Το 2000 το καλοκαίρι 21 Ιουλίου ήταν να πάω για διακοπές στο εξοχικό μου που είναι στην Μυτιλήνη...σκόπευα να μείνω 1-2 μήνες...

Το πρώτο βράδυ λοιπόν ήμουν στο pc και ασχολιόμουν με κάτι quiz..θα πήγαινα για ύπνο μόλις πήγαινε 12 η ώρα τότε την έπεφτα για ύπνο...εκεί που λέμε κόντευε να πάει 12 η ώρα...ακούω σε μια φάση κάτι τσιριχτά στην κρεβατοκάμαρα...πετάχτηκα επάνω απ την καρέκλα... τα έκανα απάνω μου....ξεροκατάπια και περπάταγα σιγά σιγά για την κρεβατοκάμαρα να δω τι συμβαίνει μόλις μπαίνω μέσα δεν βλέπω τίποτα απολύτως.


...ανησύχησα πήγα εξαγριωμένος στο pc μετά από μιση ώρα επιτέλους πήγε 12 η ώρα...πήγα για ύπνο εκεί που ξάπλωσα επειδή αργώ να κοιμηθώ ο ύπνος με παίρνει...σε κάνα 2 ώρες μόλις πήγε 3 κόντευε να με πάρει ο ύπνος...και ακούω τσιριχτά και κάποιος άνθρωπος να λέει...BOH8EIAAAA...

Έπεσα κάτω από το κρεβάτι...σηκώθηκα επάνω...και λέω WTF...τι διάολο συμβαίνει???.. απόρησα...πάω προς την κουζίνα σιγά σιγά...και δεν βλέπω τίποτα και λέω...ρε μπας και είναι κάνα μαλακιστήρι....και μου κάνει πλάκα βραδιάτικα???...και λέω έτσι και το πιάσω θα του σπάσω τα μούτρα...ξαναπάω στο κρεβάτι πέφτω εξαγριωμένος όπως ήμουν για ύπνο...πάλι τσιριχτά...και λέω ρε δεν πας στου διαόλου την μάνα παλιό τρελοκομείο που δεν αφήνεις τον κόσμο να κοιμηθεί???

...σταματάνε τα τσιριχτά...μετά μου παρουσιάζεται μια φιγούρα ανθρώπου πολλού φωτεινή...κατευθείαν λέω πίσω "παλιοκαθαρμα"...του πέταξα κάτι δεν θυμάμαι τι...το μόνο που θυμάμαι είναι ότι εξαφανίστηκε με ένα πάρα πολλού έντονο φως που με τύφλωνε...φώτιζε όλο το σπίτι...μόλις εξαφανίστηκε πετάχτηκα επάνω παίρνω την αστυνομία τις Μυτιλήνης

...έρχονται μετά από κάνα 10λεπτό...κάτσαμε κάπου και τους λέω την ιστορία που μου σας είπα και πριν...και κοιτάχτηκαν μαζί οι 2 αστυνομικοί και έσκασαν στα γέλια γέλαγαν σαν βλάκες...και μου είπαν...καλά μας πήρες τηλέφωνο και μας έφερες μεστά άγρια χαράματα για να μας πεις αυτές τις βλακείες??? και λέω εγώ μα τι λέτε τώρα ρε παιδιά??? ..ξέρετε τι πέρασα??...και μου λένε όχι...εμείς όμως να δεις τι περάσαμε για να έρθουμε εδώ...σηκώθηκαν έφυγαν

...και αφού τους διαολόστειλα...πήγα στο σαλόνι να δω τηλεόραση μέχρι το πρωί δεν έκλεισα μάτι μέχρι 3 μπίρες ήπια...το πρωί περί τις 9 η ώρα πήγα στην θάλασσα με τον κολλητό μου να απολαύσουμε λίγη δροσιά με τέτοια ζέστη...αφού κάναμε μπάνιο μετά του είπα τι μου είχε συμβαίνει εχτές

...μου είπε ότι το 1910 ζούσε μια πλούσια οικογένεια πριν χτιστεί το εξοχικό μου δηλαδή...ήτανε ένα άλλο σπίτι χτισμένο στο ίδιο σημείο...και ότι το βράδυ δηλαδή την ίδια ώρα που είδα και το φάντασμα...είπε πως...εισβάλανε κάτι κλέφτες...και σκότωσαν την οικογένεια πολύ βασανιστικά...και έπειτα έφυγαν με ότι πράγμα αξίας είχε το σπίτι...και από τότε στοίχειωσε

...σε αυτό το σπίτι είχανε πάει πολλά άτομα και οι πιο πολλοί που νοίκιασαν αυτό το σπίτι έπαθαν καρδιακή προσβολή...έπειτα το γκρεμίσανε για να μην ξαναεμφανιστούν τα φαντάσματα και λέει ότι δεν πίστεψε ότι θα εμφανιζόντουσαν στο δικό μου...και είπε ότι απορούσε πως εγώ δεν έπαθα καρδιακή προσβολή...και είπα η τύχη ήταν η απλά είχα άγιο...έπειτα μετά από λίγες μέρες πούλησα το σπίτι γύρισα Αθήνα και υποσχέθηκα πως... ΠΟΤΕ!!! μα ΠΟΤΕ!!! δεν ξαναπατάω το πόδι μου εκεί πέρα.