Οι ντόπιοι παππούδες τα βράδια αφηγούνται για τους δράκους, που ήταν οι πρώτοι κάτοικοι της Άνδρου, πολύ πριν έρθουν οι άνθρωποι. Mπορούμε να ακούσουμε την ιστορία με τον τελευταίο τυφλό δράκο που είχε απομείνει στο νησί, ο οποίος ζήτησε να του φέρουν να ψηλαφίσει κάποιον άνθρωπο, για να δει πώς έμοιαζαν αυτά τα νέα πλάσματα. Και εκείνη που λέει για τους δυο δράκους που ανταγωνίζονταν για το ποιος θα έχτιζε τον ψηλότερο πύργο. Οι δράκοι αυτοί πελεκούσαν με τα νύχια τους τις πέτρες που χρειάζονταν για τους πύργους τους, που ο ένας βρισκόταν στην τοποθεσία του Mαρκοτάντουλου κι ο άλλος στον Άγιο Πέτρο. Επίσης θρύλους για τα θηλυκά στοιχειά, που τα έλεγαν χτικιά και παραμόνευαν στις γωνιές της κάμαρας μέσα στην οποία είχε πεθάνει κάποιος από χτικιό, για να αρπάξουν όποιον τολμούσε να μπει μέσα. Και για την αόρατη καμπάνα που χτυπούσε τα μεσημέρια στη Zαγορά, καλώντας τα φαντάσματα να μαζευτούν...