Όπως έχω αναφέρει και σε άλλες αναρτήσεις,τα πνεύματα ίσως απλά είναι οντότητες που αντιλαμβάνονται παραπάνω διαστάσεις από εμάς,οπότε εμείς αντιλαμβανόμαστε μόνον την επενέργεια τους στον χώρο και ουδέν έτερο.Όμως υπάρχουν πλάσματα που αντιλαμβάνονται,ίσως,παραπάνω διαστάσεις από εμάς,όπως ας πούμε οι σκύλοι.

Να μην σας κουράζω λοιπόν,ένα απόγευμα καθόμουν στο σαλόνι με τον σκύλο μου τον Tyr ,έναν γερμανικό ποιμενικό,και του κοίταγα τον λαιμό για κάνα τσιμπούρι,όπως καθόμασταν στον καναπέ λοιπόν,άξαφνα ανασηκώνει το αριστερό του αυτί και αποστρέφει την μούρη του πίσω μας,στο σπίτι ήμασταν οι δυο μας,το τρίχωμά του ανασηκώθηκε και άρχισε να γρυλίζει προς το χωλ,πηδάει από τον καναπέ και αρχίζει να γαβγίζει στο κενό μανιασμένα και με τα αυτιά σε θέση άμυνας,μέχρι που σταμάτησε δίχως εμφανή λόγο,όπως ακριβώς είχε ξεκινήσει.

Μπήκα λοιπόν στις σκέψεις που προλόγισα και μια μέρα που είχα ρεπό ξεκίνησα πρωί πρωί με τον Tyr και τον φακό μου για το Σανατόριο της Πάρνηθας που όλοι γνωρίζουμε,ομολογώ πως μετά το περιστατικό με το κοριτσάκι δεν ξαναπήγα νύχτα βέβαια.

Με τα πολλά φτάσαμε έξω από το λόμπυ και πάρκαρα,κανένα άλλο αυτοκίνητο και πλήρης απουσία ανθρώπινης παρουσίας.Ο Tyr από την ώρα που κατεβήκαμε ήταν ανήσυχος,μπήκαμε μέσα λοιπόν,και αποφάσισα χωρίς ιδιαίτερη σκέψη να πάω στο δεύτερο υπόγειο όπου είχα δει το κοριτσάκι αρκετό καιρό πριν.

Με το που πατήσαμε το πόδι μας στο πρώτο υπόγειο ο Tyr αρνούνταν να προχωρήσει πιο βαθιά και αναγκάστηκα να του φορέσω το λουρί.Τα αυτιά του πάντα τεντωμένα πίσω σε ετοιμότητα άμυνας/επίθεσης ,φτάνοντας στις σκάλες του δευτέρου υπογείου το κρύο αφόρητο,ο Tyr άρχισε να γρυλίζει,κατεβήκαμε τις σκάλες και με δυσκολία έβλεπα ότι χτυπούσε ο Maglight ,ο Tyr όμως είχε στρέψει το κεφάλι του σε άλλη μεριά κοιτόντας το αβυσσαλέο σκοτάδι και γαβγίζοντας λυσσασμένα δείχνοντας τα δοντια του,έστρεψα προς τα 'κει τον φακό αλλά τίποτα,o Tyr ακάθεκτος,ήμουν πεπεισμένος και είμαι ακόμα,τρεις τουλάχιστον ήμασταν εκεί μέσα εκείνο το ζεστό Ιουλιανό πρωί,εγώ έβλεπα μόνο τους δύο,τον σκύλο μου και εμένα,o Tyr όμως είχε άλλη άποψη.

Περιττό να αναφέρω ότι σταμάτησε μόνο όταν φτάσαμε στον ασφαλτόδρομο και αρχίσαμε την κάθοδο.Κάποιοι βλέπουν.