Ημερολόγιο με βάση τη συνοδική περίοδο του πλανήτη Αφροδίτη, με πολλαπλές εφαρμογές στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων φαίνεται ότι χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι του Αιγαίου την Πρωτοκυκλαδική Ι και ΙΙ περίοδο (δηλαδή από την 4η χιλιετία πΧ), σύμφωνα με εργασία του ερευνητή των Αιγιακών γραφών, Μηνά Τσικριτσή, του καθηγητή φυσικής διαστήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ξενοφώντα Μουσά και τον Δημήτρη Τσικριτσή, υποψήφιο διδάκτορα στο πανεπιστημίου του Εδιμβούργου.
Η εργασία θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα το πρωί κατά τη διάρκεια των εργασιών του 21ου συνεδρίου της SEAC (Societe Europeenne pour l’Astronomie dans la Culture) με θέμα «Αστρονομία: Μητέρα του Πολιτισμού και οδηγός για το μέλλον», που θα διεξαχθεί στην αίθουσα «Ι. Δρακόπουλος» του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Στην επιστημονική μελέτη παρουσιάζονται αποτελέσματα που βασίζονται σε μελέτη των συμβόλων που επαναλαμβάνονται στα τηγανόσχημα από διάφορες περιοχές του Αιγαίου. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι υπολογίζουν το χρόνο με βάση την κίνηση του πλανήτη Αφροδίτη, αλλά και άλλων δύο πλανητών, του Δία και του Άρη, όπως επίσης και του Ηλίου.
Οι ερευνητές κατέληξαν στα συμπεράσματα αυτά μελετώντας τα κυκλαδικά τηγανόσχημα σκεύη, που εμφανίζονται στον Αιγαιακό πολιτισμό και έχουν διχαλωτή ή τετράπλευρη λαβή ενώ η «βάση» τους φέρει συνήθως εγχάρακτη διακόσμηση με ομόκεντρους κύκλους, απλές ή τρέχουσες σπείρες, ακτινωτά μοτίβα, ενίοτε δε και απεικονίσεις κωπήλατων πλοίων.
Όπως τονίζει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο κ. Τσικριτσής, η πρώτη αναφορά για τον πλανήτη Αφροδίτη εμφανίζεται ιστορικά σε πινακίδα (Κ160 στο Βρετανικό Μουσείο) των βαβυλωνίων του 16ου αιώνα πΧ. Στην σελιδόσχημη επιγραφή επί βασιλιά Ammizadusa καταγράφονται 21 αναφορές εμφάνισης και εξαφάνισης της Αφροδίτης σε σχέση με καιρικά φαινόμενα. Η καταγραφή όμως των εξαφανίσεων της Αφροδίτης δεν συνδέεται με χρήση ημερολόγιου, όπως εμφανίζεται μετά από χιλιετίες (περίπου το 700 μΧ) στους Μάγια που έχουν γνώση της περιόδου της συνόδου της των 584 ημερών.
Στην επιστημονική μελέτη παρουσιάζονται αποτελέσματα που βασίζονται σε μελέτη των συμβόλων που επαναλαμβάνονται στα τηγανόσχημα από διάφορες περιοχές του Αιγαίου. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι υπολογίζουν το χρόνο με βάση την κίνηση του πλανήτη Αφροδίτη, αλλά και άλλων δύο πλανητών, του Δία και του Άρη, όπως επίσης και του Ηλίου.
«Με δυο λέξεις υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι στο τέλος της Νεολιθικής εποχής, οι άνθρωποι στην Ελλάδα γνώριζαν ότι η Γη χρειάζεται 365 ημέρες για να κάνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο, η Αφροδίτη χρειάζεται 584 ημέρες να έλθει στο ίδιο σημείο του ουρανού (πχ σε σύνοδο με τη Γη), ενώ ο πλανήτης Δίας 399 ημέρες», τονίζει ο κ. Τσικριτσής .
Οι αστρονομικές γνώσεις των κατοίκων του Αιγαίου απεικονίζονται στα τηγανόσχημα και στις διάφορες πυξίδες (αγγεία) στις οποίες σημειώνουν τις κινήσεις των αστεριών και πλανητών.
