Στου Γουλέ το πηγάδι στη συνοικία των Ταξιαρχών στη Τρίπολη, βγαίνει μια νεράιδα, πάρα πολύ όμορφη, αλλά έχει μονάχα ένα ελάττωμα. Το ένα της πόδι είναι γαϊδουρινό και το άλλο ανθρώπινο. Πηγαίνει στα σπίτια της γειτονιάς, μέχρι εκεί που είναι το όριό της και γελάει δυνατά με τέτοιο τρόπο που πιάνει τους ανθρώπους φόβος και τρόμος. Μα δεν πειράζει κανένα. Μονάχα αν βρει κότα άσπρη τη πνίγει στη στιγμή και άμα βρει αλεύρι σε τσουκάλα μέσα, το αρπάζει και το χύνει έξω. Κρατάει στα χέρια αναμμένους παράδες, ασημένια λεφτούλια, και λάμπουνε σαν φωτιές όταν τους πετάει. Την άλλη μέρα ψάχνουνε τα παιδιά και βρίσκουνε κατακαίνουργια από εκείνα τα λεφτούλια, τα εικοσιπενταράκια. Άλλη λένε πως η Φόρα είναι αρσενική νεράιδα και βγαίνει στις βρύσες και στα πηγάδια, όπου είναι κοντά σε δέντρα και ιδιαίτερα σε καρυδιές η συκιές γιατί αυτά τα δέντρα αγαπάει πολύ. Το ένα πόδι της είναι ωραίο, ανθρώπινο, το άλλο γαϊδουρινό. Ο Θανάσης ο Κάπος την είδε στο πηγάδι κοντά στην εκκλησία των Ταξιαρχών και την τουφέκισε, μα έβγαλε ένα πόνο τόσο μεγάλο που λίγο έλειψε να πεθάνει από αυτόν. Και η γριά Προκόπαινα την είδε μια φορά ξαπλωμένη στη γούρνα. (Παραδόσεις Ν. Πολίτης. Παράδοση Νο650, Εκδόσεις ΕΡΓΑΝΗ )