Σε άρθρο του στο Έθνος ο Δ.Α. Κυριαζής αναφέρει ότι το 1927, ενώ κυνηγούσε στο βάλτο του Σουλίου, άκουγε κατά καιρούς παράξενα και παρατεταμένα μουγκρίσματα αλλά δεν έδινε σημασία επειδή το απέδιδε στις αγελάδες της περιοχής. Έμεινε στο νερό και μετά τη δύση του ήλιου στήνοντας καρτέρι όταν άκουσε ξαφνικά το ίδιο μούγκρισμα. "Τότε μόλις αντελήφθην ότι κάτι το έκτακτον συνέβαινε και ομολογώ ότι ερίγησα. Μου ήλθαν στο νου οι δεινόσαυροι, οι ιχθυόσαυροι, και χίλια δυο άλλα προϊστορικά και σύγχρονα μυστηριώδη όντα που ζουν μέσα στα έλη, και βυθισμένος μέσα στα νερά ως τη μέση και πιο επάνω, εσκέφθη ότι δεν θα μπορούσα να αμυνθώ καιτοι οπλισμένος, καθ' ενός ύπουλου εχθρού ο οποίος προχωρών υποβρυχίως θα με άρπαζε από τα πόδια.
Η όχθη απείχε 200 μέτρα. Ο Κυριαζής άκουσε τους άλλους κυνηγούς που είχαν βγει πριν το σούρουπο να φωνάζουν "Το θηρίο!Έξω γρήγορα". Τελικά βγήκε κακήν κακώς ακούγοντας τα μουγκρητά πίσω του. Το ίδιο βράδυ δείπνησε στο Σούλι με ένα ντόπιο ο οποίος του είπε ότι ενώ κατεβαινε μια μέρα έφιππος από το Σχοινιά, το άλογό του αγρίεψε και κόντεψε να τον ρίξει. Ξεπέζεψε και πλησίασε στην όχθη όπου είδε ανάμεσα στις καλαμιές κάτι πολύ ογκώδες να περνά και να τις σαρώνει σε πλάτος ενός μέτρου. (Εφημερίδα Έθνος 11-4-1931)