Τα τηγανόσχημα, μάλλον, αποτελούν ένα είδος τέχνης, στα οποία φαίνεται ότι οι νεολιθικοί άνθρωποι τα χρησιμοποιούσαν για να συσχετίζουν δραστηριότητες και συμβάντα του βίου τους, της ύπαρξης τους και του περιβάλλον τους, με τις κινήσεις των πλανητών και ειδικά με την κίνηση του πλανήτη Αφροδίτη.
Στα τηγανόσχημα αγγεία, υπάρχει και ένα είδος συμβολικής, απλής, αλλά όχι απλοϊκής, γραφής που επιτρέπει στυλιζαρισμένα να εκφράζουν τις αστρονομικές γνώσεις, και αποτελούν ένα είδος πολύπλοκων ημερολογίων με πολλές εφαρμογές.
Όπως εξηγεί ο κ. Τσικριτσής, η Αφροδίτη εμφανίζεται πριν την ανατολή του Ήλιου για 263 ημέρες και στην συνέχεια μετά τη δύση του Ηλίου για άλλες τόσες ημέρες. «Οι 263 ημέρες αντιστοιχούν περίπου σε 9 σεληνιακούς μήνες (265 μέρες), που μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι αρχαίοι άνθρωποι συνδέουν με την κύηση, την πρόβλεψη της γέννας και σε όλα τα τηγανόσχημα υπάρχει σχηματικά, αλλά πολύ ρεαλιστικά το αιδοίο», λέει ο ερευνητής και προσθέτει:
«Υπάρχουν σε πάρα πολλά τηγανόσχημα αγγεία χαράξεις που αναλογούν στον αριθμό των ημερών της ανθρώπινης κύησης. Φαίνεται ότι στον Αιγαιακό πολιτισμό συσχέτιζαν την κίνηση της Αφροδίτης με το βιολογικό κύκλο της κύησης. Μεταξύ των άλλων αριθμών, που είναι γραμμένοι με την συμβολική αυτή γραφή, οι γυναίκες του Αιγαίου καθημερινά, πιθανώς έβαζαν ένα σημάδι με ένα χρώμα στα έκτυπα τρίγωνα ή μηνίσκους που υπάρχουν στα τηγανόσχημα, για να παρακολουθήσουν τον κύκλο της έμμηνου ρύσης τους. Με αυτό τον τρόπου μια γυναίκα μέσα σε 32 ημέρες θα μπορούσε να διαπιστώσει αν είχε μείνει έγκυος, εφόσον είχε καθυστέρηση των εμμήνων και στη συνέχεια να προσδιορίσει τον χρόνο της γέννας».
Στα τηγανόσχημα εμφανίζεται ο Ηλιος και το ηλιακό ημερολόγιο
Τα κτερίσματα της Πρωτοκυκλαδικής Ι και ΙΙ περιόδου από τη Νάξο 3200 – 2300 π.Χ είναι ενδιαφέροντα γιατί τα νεκροταφεία τους αντικατοπτρίζουν μία πλούσια κοινωνία που είχε πρόσβαση σε πολυτελή αγαθά κύρους, λέει ο κ. Τσικριτσής.
Στην περιοχή βρέθηκαν ειδώλια από παριανό μάρμαρο και μεταλλικά κοσμήματα που συνόδευαν τους νεκρούς. Αγγεία αυτού του τύπου βρίσκονται κυρίως σε τάφους, δεν λείπουν, όμως, και παραδείγματα από οικισμούς, γεγονός που υποδηλώνει ότι είχαν χρήση και στην καθημερινή ζωή. Μαζί με τα τηγανόσχημα βρέθηκαν μικρά πήλινα δοχεία που περιείχαν χρώμα κόκκινο και γαλάζιο. Η ύπαρξη του χρώματος πιθανόν να συνδέεται άμεσα με τα τηγανόσχημα.
