Είμαι κάτοικος της περιοχής από όταν γεννήθηκα,και το έχω επισκεφθεί άρα πολλές φορές.Άπειρες. Σε πολλές από αυτές τις φορές έτυχε να φοβηθώ αλλά κυρίως αυτό οφειλόταν σε δικές μου προκαταλήψεις.Ωστόσο έτυχε να μου συμβούν παράξενα πράγματα εκεί,και σας ειδοποιώ πως οι όποιες ιστορίες έχουν ακουστεί δεν είναι αβάσιμες.

Παρακαλώ έχετε υπ' όψιν σας πως αν και έχω διαβάσει αρκετά άρθρα του κύριου Γιαννουλάκη και έχω 3 βιβλία του,δεν έτυχε ποτέ να διαβάσω το άρθρο του για το Λογγίνο. Θα ήθελα αν γνωρίζει κάποιος να μου πει πότε εκδόθηκε αυτή η ιστορία,ποιο έτος δηλαδή.

Καταρχάς θα ήθελα να σας δώσω μια διαφορετική εικόνα για αυτό το άλσος από τη σημερινή,αυτή που είχε και το 2011,και να σας πω πως ήταν όταν το γνώρισα,όταν άρχισα να πηγαίνω εκεί ως παιδί για να παίξω με άλλα παιδιά.Σήμερα είμαι 25. Θα σας πω πως 12-15 χρόνια πριν ήταν πολύ διαφορετικό. Καταρχάς υπήρχε ένα εγκαταλελλειμένο κτήριο από τη μεριά της Μάρκου Μουσούρου,δίπλα από τις σκάλες. Δεύτερον υπήρχε ΠΟΛΥ περισσότερη βλάστηση. Αυτό που βλέπετε τώρα είναι ίσως το 30% των φυτών που είχε κάποτε αυτό το άλσος.
Ήταν γεμάτο ψηλά δέντρα και χοντρούς πυκνούς θάμνους,σε σημείο μέσα από το άλσος να μη βλέπεις καμία πολυκατοικία.Καταλαβαίνετε αφού σας λέω πως χάθηκε το 70% της βλάστησης,ότι οπτικά και ακουστικά το άλσος ήταν τελείως διαφορετικό από σήμερα.Η κοπή αν θυμάμαι καλά είχε γίνει γύρω στο 2003-2004.Ήταν η εποχή όπου σε διάφορα μέρη του κέντρου της Αθήνας γινόταν το lifting για να φαίνεται όμορφο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες... Τότε η παιδική χαρά ήταν εγκαταλελλειμένη και αυτή,και είχε κάτι παλιές τσουλήθρες και τραμπάλες,σκουριασμένες,ακόμα και επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία,ετοιμόρροπες κούνιες και τσουλήθρες με κοφτερές αιχμές.Επίσης το 2003-4 έβγαλαν όλες τις παλιές τσουλήθρες,τραμπάλες,κτλπ και τις αντικατέστησαν με καινούριες,και βάλαν αυτό το πράσινο σιδερένιο κλουβί γύρω-γύρω.

Επίσης ίσως να αξίζει να σημειωθεί πως το όνομα του το άλσος το οφείλει στον Άγιο Λογγίνο.
Ο Άγιος Λογγίνος είναι αυτός ο Ρωμαίος στρατιώτης που είχε τρυπήσει με τη λόγχη του τον Ιησού Χριστό,και που αργότερα έγινε χριστιανός και θανατώθηκε από τη Ρώμη για αυτό το λόγο. Μερικοί λένε πως η λόγχη του Λογγίνου (spear of destiny) είναι θαυματουργή και πως για αυτό πολλοί ψάχνουν να τη βρούν..

Αναφέρθηκε κάτι για εικονοστάσι. Αν η κοπέλα εννοούσε αυτό που έχει την εικόνα του Αγίου Λογγίνου,τότε κάτι δεν πάει καλά. Το εικονοστάσι αυτό υπάρχει σε αυτό το σημείο από όταν θυμάμαι το άλσος,δηλαδή τουλάχιστον από όταν ήμουν 7 χρονών,δηλαδή τουλάχιστον από το 1994.

Τώρα όσον αφορά τα παράξενα,ανεξήγητα και υπερφυσικά....

1ον Τα τύμπανα.

