Από το βιβλίο του Θ.Μανιά «Τα άγνωστα μεγαλουργήματα των Ελλήνων»

Ο Παρθενών διηγείται...

« Είμαι «ΟΙΚΟΣ ΘΕΑΣ» και το όνομά μου ΠΑΡΘΕΝΩΝ! Έχω πολλά να σου πω, επισκέπτα, αγαπητέ τουρίστα, μιας κι' αποφάσισες να έρθεις να με δεις.
Εγώ, παρά τις βόμβες του Μοροζίνη, που με ακρωτηρίασαν, έχω τη φωνή μου ακόμη γερή και το μυαλό μου και το πνεύμα μου είναι άθικτα. Η γλώσσα μου είναι γλώσσα, των αριθμών, αλλά Ελληνική. «Φωνήv Ελληνίδα» ομιλώ. Δεν γνωρίζω λατινικά! Το όνομά μου «Παρθενών», είvαι αριθμός. Και είμαι ο αριθμός των ημερών του έτoυς, τρεις φορές. Και το πνεύμα μου σαv αριθμός είναι ποταμός αστείρευτος, ποταμός μεγάλος, αιώνιος, τρεις φορές μεγαλύτερος κι από τον Νείλo! Είμαι «ωκεανός» που περιβάλλει σαν περιφέρεια κύκλου τη γη ολόκληρη!
Το όνομά μου, το λένε οι «περήφανες» κολόνες μου κι οι «κατεργασμένοι λίθοι μου». Θα διηγηθώ, αυτά που διηγούμαι τώρα 23 αιώνες σε όλους, που περάσανε από δω και με είδανε.
Στην εποχή μου, οι Έλληνες δεν γράφανε τους αριθμούς σαν σήμερα. Τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου ήσαν και αριθμοί. Αυτό είναι γνωστό στον κόσμο ολόκληρο. Μάθε τα αυτά, αγαπητέ μου επισκέπτα, για να καταλάβεις, τι ήταν οι Έλληνες και τι λεω εγώ ο Παρθενών! Στην εποχή μου οι Έλληνες που με φτιάξανε, είχαν πολύ έντονη εθνική συνείδηση και πολύ μεγάλη περηφάνια πως ήσαv Έλληνες. Κι' ευχαριστούσαν συχνά το θεό γιατί γεννήθηκαν Έλληνες και όχι βάρβαροι.
Λέγανε πως ο «Έλλην», είναι στο κέντρον του «Σύμπαντος», ακριβώς στο κέντρο της «Ουρανίου σφαίρας», στην μέση του άξονος που συνδέει το Zεvίθ του Ουρανού και το Nαδίρ της Αβύσσου! Λέγανε πως είvαι ο «αιθήρ του ανθρωπίνου γένους» με αξία εφτά φορές την αξία αυτού του ίδιου του αιθέρος! Η αφρόκρεμα των ανθρώπων, όπως λετε εσείς σήμερα.
Λέγανε, πως οι Έλληνες είναι πάντοτε νέοι, πάντοτε παιδιά και σε αξία εκατό χιλιάδες φορές την αξία της θεάς της νεότητας «ΗΒΗΣ». Ξέρεται αυτό που είπε ένας Αιγύπτιος ιερεύς στον Σόλωνα: « Ω, Σόλων, Σόλων, Έλληνες αεί παίδες εσταί, γέρων δε Έλλην, ουκ εστίν».
Λέγανε, πως ο Έλλην είvαι όμορφος σαν τον Απόλλωνα και η Ελληνίδα ωραιοτάτη σαν την Αρτέμιδα, κι ως ζεύγος με ομορφιά, όση ο «χρυσός αριθμός» εφ’ όσον πολλαπλασιασθεί δέκα φορές επί τον εαυτό του!
Αυτό υποστήριζε κι ο Πλάτων της εποχής μου. Διηγείται πως είπε στον Σόλωνα ένας «Αιγύπτιος ιερεύς»: Το γένος των Ελλήνων είναι το άριστον των ανθρώπων και το σπέρμα των είναι θείας προελεύσεως, το παρέλαβε δε η θεά Αθηνά εκ της θεάς Γης και εκ του θεού Ηφαίστου.
«Έτι δε κάλλιστον και άριστον γένος έπ’ ανθρώποις εν τη χώρα τη παρ’ υμίν... Εκ Γης τι και Ηφαίστου το σπέρμα παραλαβούσα –η Θεά Αθηvά- Υμών».
Αυτά λεει ο Πλάτων σε ένα του βιβλίο, τον «Τίμαιο», που πολύ έχει «λογoκριθή» κατά καιρούς.
Λέγανε ακόμη πως οι Θηβαίες της Βοιωτίας κάνανε τόσο όμορφους ανθρώπους, που ήτανε πραγματικοί θεοί. Γράφει ο Ηρακλείδης: «Θήβας λέγεις μοι τας πύλας επταστόμους, ου δη μόνον τίκτουσηv αι θνηταί θεούς».
Λέγανε ακόμα πολλά και σπουδαία για τους Έλληνας. Πως είναι έξυπνοι, πραγματικοί φωστήρες, που ακτινοβολεί το πνεύμα τους, πιο πολύ και από τον λαμπρό ήλιο! Αυτό το λεει και ο Αριστοτέλης της εποχής μου. Έλεγα μάλιστα, πως αν οι Έλληνες είχαν ομόνοια θα μπορούσαν να διοικούν τον κόσμο ολόκληρο!
«Το δε γένος των Ελλήνων ένθυμον και διανοητικόν έστιv, διόπερ ελεύθερόν τε διατελεί και βέλτιστα πολιτευόμενον και δυνάμενον άρχειν πάντων, μιας τυγχάνον πολιτείας».
Ο Ισοκράτης έγραψε, ότι οι Έλληνες γίνηκαν διδάσκαλοι των εθνών και ότι Έλληνες είvαι όχι αυτοί που κατάγονται από Έλληνας, αλλά αυτοί που έχουν Ελληνική παιδεία.
« Οι της πόλεως ημών -των Αθηνών- μαθηταί των άλλων διδάσκαλοι γεγόνασι, και το των Ελλήνων όνομα πεποίηκε μηκέτι του γένους, αλλά της διανοίας δοκείν είναι και μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους τοις παιδεύσεως της ημετέρας η τους κοινής φύσεως μετέχοντας».