Από την πλευρά του ο κ. Μουσάς επισημαίνει πως «είναι φανερό από τις αναλύσεις των “γραμμένων” αριθμών στα τηγανόσχημα ότι παρατηρούσαν τις κινήσεις των πλανητών, κατέγραφαν την πορεία τους, γνώριζαν τη συνοδική τους περίοδο (όπου η Γη, ο πλανήτης και ο Ήλιος ξαναβρίσκονται στην ίδια ευθεία) και με αυτές τις κινήσεις, του Ηλίου, της Αφροδίτης, του Δία και του Άρη τηρούσαν ημερολόγια χρήσιμα για την ζωή τους».
Αξιοσημείωτο είναι ότι στα τηγανόσχημα η Αφροδίτη απεικονίζεται με οκτάκτινο αστέρι και συνδέεται με την οκταετηρίδα που χρησιμοποιούν οι Έλληνες (99 μήνες με δυο «Ολυμπιάδες» 49 και 50 σεληνιακών μηνών).
«Είναι φανερό, ότι οι άνθρωποι της εποχής εκείνης χρησιμοποιούσαν πολύπλοκα σεληνοηλιακά ημερολόγια, όπως αυτά που έχει ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων», τονίζει ο κ. Μουσάς.
Το συνέδριο, που θα διεξαχθεί από τη Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου έως την Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου, διοργανώνουν το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και το Νομισματικό Μουσείο. [imerisia.gr]
1 Σχόλια:
Ή μήπως ήταν πυξίδες;
Η κεραμική αποτελεί για τη ζωή των αρχαίων Κυκλαδιτών μια από τις πλουσιότερες πηγές γνώσης. Τα περισσότερα αγγεία και σκεύη καθημερινής χρήσης ήταν πήλινα και τα πιο συνηθισμένα σχήματα ήταν πυξίδες («κουτάκια» για κοσμήματα), κρατηρίσκοι, αρύβαλλοι, ασκοί, κωνικά κύπελλα, κύλικες κλπ. Μεταξύ αυτών ήταν και τα τηγανόσχημα σκεύη που ονομάστηκαν έτσι λόγω του σχήματος τους που θυμίζει τηγάνι. Χρονολογούνται στην Πρωτοκυκλαδική Ι ή ΙΙ και η απεικόνιση ήταν συνήθως εμπνευσμένη από τον κόσμο της θάλασσας με αστερίες, κύματα (σπείρες), ήλιο κλπ.
Λιγοστές είναι οι πληροφορίες για τις επιστημονικές γνώσεις τού κυκλαδικού πολιτισμού, γιατί, όπως λένε οι αρχαιολόγοι, δεν υπάρχουν γραπτά στοιχεία. Για τα -άγνωστης λειτουργικότητας- τηγανόσχημα αγγεία, που ονομάστηκαν έτσι, γιατί θυμίζουν τηγάνια, η κρατούσα αρχαιολογική άποψη είναι, ότι ίσως τους έβαζαν νερό και τα έκαναν καθρέπτη στον Ήλιο ή ότι τα γέμιζαν με θαλασσινό νερό, τα άφηναν στον Ήλιο κι έφτιαχναν αλάτι.
Παρατηρώντας προσεκτικά όμως, τις γραμμές, που είναι χαραγμένες σε τηγανόσχημο τού Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, διαφαίνεται, ότι η χρήση του ήταν τελείως διαφορετική από αυτή, που πιστεύουν οι αρχαιολόγοι. Αυτά, που είναι χαραγμένα πάνω του, δεν είναι απλές διακοσμητικές χαρακιές, αλλά αποτυπώνουν γεωγραφικές συντεταγμένες τής περιοχής των Κυκλάδων, οπότε, όπως θα εξετάσουμε παρακάτω, χρησιμοποιούταν σαν πυξίδα.
Ας δούμε πώς σύμφωνα με τον κ. Λούη Ρούσσο, λαογράφο και κάτοικο της Σύρου:
Από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης αγόρασα ένα τηγανόσχημο, ακριβές αντίγραφο από το πρωτότυπο, το οποίο έχει ένα μικρό χερούλι και κοίλη βάση. Επίσης, δανείστηκα κι ένα μεγαλύτερο σε μέγεθος τηγανόσχημο από το μικρό Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης τής Σύρου.
Παρατήρησα αυτά, που είναι χαραγμένα πάνω στο μικρό αγγείο και προσπάθησα να τα κατανοήσω. Πάνω από το μικρό χερούλι είναι χαραγμένες δυο κάθετες γραμμές, η μια λίγο πιο μεγάλη από την άλλη.
