Πριν δύο εβδομάδες και για ακρίβεια στις 17 ΙΟΥΛΙΟΥ, ξεκίνησα μ’ έναν φίλο μου για διακοπές στη Μήλο. Για να μην πολυλογώ, φτάσαμε μεσημέρι, και το βράδυ (μιας και μέναμε σε ένα δωμάτιο στο Παλαιοχώρι, 3-4 λεπτά με τα πόδια από την παραλία) είπαμε να πάμε στην παραλία, μιας και θα είχε ελάχιστο φως να χαζέψουμε τα αστέρια (κάτι που στην Αθήνα είναι αδύνατο να το κάνεις πλέον). Πήγαμε λοιπόν και η παραλία ήταν έρημη, γύρω στις 22:00. Καθίσαμε σε ένα σημείο που είχε απόλυτο σκοτάδι, το μόνο φως που υπήρχε ήταν από μία ταβέρνα μερικά μέτρα στα δεξιά μας, ενώ αριστερά μας δεν υπήρχε τίποτα. Μπροστά η θάλασσα, πίσω μας ψηλά βράχια και αριστερά συνέχιζε σκοτεινή η παραλία. Κάποια στιγμή λοιπόν, ενώ μιλούσαμε και κοιτούσα προς τον φίλο μου που καθόταν στα αριστερά μου, είδα μια περίεργη αχνή μορφή να περνάει από τα αριστερά προς τα δεξιά στα βράχια πίσω μας. Αυτό που είδα είχε ένα αχνό φως και κινούταν πολύ γρήγορα. Δεν είπα τίποτα στο φίλο μου γιατί θεώρησα ότι απλά το έκαναν τα μάτια μου. Μετά όμως από ούτε μισό λεπτό το είδα πάλι να περνάει προς την αντίθετη κατεύθυνση και να εξαφανίζεται. Το είπα στον φίλο μου (ο οποίος καθόταν τελείως πλάτη στα βράχια και δεν μπορούσε να δει πίσω) και τότε ξεκίνησε να με ψιλοδουλεύει. Δεν πιστεύει σε τίποτα σχετικό με πνεύματα κλπ. και κατάφερε να με κάνει να πειστώ πως δεν ήταν τίποτα. Μετά από περίπου ένα τέταρτο και ενώ μου είχε φύγει τελείως από το μυαλό αυτή η εικόνα, είδα πάλι αυτή τη μορφή, πιο καθαρά εκείνη τη φορά και μου φάνηκε πως διέκρινα και πόδια, σαν να ήταν κάτι που έτρεχε υπερβολικά γρήγορα! Φοβήθηκα υπερβολικά εκείνη τη στιγμή οπότε είπα στον φίλο μου να φύγουμε αμέσως, έστω και αν ήταν ιδέα μου. Μου είπε ΟΚ και επειδή εγώ είχα σηκωθεί όρθιος, μου είπε "μισό λεπτό να μαζέψω τα πράγματα" (κλειδί δωματίου, κινητά και τσιγάρα). Εκείνη τη στιγμή και καθώς σηκώθηκε και αυτός για να φύγουμε, αυτή η μορφή εμφανίστηκε στο βράχο πάλι. Τον ρώτησα αν το έβλεπε εκείνη την φορά και μου λέει πάμε να φύγουμε τώρα! Ξεκινήσαμε να περπατάμε γρήγορα προς την ταβέρνα. Κάναμε όμως το λάθος να κοιτάξουμε και οι δύο πίσω μας και είδαμε αυτή τη μορφή να έχει ξεκολλήσει από το βράχο και να κινείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς τα πάνω μας, στον αέρα. Τότε τρέξαμε και οι δύο σαν τρελοί μέχρι που φτάσαμε στο φως. Τότε ο φίλος μου γύρισε πίσω και είδε αυτή τη μορφή να ανεβαίνει πάλι στο βράχο, σα να ηρεμούσε με το που φύγαμε από εκείνο το σημείο. Προχωρήσαμε κι άλλο σε φωτισμένο σημείο και τα νεύρα μας είχαν γίνει κουρέλι. Όταν μπορέσαμε να ανοίξουμε το στόμα μας και να μιλήσουμε, είπαμε για το τι είδαμε όταν κοιτάξαμε πίσω μας φεύγοντας. Και οι δύο λοιπόν είχαμε δει αυτή τη μορφή με το αχνό φως να κινείται τόσο γρήγορα κατά πάνω μας και κανείς από τους δυο μας δεν μπορούσε να την εστιάσει, να διακρίνουμε τι ακριβώς ήταν. Το βράδυ εκείνο δεν υπήρχε φεγγάρι στον ουρανό (οπότε ήταν πολύ σκοτεινά) και ούτε λειτουργούσε κάποιο μαγαζί εκεί με προβολείς κλπ. (γιατί το ψάξαμε) οπότε να υπήρχε περίπτωση να είναι φως από εκεί. Αν το είχα δει μόνο εγώ μπορεί και να έλεγα πως ήταν η φαντασία μου, αλλά το είδαμε δύο άτομα και ειδικά ο φίλος μου που δεν πίστευε ΚΑΘΟΛΟΥ σε αυτά και που τον είδα το βράδυ να μη μπορεί να ηρεμίσει μετά από αυτό. Όπως καταλαβαίνετε (αν και δίπλα μας) κανείς μας δεν θέλησε να ξανακατέβει στην παραλία κάποιο από τα επόμενα βράδια. Να σημειώσω ακόμα πως και οι δυο μας είχαμε πιει μόνο νερό εκείνη την ημέρα, ούτε καν κρασί ή μπύρα. Μόλις επιστρέψαμε μετά από μία εβδομάδα διηγηθήκαμε την ιστορία και κάποιος φίλος μας είπε πως θυμόταν (επειδή το είχε διαβάσει ο ίδιος) ότι πριν κάποια χρόνια (γύρω στα 10 το προσδιόρισε) είχε γίνει ένα ατύχημα στην παραλία αυτή. Έπεσε ένας βράχος πάνω σε κάτι παιδιά που είχαν κατασκηνώσει εκεί και από ότι θυμόταν υπήρχε και θάνατος. Συγγνώμη για το μεγάλο post, ή8ελα να γράψω αναλυτικά για ότι συνέβη. Αν κάποιος ξέρει κάτι για το θέμα θα εκτιμούσα μια απάντηση.