Τι έχει συμβεί σε εμένα ή έχω ακούσει:
Το πρώτο παράξενο που έχω γίνει μάρτυρας εγώ ο ίδιος αλλά έχω ακούσει και από άλλους να το συζητάν έχει να κάνει με ήχους τυμπάνων. Είχα βγει χωρίς συγκεκριμένο λόγο από το σπίτι μου,έχοντας αποφασίσει να πάω έναν περίπατο μέσα στο βράδυ χωρίς συγκεκριμένο λόγο,και κατέληξα εκεί.Εκατσα σε ένα παγκάκι να καπνίσω ένα τσιγάρο.Καθόμουν από τη μεριά προς την πλατεία του νεκροταφείου.
Συνειδητοποιώ κάποια στιγμή ότι ακούω κάτι τύμπανα. Ο ήχος φαινόταν να έρχεται από τη κατεύθηνση προς τη στροφή του άλσους,δηλαδή στη γωνία του νοητού σχήματος Γ που έχει το άλσος. Μου φάνηκε περίεργο και είπα να πάω προς τα εκεί. Όταν έφτασα στη στροφή,από όπου φαινόταν να προέρχεται ο ήχος δεν ακουγόταν τίποτα.Απόρησα.Σκέφτηκα πως θα ήταν η ιδέα μου. Αποφάσισα μιας και είχα φτάσει ως εκεί να συνεχίσω τη βόλτα μου πηγαίνοντας προς το Παγκράτι.Έτσι ξεκίνησα να πηγαίνω προς την άλλη άκρη του άλσους,εκεί που είναι τα σκαλιά που βγάζουν στη Μάρκου Μουσούρου. Καθώς ανέβαινα τα σκαλιά άκουσα πάλι τα τύμπανα...
Και πάλι ο ήχος φαινόταν να έρχεται από το κέντρο του άλσους,από τη γωνία του,τη στροφή του.Πήρα την απόφαση να ξαναγυρίσω πίσω στο κέντρο.Με το που κατέβηκα τα σκαλιά ο ήχος εξαφανίστηκε...

Σχολιασμός: Το παράξενο της υπόθεσης είναι πως αυτό δεν εξηγείται με βάση τη φυσική. Δηλαδή ακούς τον ίδιο ήχο στις 2 άκρες,και στις 2 άκρες καταλαβαίνεις πως ο ήχος έρχεται από το κέντρο,αλλά στο κέντρο δεν ακούγεται τίποτα!! Και φυσικά εννοείται ότι δε βλέπεις πουθενά τα τύμπανα. Αυτό όσες φορές έχει συμβεί έχει συμβεί βράδυ,αλλά όχι όλα τα βράδια.


2ον ΙΠΤΑΜΕΝΟ ΦΩΣ

Τι συνέβει.
Υπάρχει ένα συγκεκριμένο σημείο μέσα στο άλσος που έχω ακούσει από κάποιον ότι έχει δει φάντασμα. Εγώ δεν είδα... φάντασμα,ή τουλάχιστον έτσι όπως το εννοούμε οι περισσότεροι το φάντασμα. Αυτό που είδα ήταν ένα ιπτάμενο σφαιρικό φως (orb),με γυμνό μάτι. Υποθέτω με βάση όσα διάβασα αργότερα πως ίσως πρόκειται για το φαινόμενο Willow (the) Wisp,αλλά δεν είμαι σίγουρος. Και πάλι νύχτα ήτανε και είχα πάει με έναν φίλο μου τον Μιχάλη. Καθόμασταν
σπίτι μου και βαριόμασταν πολύ και αποφασίσαμε να βγούμε έξω για... κυνήγι φαντασμάτων!
Μας αρέσουν και των 2 ιστορίες για παράξενα και φαντάσματα,και έχουμε επιχειρήσει κάποιες φορές να κάνουμε θεματικές επισκέψεις τύπου Legend Tripping. Και έτσι πήγαμε εκεί. Το φως αυτό ήταν ανάμεσα από κάτι θάμνους. Εμείς πηγαίναμε πίσω από τους θάμνους με φακό και φωτογραφική μηχανή για "εξερεύνηση" γιατί κάτι σαν να μας έλεγε πως κάτι θα βρούμε..
Το πρώτο παράξενο της υπόθεσης ήταν ένα ανοιχτόχρωμο ωχρό πυκτό υγρό που υπήρχε πάνω στα φύλλα των δέντρων και φωσφόριζε. Φαινόταν να πήζει και άρα υπέθεσα πως ίσως κάτι πέρασε από 'κει,ακούμπησε και άφησε αυτή τη φωσφορίζουσα ουσία. Πηγαίνοντας πιο βαθιά στους θάμνους διακρίνω αυτό το φως.Στάθηκα να το αφουγκραστώ και παρατήρησα πως ήταν 1 και ίπτανται,και άρα σκέφτηκα πως δεν ήταν π.χ. το μάτι κάποιας γάτας ή άλλου ζώου.Αμέσως μόλις το συνειδητοποίησα ένιωσα ένα παράξενο φόβο και εκείνη τη στιγμή το φως άρχισε να κινείται προς το μέρος μου!!! Αμέσως χωρίς να το σκεφτώ έκανα πίσω και φώναξα στο Μιχάλη να βγούμε από τους θάμνους και αρχίσαμε να τρέχουμε να βγούμε έξω.Τη στιγμή που φώναξα το όνομα του,άρχισε να ακούγεται και ένα τρομακτικό βουητό και ταυτόχρονα να σείονται τα δέντρα και οι θάμνοι που ήταν εκεί κοντά,με τέτοια μανία που φαντάζομαι θα είχαν αν φύσαγε άνεμος 9 μποφόρ... Έλα όμως ντε που ούτε φύσαγε,ούτε έκανε σεισμό εκείνη τη νύχτα,και το ταρακούνημα έγινε μόνο στα γύρω φυτά από το φως,και όχι στο υπόλοιπο άλσος. Ήταν καλοκαίρι και Αύγουστος συγκεκριμένα,και όλη μέρα δεν φύσαγε καθόλου.Τρέχοντας λοιπόν φτάσαμε στα ξύλινα κάγκελα και περάσαμε από πάνω τους βγαίνοντας στο χωμάτινο μονοπάτι που διαπερνάει το άλσος και εκείνη τη στιγμή γυρίσαμε να κοιτάξουμε πίσω να δούμε αν μας ακολούθαγε... Δεν μας ακολούθησε. Σε επιφυλακή μείναμε κάμποση ώρα να κοιτάμε δεξιά και αριστερά προς τη γενική κατεύθηνση από όπου ήταν το φως μπας και δούμε να πετάγεται έξω από τους θάμνους.Πρέπει να στεκόμασταν γύρω στα 5 λεπτά τα οποία φάνηκαν αιώνες όρθιοι κοιτάζοντας προς εκείνη τη κατεύθηνση όταν παρατηρήσαμε ένα κλαδί δέντρου να κουνιέται πάνω-κάτω αφύσικα.Ούτε ο αέρας (που δεν φυσούσε) θα μπορούσε να το κουνάει έτσι. Καθόμασταν και το κοιτούσαμε,και το κοιτούσαμε,μέχρι που κάποια στιγμή σταμάτησε. Εμείς στεκόμασταν ακόμα εκεί,και είχαμε αρχίσει να σχολιάζουμε.Νιώσαμε πως μάλλον υπερβάλαμε και πως ήταν η ιδέα μας μετά από λίγο.Αποφασίσαμε να ξαναπροσεγγύσουμε το σημείο. Πλησιάσαμε λοιπόν,και όταν πήραμε το θάρρος να ξαναμπούμε ανάμεσα στους θάμνους,καθώς μπαίναμε άρχισε πάλι το βουητό πιο δυνατό από ποτέ και οι θάμνοι και τα δέντρα να κουνιούνται βίαια με αφύσικο τρόπο,ενώ ταυτόχρονα νιώσαμε να πέφτει σε 1-2 δευτερόλεπτα αισθητά η θερμοκρασία,τουλάχιστον 10 βαθμούς σε σημείο να νιώσουμε πως κρυώναμε. Ξανατρέξαμε να βγούμε έξω,και αυτή τη φορά αποφασίσαμε να φύγουμε. Αρκετά είχαμε δει.