Παρατηρώντας προσεκτικά τις γραμμές διαπίστωσα, ότι η χρήση τού τηγανόσχημου είναι τελείως διαφορετική από αυτή, που πιστεύουν οι αρχαιολόγοι. Η γνώμη μου είναι, ότι αυτό το χρησιμοποιούσαν για πυξίδα κι αυτό αποδεικνύεται ως εξής: Βάζουμε μέσα στο αγγείο νερό και τοποθετούμε απαλά στο νερό μια μαγνητική βελόνα. Τότε, αυτή στρέφεται προς το μαγνητικό βορρά.
Στρέφουμε το αγγείο, ώστε να έρθει το χερούλι προς το βορρά και η βελόνα να δείχνει στη μικρή κάθετη γραμμή. Μέτρησα τη γωνία μεταξύ των δυο γραμμών, που είναι πάνω από το χερούλι. Η μια απέχει από την άλλη 5ο. Τόσο απέχει εδώ στη Σύρο ο μαγνητικός από τον βορρά (αστρικό).
Η κλίση τού άξονα τής Γης είναι 23,5ο, που καταδεικνύεται από τη χαρακιά 1. Το γεωγραφικό πλάτος τής Σύρου είναι 37,5ο (από τον Ισημερινό), δηλαδή 90ο-37,5ο=52,5ο από το βορρά (η γωνία μεταξύ Α και 2 τού τηγανόσχημου).
Το μικρό τηγανόσχημο έχει κοίλη βάση, για να περιστρέφεται εύκολα και χωρίς κραδασμούς, ώστε να μην βουλιάζει η μαγνητική βελόνα. Όσο για το μεγαλύτερο τηγανόσχημο με το μεγάλο χερούλι, έχω την άποψη, ότι χρησιμοποιούταν ως καπάκι τού μικρού, για να ηρεμεί το νερό σε περίπτωση, που φυσούσε αέρας. Γι’ αυτό έχει μεγάλο χερούλι, για να πιάνεται εύκολα.
Τα τηγανόσχημα μάς αποκαλύπτουν πανάρχαιες επιστημονικές γνώσεις τού κυκλαδικού πολιτισμού. Είναι στην ουσία η φωνή των αρχαίων Κυκλαδιτών, που θα πρέπει να οδηγήσει την επιστημονική κοινότητα στην αναθεώρηση τής Ιστορίας των Επιστημών, όπως έγινε και με τον Υπολογιστή των Αντικυθήρων.
Είναι φανερό από τις αναλύσεις των «γραμμένων» αριθμών στα τηγανόσχημα ότι παρατηρούσαν τις κινήσεις των πλανητών, κατέγραφαν την πορεία τους, γνώριζαν την συνοδική τους περίοδο (που η Γη, ο πλαντήτης και ο Ηλιος ξαναβρίσκονται στην ίδια ευθεία) και με αυτές τις κινήσεις, του Ηλίου, της Αφροδίτης, του Δία και του Άρη τηρούσαν ημερολόγια χρήσιμα για την ζωή τους.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η Αφροδίτη απεικονίζεται με οκτάκτινο αστέρι συνδέεται με την οκταετηρίδα που χρησιμοποιούν οι Έλληνες (99 μήνες με δυο «Ολυμπιάδες» 49 και 50 σεληνιακών μηνών). Είναι φανερό, δηλαδή ότι χρησιμοποιούσαν πολύπλοκα σεληνοηλιακά ημερολόγια όπως αυτά που έχει ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων.
Στον Κρατύλο (397d), ο Πλάτων ερμηνεύει την λέξη θεός από το ρήμα θέω που σημαίνει τρέχω και οι πρώτοι θεοί ήταν τα ουράνια σώματα που έτρεχαν στον ουρανό στα παλιά χρόνια πριν την εποχή του.
ΠΗΓΗ http://elhalflashbacks.blogspot.gr/
http://feedproxy.google.com/~r/blogspot/FUDFb/~3/zFwsaAqn66E/4000.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email
Βρείτε μας και εδώ : https://twitter.com/Paranormap