Η καταγωγή μου είναι από τους Αγίους Αποστόλους, ένα παραλιακό μέρος κοντά στον Κάλαμο. Χωρίς το χωριό μου να φημίζεται για τους μύθους και τις ιστορίες του, αυτή την ιστορία που θα σας πω την έχω δει.

Το 1990 περίπου μια γυναίκα γέννησε ένα παιδάκι, ένα αγοράκι. Όμως ήταν μόλις 19 εκείνη και δεν το ήθελε, έτσι το πήρε και πήγε στο βράχο ενός ξωκλησιού, την Αγία Μαρίνα, το πέταξε στη θάλασσα και πήδηξε και εκείνη με αποτέλεσμα όπως ήταν φυσικό να σκοτωθεί από τα κοφτερά βράχια. Για καλή τύχη όμως του μωρού, λόγω του ότι ήταν χειμώνας και ήταν τυλιγμένο σε κουβέρτες, πιάστηκε μια κουβέρτα σε ένα βράχο και δεν είχε την ίδια τύχη με τη μητέρα του.

Από πάνω από την εκκλησία υπάρχουν πολυκατοικίες με ενοικιαζόμενα  και μια γυναίκα από κει άκουσε το κλάμα του μωρού και πήγε και το πήρε για να μην πεθάνει και έτσι το αγοράκι σώθηκε. Από τότε όμως το βράδυ όταν ανοίγουν τα φώτα που είναι πάνω στις κολώνες για να φωτίζεται ο δρόμος, σε μια σκιά από τις κολώνες αυτές, απεικονίζεται η μορφή μιας εγκύου γυναίκας και όλοι κάνουν λόγο ότι ήταν αυτή η γυναίκα που έριξε το παιδί της από το βράχο καθώς τότε είχε τρελαθεί και τώρα επέστρεψε στον κόσμο μας γιατί το μετάνιωσε και το θέλει πίσω.

Να αναφέρω επίσης ότι την έχω δει αυτή τη σκιά και υπάρχει φωτογραφία, μόλις τη βρω θα την ανεβάσω.

Ευχαριστούμε το http://phantasmagoriko.blogspot.com/ για την ιστορία.