Στις αρχές Ιουνίου 1952 η Αθήνα αναστατώθηκε από την εμφάνιση ιπτάμενων αντικειμένων τα οποία έγιναν ορατά από αρκετούς. Στις 10μμ κάτοικοι των Αγίων Αναργύρων παρατήρησαν σε μεγάλο ύψος την διέλευση ενός φωτεινού δίσκου με κατεύθυνση από δυσμάς προς ανατολάς. Το αντικείμενο άφηνε πίσω του μικρό νέφος καπνού σε σχήμα πόυρου, εξηφανίσθη δε εις το άκρο του ορίζοντος.
Η αναφορά αυτή αποτέλεσε το έναυσμα για μια έκρηξη αναφωρών την επόμενη μέρα. Το βράδυ της 4ης Ιουλίου στις 10:15 κάτοικοι των Αμπελοκήπων παρατήρησαν φωτεινό δίσκο με κατεύθυνση από Αιγάλεω προς Υμηττό. Το αντικείμενο δεν ήταν μεγαλύτερο φωτεινού αστέρος αλλά περιβαλλόταν από ένα φωτεινό στέφαν, διασχίζοντας τον ουρανό σε τέσσερα δευτερόλεπτα. Την ίδια ώρα το ίδιο θέαμα έγινε ορατό από το Περιστέρι όπου το περιέγραψαν ως πόυρο. Στο Μεταξουργείο πολύ πριν τις 10μμ. είχαν παρατηρήσει φωτεινό δίσκο πάνω από τη Πάρνηθα να κατεβαίνει ταχύτατα προς τη γη με ταυτόχρονη μείωση της λάμψης του. Το ίδιο έγινε αντιληπτό στη Νέα Φιλαδέλφεια και στη Νέα Ιωνία.
Σύμφωνα με την περιγραφη του αυτόπτη Δημήτρη Τσαούση, κάτοικου Αγίων Αναργύρων το αντικείμενο ήταν διαστάσεων κεφαλής μικρού παιδιού που έτρχε ιλιγγιωδώς ανάμεσα από τα αστέρια και άφηνε πίσω του ένα νεφος καπνού σε σχήμα πόρου. Τότε σκέφτηκα ότι δεν πρόκειται περί κομήτου αλλά περί ιπταμένου δίσκου.