Και μετά θάνατον ακόμη, στην εποχή μου, οι Έλληνες ήσαν Άγιοι και Φωστήρες.


-----
«Έλληνες, Ελλήνων, Έλλησι, Έλληνα, Έλληνες, άγιοι, φωστήρες, άδη αεί».
Αυτοί οι άνθρωποι πελέκησαν και μέτρησαν τους λίθους μου στην Πεντέλη. Τα σχέδιά μου κράτησε πολλά-πολλά χρόνια και σε μένα, είναι γραμμένη η σοφία της εποχής μου. Το όνομά μου «Παρθενών»! Γιατί «Παρθενών» και όχι Εκατόμπεδον, όπως ήταν παλαιότερα; Γιατί Παρθενών και όχι «Ναός Αθηνάς Παλλάδος»; Κάνε τα γράμματα του ονόματός μου αριθμούς και θα τα βρεις! π=80, α=1, ρ=100, θ=9, ι=5, ν= 50, ω=800, ν=50 και 80+1+100+9+5+50+ 800+50=1095. Διαίρεσε αυτά που βρήκες, τα 1095, με τα τρία, και θα βρεις 1095:3=365. Είναι οι μέρες του χρόνου. Είναι ο Nείλος. Γιατί 365=ΝΕΙΛΟΣ (Ν=50, Ε=5, Ι=10, Α=30, Ο=70, Σ=200 και 50+5+10+30+70+200= =365. Είμαι ποταμός της γνώσεως τριπλάσιος του ΝΕΙΛΟΥ. Ο μέγας ΝΕΙΛΟΣ με μήκος όσο η διάμετρος της Γης! Απ’ αυτήν την διάμετρο βρίσκεις, ευγενικέ μου επισκέπτα, το μέγεθος του ωκεανού, που δεv έχει αρχή και τέλος περιφέρεια κύκλου είναι ο Ωκεανός! Αν πάρομε τον αριθμό του Νείλου, τόσες φορές όσες ο απέραντος «ιερός λόγος» 3,1415........ βρίσκομε τον απέραντο κυκλικά ωκεανό! 365Χ3,14...=1146. ΩΚΕΑΝΟΣ είvαι ίσος με 1146. Γιατί Ω=800, Κ=20, Ε=5, Α=1, Ν=50, Ο=70, Σ=200 και 800+20+5+1+50+70+200= =1.146.
Και εγώ ο Παρθενών, πλημμυρίζω, όπως ο Νείλος κάθε χρόνο, με γνώσεις, τους αιώνες! Είμαι ωκεανός αστείρευτος κι απέραντος του ανθρωπίνου πνεύματος. Το πνεύμα μου δεν είvαι στατικό. Κινείται! Όπως το απειράριθμο γέλιο των θαλασσίων κυμάτων, πλαταίνει με την πνοή του Ζέφυρου, έτσι και το πνεύμα μου χrvεεται και πλαταίνει στο διπλάσιο, στο τριπλάσιο, στο επταπλάσιο και ακόμα στο δεκαπλάσιο, με την πνοή των προγόνων!
Το όνομά μου, ΠΑΡΘΕΝΩΝ, είναι οι μέρες του χρόνου, στο ιερό τριπλάσιο (365Χ3=1.095) , για vα θυμούνται οι αιώνες και να μη ξεχνούν τις μέρες του κυκλικού «ενιαυτού».
Το όνομα της θεάς, στο όνομα της οποίας με χτίσανε, είναι στον αριθμό των 5 περήφανων σπονδυλωτών κιόνων μου. Ογδόντα τέσσαρες μαζί με το άγαλμα της θεάς είναι οι κολώνες μου. Και κατά την γραφή της επoχής της γεννήσεώς μου ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ=84.
Κι αν πολλαπλασιάσεις τους αριθμούς Θ.Ε.Α.Α.Θ.Η.Ν.Α., θα βρεις 162.000, δηλαδή δέκα μυριάδες φορές τον χρυσό αριθμό 1,62 ή χίλιες φορές τον αριθμό ΜΑΚΑΡ=162. Ή 100 φορές τον αριθμό ΓΛΑΥΚΩΠΙΣ ΑΘΗΝΗ=1.820.
Έτσι ο αριθμός των κιόνων μου, δίδει και το αρχαίο όνομα της θεάς «ΓΛΑΥΚΩΠΙΣ ΑΘΗΝΗ”, που χρησιμοποιούσε ο ΘΕΙΟΣ ΟΜΗΡΟΣ και, τα νεώτερο ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, και τον λόγο τον ιερό 1,62, της ομορφιάς και της αναλογίας.
Είμαι ποταμός «αστείρευτος και ω κ ε α ν ό ς τ η ς ο μ ο ρ φ ι ά ς » και αντανακλώ το «Αθάνατον Κάλλος»!
Είμαι «ΟΙΚΟΣ ΘΕΑΣ, και το όνομά μου ΠΑΡΘΕΝΩΝ! Πάρε τον αριθμό 84 των κιόνων μου στο διπλάσιο και συνέχεια στο δεκαπλάσιο και τα έχεις: 2Χ84Χ10=1.680=ΟΙΚΟΣ ΘΕΑΣ ΠΑΡΘΕΝΩΝ.

Είμαι ο οίκος του «Aεί όντος», αυτός που υπήρχε στο απέραντο και σκοτεινό παρελθόν. Αυτού που υπάρχει και σήμερα στο τρομερό παρόν. Κι αυτού που θα υπάρχει στο άπειρο και άγνωστο μέλλον! Του «Aεί όντος», που πιστεύανε αυτοί που κουβάλησαν με τα γερά μπράτσα τους και με μηχανές τους γιγάντιους «κατεργασμένους λίθους μου».
Οκτώ κολώνες έχω κατά πλάτος μπροστά και πίσω, και το πλάτος μου είναι εκατό πόδια του θνητού ανθρώπου. Οκτώ φορές το 100 είvαι οκτακόσια και ο αριθμός αυτός είvαι ΚΥΡΙΟΣ, είvαι η ΠΙΣΤΙΣ στο «ΑΕΙ ΟΝ». (ΠΙΣΤΙΣ=ΚΥΡΙΟΣ=800). Κι αν πολλαπλασιάσεις τις 8 κολώνες του πλάτους μου επί τις 17 του μήκους μου, θα βρεις το «ΑΕΙ ON» (8Χ17=136=ΑΕΙ ΟΝ).
