Ήταν αρχές Οκτωβρίου 2007, είχαμε κατέβει με τον κολλητό μου στο χωριό του στη Μεσσηνιακή Μάνη, αφενός για τριήμερο κωλοβάρεμα, αφετέρου για να βοηθήσουμε -και καλά- τον ξαδερφό του στο ρόγγισμα των ελιών. Λεπτομέρειες, απλά και μόνο για να τοποθετήσω το συμβάν.

Γενικά στο χωριό, έπαιζε ξεραΰλα μιας και ήταν φθινόπωρο. Τελευταίο βράδυ που θα μέναμε εκεί και την πέσαμε από νωρίς για να σηκωθούμε νωρίς το πρωί ώστε να γυρίσουμε Αθήνα, εξάλλου δεν είχαμε και τίποτα αξιόλογο να κάνουμε, καθώς η νυχτερινή ζωή δεν είχε σχεδόν καμία επιλογή να μας δώσει.

Κοιμόμασταν στο δωμάτιο της αδερφής του που είχε δύο κρεβάτια για να είμαστε παρέα. Ο κολλητός μου είχε βάλει μουσική στο Mp3 και σε κάτι φορητά ηχεία, έτσι για νανούρισμα, ενώ εγώ είχα πάρει ένα βιβλίο από την βιβλιοθήκη του πατέρα του για να νυστάξω διαβάζοντας.

Συγκεκριμένα, ήμουν ξαπλωμένος στο αριστερό μου πλευρό ενώ διάβαζα, ώσπου κάποια στιγμή αποκοιμήθηκα. Σε κάποια φάση ξύπνησα, ήμουν γυρισμένος στο δεξί πλευρό και το βιβλίο ανοιχτό πάνω μου. Έκλεισα το βιβλίο, το άφησα στο κομοδίνο, έσβησα το φως και συνέχισα τον ύπνο μου.

Το επόμενο πρωί, και ενώ ετοιμαζόμασταν να ξεκινήσουμε, με παίρνει η μάνα μου στο τηλέφωνο. Πέρα από τα ”καλημέρα” και λοιπά τυπικά, με ρώτησε: ”Τί μου έλεγες χθες το βράδυ που με πήρες τηλέφωνο και με ξύπνησες;”. Απόρησα, της είπα ότι δεν την πήρα τηλέφωνο το προηγούμενο βράδυ και εκείνη μου είπε ”καλά, τα λέμε όταν έρθεις”.

Γύρισα σπίτι το απόγευμα και την ρώτησα τί ήταν αυτά που μου έλεγε. Εκείνη μου είπε ότι την πήρα το βράδυ, κατά την μιάμιση και της είπα πως έχουμε πέσει να κοιμηθούμε, ότι ο φίλος μου είχε βάλει μουσική και εγώ δεν μπορούσα να κοιμηθώ γι’αυτό διάβαζα ένα βιβλίο. Συγκεκριμένα της είπα τον τίτλο του βιβλίου που διάβαζα, πως είχαμε πάει για μπύρα νωρίτερα σε ένα διπλανό χωριό και ότι είχα λίγο υπερένταση. Παρέμεινα απορριμμένος πιστεύοντας πως μου έκανε πλάκα, αλλά και πάλι, πως ήξερε όλες αυτές τις λεπτομέρειες αφού δεν είχαμε να μιλήσουμε από το προηγούμενο πρωί που ήμαστε ακόμη στα χωράφια; Της είπα πως εγώ δεν την πήρα ποτέ τηλέφωνο. Κοίταξα το κινητό μου και δεν υπήρχε καμία εξερχόμενη κλήση προς την μάνα μου το προηγούμενο βράδυ. Κοίταξα το κινητό της μάνας μου και υπήρχε εισερχόμενη κλήση από εμένα στις 01:37 το βράδυ.

Από τότε το όλο σκηνικό παραμένει ανεξήγητο για μένα και σημειωτέων, δεν είχα ποτέ ιστορικό υπνοβασίας πριν ή μετά το συγκεκριμένο γεγονός. Ακόμη, το συγκεκριμένο βράδυ, πριν πέσω για ύπνο, είχα αφήσει το κινητό μου να φορτίζει στην κουζίνα οπού είχε απόσταση από το δωμάτιο που κοιμηθήκαμε…