Ὀπως είναι γνωστό, όταν ο Robert the Bruce, ο βασιλιάς των Σκωτσέζων, βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Εδουάρδο τον Β΄ της Αγγλίας στο Bannockburn, και κινδύνευε να ηττηθεί, ξαφνικά εμφανίστηκε πίσω από της δυνάμεις του μια ομάδα Ναΐτων Ιπποτών. Και μόνο ή θέα αυτων των Ιπποτών τόσο τάραξε τους Ἀγγλους που ετράπηκαν σε φυγή δίνωντας στους Σκωτσέζους την πιο Μεγάλη Νίκη τους. Επικεφαλής των Ιπποτών ήταν ο William St.Clair, ο ηγέτης των εναπόμείναντων Ναΐτων, οι οποίοι και εγκαταστάθηκαν στη Σκωτία και συνέχισαν τις δραστηριότητές τους (κεκαλυμμένα) εκεί. Ο Bruce, στήριξε πολύ τους Ναΐτες, και ήταν και κατείχε υψηλό βαθμο. Υπήρξε και ο ιδρυτής του βαθμού του Ρόδινου Σταυρού. Έκει κάπου άρχισε και ο λεγόμενος Σκωτσέζικος Ελευθεροτεκτωνισμός, πού είναι βασικά η συνέχεια των Ναΐτων.

Αργότερα ένας απόγονος του William St.Clair, που έφερε το ίδιο όνομα, έχτισε το περίφημο Ναό του Ρόσλιν. Ο William St.Clair ετέλεσε και αυτός Μάγιστρος των Ναΐτων, ενώ αργότερα το πόστο πήγε στους απ'ευθείας απογώνους του Ρομπερτ δε Μπρούς, διατηρρώντας την βασιλική Γραμμή.

Σημερινός ηγέτης του Βασιλικού Τάγματος της Σκωτίας, που έχει στενές σχέσεις με τον Σκωτσέζικο Ελευθεροτεκτονισμό - ελλείψη Σκωτσέζικου βασιλιά - είναι ο Andrew Bruce, απόγονος του Robert the Bruce, 15ος Κόμητας (Earl) του Έλγιν, και 17ος Κόμητας του Κινκάρντιν.

Αυτό πού είναι λιγότερο γνωστό είναι οτι ο προ-προ-παππούς του ο 7ος Κόμητας, ο Thomas Bruce, ήταν ό πιο γνωστός σε εμάς Λόρδος Έλγιν, των μαρμάρων, που συνεχίζοντας την παράδοση του Τάγματος να ψάχνουν ναούς για ενδιαφέροντα αντικείμενα, βρήκε προφανώς και μερικά Ελληνικά, που έπρεπε να τοποθετηθούν κοντά στον Ναό του Τάγματος στο Λονδίνο (ας πούμε στο Βρεττανικό Μουσείο) γιατί προφανώς δεν υπήρχε αρκετός χώρος στο Ρόσλιν.

Αν η κατοχή αυτών των αντικειμένων έδωσε ειδικές δυνάμεις στην Βρετανική Αυτοκρατωρία, να κυριέψει τον κόσμο, δεν ξέρω - αλλά ξέρω οτι υπάρχουν πολλοί στο esoterica που ευχαρίστως θα το συζητήσουν . Πάντως οτι ήταν επιχείρηση του Τάγματος, λίγοι νομίζω θα το αμφισβητήσουν.

Οι απόδείξεις πάντως είναι χειροπιαστές, ακόμα και στις μέρες μας, για παράδειγμα το πιό έγκυρο βιβλίο για τα Ελγίνεια, του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, 1998, "Lord Elgin and the Marbles", τυχαίνει, εντελώωως συμπτοματικά βέβαια, να είναι γραμμένο από τον... ναι, το μαντέψατε σωστά, απο τον παλιό μας φίλο, τον William St. Clair!

Τί άλλο να πω....