Κι αν θέσης με την ιεpά «Δυάδα» σε κίνηση το «ΑΕΙ ΟΝ» θα βρεις τον ωραιότατο ρυθμό του κόσμου, την ΑΡΜΟΝΙΑ, 2 Χ (ΑΕΙ ΟΝ) =2Χ136=272=ΑΡΜΟΝΙΑ.
Βλέπω και δυσκολεύεσαι, αγαπητέ επισκέπτα, και καταλάβεις την γλώσσα μου. Εγώ, ο ΠΑΡΘΕΝΩΝ, ούτε λέγω, ούτε κρύβω, αλλά σημαίνω. Η φωνή μου δεν είναι ήχος, να μεταβιβάζεται με τον αέρα. Η φωνή μου είναι φως και πνεύμα. Με καταλαβαίνει μόνον εκείνος που έχει «οφθαλμόν », δια να βλέπει και «πνεύμα», δια να εννοεί. Kι’ ακόμα έvα σπουδαίο. Nα ξέρη την Ελληνική γλώσσα, και να έχει «Ελληνική παιδεία». Nα είναι Έλλην. Όχι μόνον το γένος, αλλά κυρίως της "παιδεύσεως της Ελληνικής να μετέχει».
'Η φωνή μου είναι Φως, και το Φως είναι το ΑΕΙ ΟΝ. Και το ΑΕΙ ΟΝ εις την «δια πασών», είναι η ΑΡΜΟΝΙΑ. Αλλά, για να καταλάβεις αυτά, χρειάζεσαι ΠΝΕΥΜΑ!
Αν δεν έχεις πνεύμα, φίλε επισκέπτα, στρέψε τα νώτα και φύγε! Δεν είσαι αγαπημένος των θεών. Φύγε, γιατί όποιος δεν εννοεί τον Παρθενώνα, είναι αθεραπεύτως μέτριος. Eίναι από την φύσιν αδικημένος, είναι δραπέτης του Καιάδα. Απέναντι σε τέτοια άτομα, οργίζεται η πάνοπλος Παρθένος. Και τι εμπνέει να γράφουν «βιβλίδια», που προκαλούν, την περιφρόνηση του Ουρανού, το ειρωνικό γέλιο των άστρων, τον καγχασμό του ΩΚΕΑΝΟΥ.
Η ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, η ΓΛΑΥΚΩΠΙΣ ΑΘΗΝΗ, η ΘΕΑ Η ΓΑΛΑΝΟΜΑΤΑ, όπως λετε εσείς σήμερα, που ήταν πάνοπλος Παρθένος, με ασπίδα και δόρυ και κράνος, «η φιλοπόλεμος και φιλόσοφος Θεά», φαίνεται εκ του αριθμού των «μετώπων μου».
0ι μετώπες μου είvαι 92, κι ο αριθμός αυτός είναι
Η ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ=92.
Είναι ο αριθμός των μετώπων μου, σε αρμονία με τον αριθμό των εξωτερικών κιόνων του περιπτέρου μου, που αv τους μετρήσεις είναι 46. Και 46, επί τον «πρόλoγον», εlναι 92. Η ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ=92. (46Χ2:1)=92).
Κι’ αν πάρεις τον αριθμόν 92, δέκα φορές, δηλ. εις την «0υράνιαν δεκάδα» όπως έλεγαν το «δέκα» οι Πυθαγόρειοι εις την Μνημοσύνη Movάδα όπως ο ίδιoς αριθμός ονομάζεται από τον Φιλόλαον, εις το «παν», όπως η «δεκάς» καλείται από του μυθευομένου Πανός, ευρίσκεις 92Χ10=920.

Ο αριθμός 920 είναι σε αρμονία με την ΙΕΡΑ ΟΔΟ (ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ=920: 2=460), με την ΑΝΑΤΟΛΗ (ΑΝΑΤΟΛΗ=460), από την οποία ανατέλλει ο ΗΛΙΟΣ.
Και ΗΛΙΟΣ είναι ΚΛΙΜΑΞ ΘΕΟΥ, όπως είναι γραμμένο με αριθμούς στην μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου.
Αλλά 920 είναι κι’ ο «ΟΦΘΑΛΜΟΣ», που βλέπει όλον τον κόσμο. ΟΦΘΑΛΜΟΣ=920 (0=70, Φ=500, Θ=9, Α=1, Λ=30, Μ=40, Σ=200 και 70+500+ 9+1+30+40+70+200=920) .
Ο ΟΦΘΑΛΜΟΣ είναι Ο ΩΝ, ο υπάρχων, «Αυτός που είναι ψηλά, μα βλέπει χαμηλά, ΟΦΘΑΛΜΟΣ=0 ΩΝ.
Αλλά ποιος ΩΝ; Μήπως ο Ζευς, ο Κυβερνήτης του Σύμπαντος κι ο Δεσπότης του Ουρανού; Μήπως ο Ζευς, ο ρυθμιστής της αρμονίας του ενιαυτού, που κυβερνά την Ημέρα και την Νύχτα; Μήπως ο Ζευς, ο Θεός, ο Άγιος, ο Αγαθός, με το Γαλήνιον φως, που γέννησε την Πάνοπλων Παρθένο; Όχι, δεν είναι ο Ζευς! Είναι η θεά Αθηνά! `0 αριθμός 920, που σημαίνει Ο ΩΝ, είναι η ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, σε όλες τις πτώσεις. Κλείνε το όνομα τής θεάς και θα βρεις:
ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ+ΘΕΑΣ ΑΘΗΝΑΣ+ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ+ΘΕΑΝ ΑΘΗΝΑΝ+ ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ.
=84+484+84+184+84=920=Ο ΩΝ.
Καμιά αμφιβολία, λοιπόν, αεί είμαι ΟΙΚΟΣ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΑΘΗΝΑΣ, της Παρθένου, που πάνοπλος προστατεύει το κλεινόν Άστυ. Η Παρθένος που κρατά δυνατά «χρυσή ασπίδα», και πανίσχυρο δόρυ, και φορεί στο μεγαλοπρεπές κεφάλι λαμπρότατο χάλκινο κράνος, που λάμπει εις τον ΗΛΙΟΝ και φαίνεται από τον «ΠΟΝΤΟΝ».
