου. Μάλιστα στον ίδιο χάρτη παρουσιάζονται όρη της Γροιλανδίας, που εμείς τα ανακαλύψαμε μόλις το 1947.
Το ίδιο ισχύει και για την Ανταρκτική, όπως απέδειξε η εύρεση του χάρτη που σχεδίασε το 1737 μ.Χ. ο Γάλλος ακαδημαϊκός Φιλίπ Μπυά, σχεδίασε ένα χάρτη ως αντίγραφο πανάρχαιων Ελληνικών χαρτών. Στον ίδιο χάρτη, η Ανταρκτική παρουσιάζεται να αποτελείται από δύο νησιά, πράγμα που ανακαλύφθηκε μόλις το 1958.
Η ανακάλυψη των χαρτών του Πιρί Ρέις (βλέπε σχετική ενότητα στην συγκεκριμένη ιστοσελίδα) δείχνει ότι οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν όλο τον κόσμο.
Εν ολίγης, Ο Πιρί Ρέις, κατάρτησε ένα παγκόσμιο άτλαντα χρησιμοποιώντας χάρτες που κατείχε ένας Ισπανός ο οποίος μετείχε και στα 3 ταξίδια του Κολόμβου, (ο οποίος οδηγήθηκε από χάρτες των αρχαίων Ελλήνων) και οκτώ παγκόσμιους χάρτες (που οι ’ραβες ονόμαζαν Ζοφεριγιέ) οι οποίοι σχεδιάστηκαν την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου. Στους χάρτες αυτούς, φαίνονται καθαρά τα δυτικά παράλια της Ευρώπης και της Αφρικής, καθώς και τα ανατολικά παράλια της Νότιας Αμερικής και την παραλιακή γραμμή της Ανταρκτικής.
Σημαντικό επίσης να σημειωθεί, είναι ότι οι χάρτες αυτοί έχουν σχεδιαστεί με την μέθοδο της Γεωγραφικής προβολής, που υποτίθεται ότι εφευρέθηκε τον 20ο αιώνα. Οι αποστάσεις που αναφέρονται μεταξύ Ευρώπης, Αφρικής και Αμερικής, έχουν μεγάλη ακρίβεια. Οι αποστάσεις αυτές, μετρήθηκαν τον 18ο αιώνα. Πάνω στους ίδιους χάρτες, φαίνονται οι περιοχές κάτω από το Νότιο παγωμένο Ωκεανό (όπως θα ήταν χωρίς τους πάγους), οι οποίες ανακαλύφθηκαν τον 18ο αιώνα. Παρουσιάζουν επίσης την Ανταρκτική η οποία ανακαλύφθηκε το 1830, σημειώνοντας τα βουνά της με τα ύψη τους που ακόμα και σήμερα δεν έχουν υπολογιστεί.
Η Υδρογραφική Υπηρεσία των ΗΠΑ, επιβεβαίωσε την γνησιότητα των χαρτών, στους οποίους έδωσε ηλικία 5.000 ετών.
1 Σχόλια:
Ο χάρτης του Piri Reis είναι ένας από τους πολλούς που απεικονίζουν περιοχές άγνωστες την εποχή του σχεδιασμού τους, με εκπληκτική ακρίβεια και λεπτομέρεια. Άλλωστε και ο ίδιος ο Reis παραδέχεται πώς βασίστηκε σε παλαιότερους χάρτες οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν ως πηγές και ως βάση και από άλλους χαρτογράφους. Ο πορτολάνος του Dulcert, του 1339, παρουσιάζει τα γεωγραφικά πλάτη της Ευρώπης και της Βορείου Αφρικής και τα μήκη της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας με απόκλιση μισής μοίρας. Ο ακόμα πιο εντυπωσιακός χάρτης του Zeno, του 1380, απεικονίζει μια περιοχή στα βόρεια, μέχρι και τη Γροιλανδία. Η ακρίβειά του είναι εκπληκτική. «Είναι αδύνατο, λέει ο Hapgood, κάποιος το 14ο αιώνα, να υπολογίσει με ακρίβεια το γεωγραφικό πλάτος και μήκος αυτών των περιοχών.
Άλλος ένας περίεργος χάρτης είναι αυτός του Τούρκου Hadji Ahmed, του 1559, ο οποίος δείχνει μια λωρίδα γης πλάτους περίπου 1.600 Km, η οποία ενώνει την Αλάσκα με τη Σιβηρία. Αυτή η φυσική γέφυρα καλύφθηκε από τον ωκεανό όταν ανέβηκε η στάθμη των νερών μετά το τέλος της εποχής των παγετώνων. Ο Oronteus Fineus ήταν ένας ακόμα χαρτογράφος που απεικόνισε, το 1532, την Ανταρκτική χωρίς το στρώμα πάγου. Υπάρχουν χάρτες που δείχνουν τη Γροιλανδία ως δύο ξεχωριστά νησιά, κάτι που επιβεβαιώθηκε από μια Γαλλική αποστολή η οποία ανακάλυψε ένα στρώμα πάγου αρκετά παχύ, το οποίο ενώνει τα δύο νησιά. Υπάρχουν λοιπόν πολλοί χάρτες των αρχαίων χρόνων που θα μπορούσε να πεί κανείς ότι καλύπτουν όλη τη γεωγραφία της Γης.
Βρείτε μας και εδώ : https://twitter.com/Paranormap