Σχολιασμός: Για αυτή την ιστορία μιλήσαμε σε δικούς μου ανθρώπους όταν γυρίσαμε σπίτι μου.
Κανείς δεν μας πίστευε.Το πήρανε για αστείο.Αποφάσισα μετά από αυτό να μη ξαναμιλήσω για αυτό το θέμα και να το κρατήσω για πάρτι μου.Χρόνια μετά και χωρίς να μιλήσω σε κανέναν άλλο για αυτό καθόμουν με έναν άλλο φίλο μου και η συζήτηση μας πήγε σε αυτό το άλσος,και έτυχε και μου είπε πως σε εκείνο ακριβώς το σημείο είχε δει... φάντασμα. Αυτός είπε πως είχε δει κανονικό φάντασμα,δηλαδή με μορφή ανθρώπου. Από κείνη τη στιγμή σκέφτηκα πως ίσως δεν ήταν κακό να πω την δική μου ιστορία και ίσως να μην ήταν όλα στο μυαλό μου τελικά.
Μετά από κάμποσα χρόνια αγόρασα τον πρώτο μου υπολογιστή και για πρώτη φορά έβαλα ίντερνετ στο σπίτι μου.Με τη βοήθεια του google μπήκα σε site και forums που ασχολούνται με περίεργα θέματα και έκπληκτος είδα πως σχεδόν σε κάθε τέτοιο φόρουμ υπήρχε και ένα thread με ιστορίες για το Λογγίνο...

Κλείνοντας...
Θα ήθελα να πω πως και στον ίδιο τον εαυτό μου έχουν συμβεί,αλλά και από άλλους έχω ακούσει ιστορίες για paranormal στο άλσος αυτό.Κοινό στοιχείο των ιστοριών είναι πως αυτά συμβαίνουν νύχτες,και πως επίσης δεν συμβαίνουν πάντα,αλλά ορισμένες φορές.
Το ότι δεν συμβαίνουν πάντα,προσωπικά προσπάθησα να το ερμηνεύσω με βάση τα όσα λέει ο κύριος Γιαννουλάκης για τα Ρήγματα και τη περιοδικότητα τους,αν και να πω την αλήθεια δεν έχω αποτολμήσει να εξακριβώσω αν υπάρχει συγκεκριμένη περιοδικότητα σε αυτά τα φαινόμενα,σε αυτό το τόπο.Πάντως το γεγονός πως από ότι λέει υπάρχει Ρήγμα στο Παγκράτι,που είναι περιοχή που συνορεύει με το Μετς,με κάνει να υποθέτω πως ίσως το Ρήγμα του Παγκρατίου να φτάνει ως το Μετς.