Το μήκος μου, εις πόδας, στον στυλοβάτη, αν το πάρεις επτά φορές, ευρίσκεις την Παρθένο πάνοπλο. Το μήκος αυτό είναι 225 πόδας και 225Χ7=1575.
Αλλά 1575=ΑΘΗΝΑ+ΑΣΠΙΣ+ΔΟΡΥ+ΚΡΑΝΟΣ.
1575= 69+ 491+ 574+ 441.
Τόσους ακριβώς πόδας απέχει και το ΗΦΑΙΣΤΕΙΟΝ ή ΘΗΣΕΙΟΝ, από την Πνύκα. Και η Πνύκα από το μνημείον του Φιλοπάππου.
Kαι αυτές οι αποστάσεις, σε ευθεία γραμμή, είναι πλευρές ενός νοητού κανονικού οκταγώνου, που έχει κέντρο την τομή των διαγωνίων μου και ακτίνα την απόσταση μέχρι το Ηφαίστειο ή Θησείο. Ακριβώς 1000 πυραμιδικούς πήχεις. Σ' όλες τις πλευρές του οκταγώνου, βρίσκεται η Αθηνά, με ασπίδα και δόρυ και κράνος και προστατεύει «τας Αθήναις, την τιμιωτάτην πασών πόλιν».
Αλλά ας αφήσουμε το κανονικό οκτάγωνο, που περιβάλλει την ακρόπολη, και ας γυρίσουμε στους αριθμούς των κιόνων, των σπονδύλων και των κατεργασμένων λίθων μου.
Εγώ, ο Παρθενών, ως Ναός, εκφράζω το Κάλλος, είμαι «Καλός», που σημαίνει όμορφος. Πάρε τον αριθμό των κιόνων μου, το 84, εκατό χιλιάδες φορές και θα

βρεις 8.400.000. Αυτός ο αριθμός είναι όσο το γινόμενο ΚχΑχΛχΟχΣ (Κ=20, Α=1, Λ=30, Ο=70, Σ=200 και 2OX1Χ30Χ7OX200=8.400.000) . Παριστάνω όμως και το σύμπαν με το θεό! Η πελώρια «Γη», ο ελαφρότατος «αέρας», η πλατιά «Θάλασσα», ο μαύρος «Πόντος», ο κυκλικός «Ωκεανός», ο πάγκαλος «Ουρανός», οι λαμπροί «Αστέρας», ο δημιουργός «θεός», το σύμπαν ολόκληρο βρίσκεται από τον αριθμό επίσης 84 των μεγαλόπρεπων «κιόνων» μου. Πάρε το 84 δέκα φορές και θα βρεις τον Πόντο 84Χ10=840= Ο ΠΟΝΤΟΣ. Πάρε τον ίδιο αριθμό 84 έξι φορές, όσο ο πρώτος τέλειος αυτός αριθμός και συνέχεια στηv «Ουράνια δεκάδα» και θα βρεις το σύμπαν ολόκληρο εις ένα αριθμό. 84Χ6Χ10=5.040.
Ο αριθμός αυτός είναι ίσος με το γινόμενο των αριθμών τις πρώτης επτάδας.
1X2X3Χ4X5X6Χ7=5040.
Κι αν πάρεις και τις ιερές λέξεις:
Η ΓΗ + ΑΗΡ = 128.
Η θΑΛΑΤΤΑ = 650.
Ο ΠΟΝΤΟΣ = 840 (84Χ10).
Ο ΩΚΕΑΝΟΣ = 1216.
Ο ΟΥΡΑΝΟΣ = 961.
ΟΙ ΑΣΤΕΡΕΣ = 891.
Ο ΘΕΟΣ = 354.
----------------
5.040= 84Χ6Χ10.
Ολόκληρος λοιπόν ο υλικός κόσμος κι ο θεός μας συμβολίζονται από τον αριθμό 84 των κιόνων μου! Κι ακόμα αv διαιρέσεις το AEΙ ΟΝ, με τον ίδιο αριθμό 84, και βρεις τον «χρυσό αριθμό»
ΑΕΙ ΟΝ=136.
ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ=84.
Και 136:84=34:21=1,619...
Το «θείον Κάλλος» της θεάς της Σοφίας είναι το «ΑΕΙ ΟΝ»!
Ο αριθμός αυτός 84, που δίδει ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, ΓΛΑΥΚΩΠΙΣ ΑΘΗΝΗ, ΟΙΚΟΣ ΘΕΑΣ ΠΑΡΘΕΝΩΝ, το «Καλός», το Σύμπαν με το Θεό και το θείο χρυσό αριθμό, προέρχεται από τα βάθη της Ιερής προϊστορικής παραστατικής γεωμετρίας κι από τις πρώτες θείες πηγές της εμπνευσμένης και σπινθηροβόλου Ελληνικής Φιλοσοφίας.
Tης Φιλοσοφίας εκείνης που πρώτη στον κόσμο ολόκληρο έθεσε τα τρομερά ερωτηματικά: Τι είvαι ο κόσμος; Tι είναι ζωή; Τι είναι σύμπαν; Tι είναι θεός; Υπάρχει Θεός;
Αλλά ας αφήσουμε αυτό το θέμα για αργότερα κι ας συνεχίσουμε την ερμηνεία της Αρχιτεκτονικής μου.
Aς μετρήσουμε τους σπονδύλους της δυτικής πλευράς των κιόνων μου. Είναι 8 κίοvες από 12 σπονδύλους καθένας, δηλ. 8Χ12=9β σπόνδυλοι. Αυτός ο αριθμός

δείχνει την ΝΙΚΗ που ο Ναός της είvαι δυτικά του Παρθενώνος! Η ΝΙΚΗ=96. Ο ίδιος αριθμός φανερώνει ότι η ΘΕΑ ΝΙΚΑ στους πολέμους ΘΕΑ ΝΙΚΑ=96.
Ο περίπτερός μου, οι εξωτερικοί κίονές μου, όπως είπαμε, είναι 46. Ο υπόλογος του αριθμού 46, δηλαδή αv διαιρεθεί ο 46 με τον αpιθμό 2 της δ ι α π α σ ό ν, μας δίδει τις 23 μοίρας της εκλειπτικής. Κι αv πάρεις τον ημιόλιο λόγο του 46 έχεις 46Χ(3:2)=69=ΑΘΗΝΑ.
