Ο Φ., μου διηγήθηκε μια προσωπική του εμπειρία με ένα στοιχειό που φαίνεται να είναι ο προστάτης του παλιού νεκριταφείου που βρίσκεται έξω από την παράξενη εκκλησία του Αγ. Αθανασίου.
"Ένα βράδυ περπατούσα το μονοπάτι που περνά έξω από τη μικρή την εκκλησία. Ένιωθα πολύ παράξενα σαν κάποιος να με ακολουθούσε.
Όπως λοιπόν περνούσα από το μέρος που παλιά βρισκόταν το νεκροταφείο μου φάνηκε ότι είδα κάτι άσπρο σαν σεντόνι ανάμεσα στα δέντρα. Πηγαίνω πιο κοντά [στο σημείο αυτό της διήγησης, δεν θα το ξεχάσω, είχε γουρλώσει τα μάτια του και το δέρμα του είχε αυτό που λέμε "μπιμπικιάσει"] και βγαίνει μέσα από τα δέντρα ένα άσπρο σκυλί! Όχι, όχι, ακόμα και σήμερα λέω ότι δεν ήταν σκυλί... Αυτό ήταν σαν... σαν δαίμονας! ξέρω γω; Ήταν άσπρο αλλά διαφανές και μια χανόταν μια φαινόταν. Τα μάτια του ήταν κατακόκκινα και ερχόταν προς το μέρος μου και με κοιτούσε μέσα στα μάτια.
Για πολλή ώρα είχα κοκκαλώσει και δεν μπορούσα να κουνηθώ. Τα μάρια μου είχαν γεμίσει δάκρυα, αλλά δεν μπορούσα να κλάψω. Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή και νόμισα ότι θα πάθω έμφραγμα.
Ξαφνικά πήδηξα από τη θέση μου και άρχισα να τρέχω τόσο γρήγτορα, που σε λίγα δευτερόλεπτα ήμουν πίσω στον ξενώνα. Έκανα πολύ καιρό να το χωνέψω και κανείς δεν με πίστευε. Πάντως απο τότε δεν έχω περάσει ούτε μια φορά το βράδυ από κει".