Αλλά δεν είvαι μονάχα αυτό. Αν πάρεις επτά φορές τις μοίρες της εκλειπτικής, θα βρεις 161, που είναι η θεία κλίμαξ (ΚΛΙΜΑΞ=161). Ξέρεις, άριστε στην αριθμητική φίλε, ότι Κ=20, Λ=30, Ι=10, Μ=40, Α=1, Ξ=60. Κι ότι οι αριθμοί 1, 10, 20, 30, 40, 60, που αποτελούν oι ίδιοι μια κλίμακα, αv πολλαπλασιασθούν μεταξύ των θα δώσουν 1Χ10Χ20X30X40X60=144Χ100.000.
Δηλ. δέκα μυριάδες φορές το144, δηλ. το ΑEI ON (ΑEI ON=144). Αυτή η «θεία κλίμαξ» μαζί με τον λαμπρότατο ΗΛΙΟΝ, είναι πράγματι του ΘΕΟΥ.
ΗΛΙΟΣ+ΚΛΙΜΑΞ=Θ(ε)ΟΥ (3cooking courses161=479).
Αυτό δείχνει την Πυραμίδα που σχηματίζουν oι κίονές μου, όταν προεκταθούν προς τα επάνω, που συναντιόνται σε 1852 μέτρα.
Και στην Αίγυπτο, στην Μεγ. Πυραμίδα του Χέοπος, είναι γραμμένα με Ιερογλυφικά, ότι η Πυραμίς είναι ΚΛΙΜΑΞ ΘΕΟΥ, και αυτές oι μαθηματικές λέξεις είναι ίσες με 479 Ελληνικούς πόδας, όσο ακριβώς το ύψος της Μεγ. Πυραμίδας. Και το 479 δείχνει και τους 12 Θεούς της Ελλάδος.
Πάρε τους αριθμούς της πρώτης δωδεκάδος, από το ένα έως το δώδεκα και πολλαπλασίασέ τους. Θα βρεις 479 εκατομμύρια.
Αν διαιρέσουμε τον αριθμό αυτό με εκατό μυριάδας (ένα εκατομμύριο), βρίσκουμε το ύψος της Μεγ. πυραμίδας σε πόδες Ελληνικούς με αντίστοιχη μαθηματική λέξη, την Ελληνική λέξη Θ(ε) ΟΥ.
Αλλά ποιου Θεού; Όπως είπαμε προηγουμένως είναι των 12 θεών της Ελλάδος. Γιατί: Θ(ε)0Ι+ Θ(ε)ΟΝ+ Θ(ε)ΟΙΣ+ Θ(ε)ΟΥΣ=1916 και 1916:4=479. Oι πανάρχαιοι Θεοί λοιπόν της Ελλάδος βρίσκονται στην Πυραμίδα και από εκεί στην κλασσική περίοδο πάρθηκαν ξαvά στοιχεία για τον Παρθενώνα.
Η ιδανική Πυραμίδα του Παρθενώνος σε όγκο είναι 46 εκατομμύρια «κυβικούς πόδας» και της Πυραμίδος του Χέοπος είναι 90 εκατομμύρια. Έτσι οι δύο γιγάντιες πυραμίδες βρίσκονται σε λόγο «αρμονίας» ή της δια πασόν. Η Πυραμίς του Παρθενώνος, είvαι ο «υπόλογος» της Πυραμίδος του Χέοπος, που αποτελεί τον «πρόλογο».Αλλά και τα στοιχεία της Πυραμίδος του Χέοπος, το ύψος, η βάσις, τα αστρονομικά της στοιχεία, όλα έχουν παρθεί από το αρχαιότατο ιερό γεωμετρικό βιβλίο της προϊστορικής Ελλάδος, από τις αποστάσεις των Ελληνικών Ιερών κι από την «Ελληνίδα φωνήν», από την Ελληνική γλώσσα.
Στη νότια πλευρά μου, στο στυλοβάτη και στην πρώτη και δευτέρα βαθμίδα υπάρχουν 47 και 48 και 49 αντιστοίχως, κατεργασμένοι λίθοι. Το άθροισμά τους είναι θείον! (47+48+49=144=ΘΕΙΟΝ).
Κι αν πάρεις τον τετράγωνο αριθμό 49 στην διαπασών τόσες φορές όσες είvαι οι κολώνες που έχω κατά μήκος, θα βρεις τον Κωδικό αριθμό της Δωδώνης (2Χ49Χ 17=1666=ΔΩΔΩΝ .

Τι σημαίνει ΔΩΔΩΝΗ; Σημαίνει ΦΩΣ ΛΑΜΠΕΙ=1666=ΔΩΔΩΝΗ. Λάμπει το «Γαλήνιον φως του πατρός Θεών τε ανδρών τε».
Το αρχαιότατον αυτό πάνσεπτον Μαντείο, με το όνομα ΔΩΔΩΝΗ, όταν ακόμη ο ΖΕΥΣ εκλείνετο διαφορετικά. Ο Ζευς τότε δεν έκανε γενική του Διός, δοτική τω Διϊ κλπ, αλλά εκλείνετο Ο ΖΕΥΣ, ΤΟΥ ΖΕΩΣ, ΤΑ ΖΕΙ, ΤΟΝ ΖΕΑ, Ω ΖΕΥ! πρόσθεσε τις μαθηματικές λέξεις αυτές και θα βρεις:
Ο ΖΕΥΣ+ΤΟΥ ΖΕΩΣ+TΩ ΖΕΙ+ΤΟΝ ΖΕΑ+Ω ΖΕΥ=5231. Αλλά ΔΩΔΩΝΗ ή 1666Χ3,14=5231.
Το «θείον» λοιπόν είναι ο ΖΕΥΣ, ο πατέρας της πάνοπλου Αθήνις, ο ΖΕΥΣ που «εφίλησε» τη ΔΩΔΩΝΗ και έχει ΦΩΣ ΛΑΜΠΕΙ!
Ο Ζευς όμως δεν υπάρχει μόνο στη Δωδώνη! Υπάρχει και πάνω από τα Πρoπύλαια, πάνω από τον Παρθενώνα, πάνω από την Ακρόπολη! Υπάρχει «τετράκις ΖΕΥΣ».
4ΧΖΕΥΣ=4Χ612=2448. Αλλά, άριστε φίλε, 2448 είναι ίσον με ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ+ΠΑΡΘΕΝΩΝ+ +ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ.
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ = 581 ΠAPΘENΩN = 1096 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ = 772
2448
Είναι πάνω από την ακρόπολη ο ΟΦΘΑΛΜΟΣ του ΜΟΡΙΟΥ ΔΙΟΣ, που προσ'ατι5ει την ΙΕΡΑ ΕΛΑΙΑ!
Πολλές όμως ακόμη και θαυμαστές γνώσεις τις εποχής μου υπάρχουν στην κατασκευή του ΟΙΚΟΥ της ΘΕΑΣ.
Το πλάτος μου είναι δεύτερο λεπτό της μοίρας του μεγάλου κύκλου της γης, του Ισημερινού. Eίvαι με τα σημερινά μέτρα 30,904 μ. Ο ισημερινός της γης, ο πελώριος αυτός κύκλος της γης, που είχε υπολογισθεί 40 εκατομμύρια και 52 χιλιάδες μέτρα (40.051.764) . Τι λες φίλτατε επισκέπτα; Είναι τυχαίο; Kαι ποιος άλλος ναός έχει τέτοιο πλάτος; Επάνω στην ακρόπολη αυτό το μήκος επαναλαμβάνεται 14 φορές μεταξύ των σπουδαίων σημείων και πάμπολλες φορές στην αρχαία αγορά. Εγώ ο Παρθενών φυλάω το σπουδαιότερο μέτρο της αρχαιότητος το ένα έκτο του Σταδίου. Τους εκατό πόδες, το τετράγωνο δηλαδή του αθροίσματος των αριθμών της «ιερής τετρακτύας», (1+2+3+4)²=100 ή το άθροισμα των κύβων των ίδιων αριθμών 1³+2³+3³+4³ =100. Είναι επίσης ο πρόλογος της αρμονίας του κύβου του ιερού αριθμού 3,14 πολλαπλασιασμένος επί τον χρυσό αριθμό 2Χ(3,14159) 3Χ1,618100. Αυτό είναι σε πόδες «θνητού ανθρώπου», το δεύτερο λεπτό της μοίρας του ισημερινού. Γιατί το δεύτερο λεπτό της μοίρας του μεσημβρινού της γης βρίσκεται από το πλάτος του ηφαιστείου και είχε υπολογισθεί σε 40 εκατομμύρια και 31 χιλιάδες μέτρα.
Το πλάτος μου των 100 ποδών «επιτάσσει» ο δεσπότης αριθμός του Ερεχθείου, ο αριθμός 6, και τον πολλαπλασιάσεις μ’ αυτόν και έτσι έχεις την τιμή του αρχαίου ιερού σταδίου με μεγάλη ακρίβεια: 6Χ100=600 πόδες και 6Χ30,904=185424 μ. Η περίμετρος μου, στο στυλοβάτη, είναι ε κ α τ ο ν δ ε κ α ή 2Χ55 οργιές «θνητού ανθρώπου» κι 650 πόδες αρχαίους.
Κι αν αυτές τις εκατόν δέκα οργιές τις πολλαπλασιάσεις με τον αριθμό 6 του Ερεχθείου, θα βρεις την απόσταση σε στάδια του Παρθενώνος από τους Δελφούς 6Χ110=660 στάδια.
Ο αριθμός 110 περιέχει δυο φορές τον αριθμό 55 που, κατά τον Ιάμβλιχο, «θαυμαστά περιέχει κάλλη» και ο αριθμός 660 περιέχει 12 φορές τον αριθμό 55. Ο αριθμός 55 μαζί με τον αριθμό 17 των κιόνων μου, που έχω κατά μήκος, δίδει το «μυστικόν μέτρον», το «Θείον μέτρον» της εποχής μου, που είναι σχεδόν ίσον με το μέτρον της σημερινής Γαλατίας, της Γαλατίας που σημαίνει =Ο ΘΕΟΣ=.
(Η ΓΑΛΑΤΙΑ=354=Ο ΘΕΟΣ).
Εάv το 55 το θεωρήσουμε πώς αντιπροσωπεύει το «θείον Εν» τότε τα 17:55 είναι ίσα με 0,30909 του «θείου ενός»,
Κι αν αυτά τα θεωρήσουμε ως μήκος ενός ποδός, τότε oι 600 πόδες του αρχαίου σταδίου θα είναι 600Χ0,30909=185,4545.
Ένα στάδιον λοιπόν έχει 185,4545 φορές το 55:17. Το έκτον του αριθμού αυτού, δηλ. οι 100 πόδες, είvαι 30,909. Kαι σήμερα το πλάτος μου είναι 30,904 μέτρα της Γαλατίας. Βλέπω και δυσπιστείς αγαπητέ επισκέπτα! Αυτά δεν είναι φαντασία, αλλά πραγματικότης. Αυτό ήτο το «Θείov μέτρον» της εποχής μου. Ένα μέτρον περίπου όπως το σημερινό Γαλλικό μέτρο, που έδιδαν οι αριθμοί 55 και 17. Πολλαπλασίασέ τους και θα το βρεις 55Χ17=935=ΤΟ ΜΕΤΡΟΝ.

Και
Τ = 300
Ο = 70
Μ = 40
Ε = 5
Τ = 300
Ρ = 100
Ο = 70
Ν = 50
-----------
Άθροισμα 935
Και ίσως η θεά της Σοφίας vα δίδαξε αυτό το μέτρο επί τους Γαλάτες, διότι, όπως γνωρίζεις αγαπητέ επισκέπτα, μετά την Επιδρομήν των βαρβάρων εις το πάτριον έδαφος, αι Μούσαι του Ελικώνος εφυγαδεύθησαν, υπερέβησαν τα Όρη των Άλπεων κι εγκαταστάθηκαν εις διαφόρους χώρας της δύσεως.
Eκεί ευρίσκονται σήμερον αι λαμπραί Ακαδημίαι, τα Αρχεία και αι Στοαί της Ελλάδος και εκεί υπάρχει ξενιτεμένη και η θεά του Παρθενώνος.
Επτά φορές ο ίδιος αριθμός 55, δίδει τους κατεργασμένους λίθους του στυλοβάτου μου και των δύο βαθμίδων μου, που είναι 385=7Χ55.
Τι; Αμφιβάλλεις ακόμη για τους αριθμούς των κατηργασμένων λίθων μου; Πιστεύεις πως μπορεί να είναι τυχαίοι; Μα πήγαινε, φίλτατέ μου, να μετρήσεις τoυς λίθους της πρώτης βαθμίδος και, κάτω αμέσως από τον στυλοβάτη, της βόρειας πλευράς μου!
Είναι μόνον 26 γιγάντιοι λίθοι σε ένα μήκος 70 περίπου μέτρων. Έχει καθένας μήκος κατά μέσον όρον 9 ποδών, δηλ. 2,78 μ. Εύκολα καταλαβαίνεις, ότι τόσοι γιγάντιοι λίθοι, βρέθηκαν με μεγάλη δυσκολία στην Πεντέλη. Kαι δύσκολα μεταφέρθηκαν.
Γιατί δεν τοποθέτησαν μικρότερους λίθους, όπως στηv Νότια πλευρά; Στη Νoτία πλευρά υπάρχουν οι αριθμοί 47, 48, 49 με το «θείον» άθροισμα 144 και με τον αριθμό της Δωδώνης, που βγαίνει, όπως είπαμε από τον 49, αν πολλαπλασιασθεί επί 17 και επί 2. (49Χ17Χ2=1666=ΔΩΔΩΝΗ).
Από τον αριθμό 25 της βαθμίδος της βόρειας πλευράς έχομε τον αριθμόν της Ελευσίνος. Αν πολλαπλασιάσουμε τον 25 επί τον αριθμό των 17 κιόνων μου, βρίσκομε 425. Ο αριθμός αυτός 426 εις την «δια πασόν= μας δίδει: 425Χ2=850= ΕΛΕΥΣΙΣ. Δίδει επίσης και ΣΟΥΝΙΟΝ=850. Οι Δελφοί απέχουν εξ ίσου από την Ιωλκό και την Ελευσίνα. Και η Ιωλκός απέχει από την Ελευσίνα ΕΛΕΥΣΙΣ=850 στάδια.Η Σπάρτη απέχει εξ ίσου από το Σούνιον και τους Δελφούς. Πόσα στάδια; Μα ΣΟΥΝΙΟΝ=850 στάδια. Ο αριθμός 850 ήταν «θειότατος» αριθμός και προέρχεται από όλους τους Θεούς εις την «Παντέλεια» δεκάδα αφoύ διαιρεθεί η «συναρίθμησης» όλων των κλίσεων του μαθηματικού αριθμού Ο Θ(ε)ΟΣ, του ενικού και πληθυντικού αριθμού, με το άθροισμα της τετράδος 13+21+34+56= 123. Tο 123 είναι ο «θείος χρυσός αριθμός» 1,618 εις την δεκάτην δύναμιν. Έχουμε δηλαδή:
Ο Θ(ε)ΟΣ+ΤΟΥ Θ(ε)ΟΥ+ΤΩ Θ(ε)Ω+ΤΟΝ θ(ε)ΟΝ+Ω Θ(ε)Ε + ΟΙ Θ (ε) ΟΙ + ΤΩΝ Θ(ε)ΩΝ + ΤΟΙΣ Θ(ε)ΟΙΣ + ΤΟΥΣ Θ(ε)ΟΥΣ+Ω Θ(ε)ΟΙ=10455. Kαι (10455Χ10) :123=850=ΕΛΕΥΣΙΣ=ΣΟΥΝΙΟΝ.
Eις την «δια πασόν» αυτό το αριθμητικόν τέκνον τον «θεών απάντων» δίδει εις στάδια τας ίσας αποστάσεις ΔΩΔΩΝΗΣ-ΑΘΗΝΩΝ και ΔΩΔΩΝΗΣ-ΣΠΑΡΤΗΣ=1.700. Κι ακόμα, φυσικά, πολλαίς άλλας αποστάσεις της Μεγάλης Πατρίδος, που είναι ίσαι προς 1700 στάδια κάθε μία.
Γιατί εδώ, φίλτατε επισκέπτα, στην πανάρχαιη προϊστορική Ελλάδα, τα πάντα είναι μετρημένα και αποτελούν μια αρμονία αριθμών. Kαι οι αριθμοί αυτοί, που αποτελούν εφαρμογή στον υλικό κόσμο, των θρησκευτικών δοξασιών, των φιλοσοφικών πεποιθήσεων και των επιστημονικών γνώσεων αυτών που με έκτισαν επί της εποχής του αθανάτου Περικλέους, βρίσκονται παντού. Στα μνημεία, που πολλά είναι πεσμένα σε θλιβερά ερείπια ή έχουν χαθεί. Στις αποστάσεις των πόλεων και ιερών. Στα αρχαία τοπωνύμια, που πολλοί σήμερα από αμάθεια δεν τα εκτιμούν. Στην Ελληνική γλώσσα, που είναι ιερά και απoτελεί κώδικα πολιτισμού!
Πόσο απέχει το ιερόv της Δήλου από το Ασκληπιείον της Kω; Απέχει 1020 στάδια, δηλ. ΚΩΣ στάδια (ΚΩΣ=1020).
Πόσο απέχει η πολυάνθρωπος Σμύρνη, το στόλισμα της Ιωνίας, από το Μαντείον το εν Δελφοίς; Απέχει 700 φορές τον ιερό αριθμό 3,14 σε στάδια, δηλ. 2198.
Ακριβώς ΣΜΥΡΝΗ+ΜΑΝΤΕΙΟΝ+ΕΝ+ΔΕΛΦΟΙΣ=2198 στάδια.
Πόσο απέχει επίσης η Σμύρνη από την πόλιν του Θησέως; Απέχει χίλιες φορές τον χρυσό αριθμό σε στάδια, δηλ. 1620.
Και για vα το θυμούνται oι αιώνες, η απόσταση της Σμύρνης από την πόλη του Θησέως είvαι Η ΠΟΛΙΣ ΘΗΣΕΩΣ=1620 στάδια. Το ίδιο απέχει από την πόλιν του Θησέως και η Νύμφη του Θερμαϊκού, αρχαία Θέρμη.
ΘΕΡΜΗ=162=ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ.
(ΘΕΡΜΗ) Χ10=1620=Η ΠΟΛΙΣ ΘΗΣΕΩΣ.
Kι ακόμα λίγα:
Πόσο απέχει το ΟΡΟΣ ΙΔΗ της Κρήτης, στο οποίον μεγάλωσε ο ΖΕΥΣ, από την Κάσο και τι Κύθηρα; Απέχει εξ ίσου, δηλ. 1051 στάδια αρχαία, δηλ. ΙΔΗ+ ΚΑΣΟΣ+ΚΥΘΗΡΑ=1051 στάδια (194.912 μ.) .
Πόσο απέχουν αι Αθήναι, το Κλεινόν Άστυ, η πνευματική πρωτεύουσα της Ελλάδος, από την πρωτεύουσα της Mινωϊκής Κρήτης την Κνωσσό και από την πρωτεύουσα της Μακεδονίας την Πέλλα;
Απέχουν αι Αθήναι εξ ίσου από τις δύο αυτές πρωτεύουσες ακριβώς Ι765, δηλ. ΑΘΗΝΑΙ+ΠΕΛΛΑ+ΚΝΩΣΣΟΣ=1765 στάδια.
Η πρωτεύουσα επίσης του νησιού της Αφροδίτης, η Λευκωσία της Κύπρου, απέχει εξ ίσου από την Κνωσσό και το ένδοξο Βυζάντιον, ήτοι 3896 στάδια, δηλ. ΛΕΥΚΩΣΙΑ+ΚΝΩΣΣΟΣ+ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ=3896 στάδια (περίπου 722.800 μ.) .
Και στην Ελληνική γλώσσα υπάρχουν κωδικοί αριθμοί.
Το άθροισμα των αριθμών της πρώτης δωδεκάδος, που παρίσταναν τους 12 θεούς, είvαι 78 κι αυτός ο αριθμός δεκάκις κάvει 780. Αποτελείται ουσιαστικώς ο αριθμός αυτός από 120 αριθμούς. Tρεις φορές το 120 κάvει 360 όσο oι μοίρες του lερού κύκλου. Και η ΒΡΟΧΗ που ρίχνουν στο έδαφος oι θεοί είvαι BPOΧH=780. Kαι το ΕΔΑΦΟΣ που τρέφει τον άνθρωπο με σιτάρι είναι ίσο με 780. ΕΔΑΦΟΣ= 780. Και ο ΣΙΤΟΣ που παράγει τον άρτον ΣΙΤΟΣ=780.
Ο σίτος όμως πρέπει να είναι καθαρός, χωρίς το ζιζάνιο ήρα, που δηλητηριάζει τον άνθρωπο!
Τότε μόνον γίνεται ΑΡΤΟΣ και ΣΙΤΟΣ-ΗΡΑ=780-109=671. Αλλά 671=ΑΡΤΟΣ!
Ανάλογες γνώσεις περιέχει η Ελληνική γλώσσα, φίλε επισκέπτα. Η Ελληνική γλώσσα, που είναι αρχαιότερη από τα Ιερά και κάθε άλλο μνημείο! Που δείχνει πως η Ελληνική Ιστορία εκτίνετε στα βάθη των χιλιετιών.
Kι αυτό μου θυμlζει αυτό που είπε ο Αιγύπτιος Ιερεύς στον Σόλωνα, όπως αναφέρεται στον Τίμαιο, του Πλάτωνος.
«Έλληνες! Δεν ξέρετε την Ιστορίαν σας!».

«0υδεμίαν έχετε δι’ αρχαίαν ακοήν παλαιάν δόξαν, ουδέ μάθημα χρόνω παλιόν oυδέv».
Είμαι ΟΙΚΟΣ ΘΕΑΣ και τα όνομά μου ΠΑΡΘΕΝΩΝ.
Kαι τα όνομα μου αυτό δείχνει και τον μεγάλο αρχιτέκτονά μου, που ήταν και γενικός επόπτης των έργων της Ακροπόλεως. Πάρε τα δύο τρίτα του ονόματός μου vα το βρεις
(ΠΑΡΘΕΝΩΝ) Χ (2:3) =1095Χ (2:θ) =730.
Φ = 500
Ε = 5
Ι = 10
Δ = 4
Ι = 10
Α = 1
Σ = 200
-------
730 = ΦΕΙΔΙΑΣ
Και ξέρει τι έγραφεν ο Πλούταρχος, φιλομαθέστατε επισκέπτα, για όλα τα έργα εδώ στην ακρόπολη;
«Όθεν και μάλλον θαυμάζεται τα Περικλέους έργα προς πολύν χρόνον εν ολίγω γενόμενα. Κάλλει μεν γαρ έκαστον ευθύς ην τότ’ αρχαίον, ακμή δε μέχρι νυν πρόσφατόν έστι και νεουργόν' ούτως επάνθει καινότης αεί τις άθικτον υπό του χρόνου διατηρούσα,την όψιν, ώσπερ αειθαλές πνεύμα και ψυχήν αγήρω καταμεμιγμένην των έργων εχόντων. Πάντα δε διείπε και πάντων επίσκοπος ην ΦΕΙΔΙΑΣ...».
Επόπτης λοιπόν όλων των έργων της Ακροπόλεως ήτο ο μέγας ΦΕΙΔΙΑΣ. Και η Ακρόπολις ως αριθμός είναι 581=ΑΚΡΟΠΟΛlΣ. Αν προσθέσεις δε τους αριθμούς της πρώτης επτάδος, που είvαι 28 και της πρώτης δεκάδος 55, της πρώτης ενδεκάδος 66, της πρώτης δωδεκάδος 78, της πρώτης δεκαεπτάδος 153, της χρυσής σειράς 142 και των θεμελιωδών αριθμητικών στοιχείων 1, 2, 3, 5, 7, 11, 13, 17 θα βρεις:
28+55+66+78+153+142+59 = ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ = 581.
Επτά σειρές αριθμών μας δίδουν την ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, επτά σειρές αριθμών μας δίδουν τους κίονες μου και ο αριθμός 7 είναι «ηγεμών» επί της Ακροπόλεως!
Είναι ο ίδιος αριθμός που υπάρχει και στην σύγχρονο ζωή, ως αριθμός των ημερών της εβδομάδος, θείον τέκνον των 4 φάσεων της Σελήνης.