Η περιοχή του περιστατικού ήταν το Περάτι, μια περιοχή κοντά στη Βραυρώνα, όχι μακριά από τη Λούτσα. Η Βραυρώνα είναι το μέρος όπου ο πανέμορφος ναός της Άρτεμης στέκεται ακόμα σε καλή μάλλον κατάσταση. Το Περάτι είναι ένα λόφος που ο John Keel θα χαρακτήριζε σαν παράθυρο, πολλά παράξενα έχουν συμβεί, εμφανίσεις, UFO και πολλά ανορθόδοξα φαινόμενα έχουν αναφερθεί εκεί. Ο μάρτυρας Ι.Μ, ένας 45χρονος πυροσβέστης, έκανε την νυχτερινή του βάρδια με άλλους δύο συναδέλφους του προσέχοντας για φωτιές. Είχαν σταθμεύσει με το όχημά τους στα Χαμόλια, μια μικρή χερσόνησο στα ριζά του λόφου Περάτι. Ήταν τέλη Αυγούστου 2001 (πιθανών 26 του μηνός). Στη κορυφή της χερσονήσου, η οποία είχε μια πανοραμική θέα, υπήρχε ένα ελικοδρόμιο, μια απλή πλατφόρμα διαμέτρου 15 μέτρων και ένα μικρό κιόσκι. Η νύχτα ήταν ζεστή και ήσυχη και οι τρεις άντρες κάθονταν στο κιόσκι συζητώντας μπροστά από το πυροσβεστικό όχημα. Ήταν σχεδόν 22:00 όταν αντιλήφθηκαν ένα δισκοειδή φωτεινά χρωματιστό αντικείμενο να πετάει χαμηλά και αθόρυβα πάνω από τη θάλασσα, ερχόμενο πάνω τους από νοτιοανατολικά. Καθώς το UFO πλησίαζε τα κινητά τους, το CB και ο ασύρματος σταμάτησαν να λειτουργούν. Ο Ι.Μ. είχε την ελαφριά εντύπωση ότι κατά τη διάρκεια της προσέγγισης υπήρχε ένας αχνός ήχος «σαν ένας μικρός κινητήρας». Ξαφνιασμένοι είδαν το UFO να κατεβαίνει και να προσγειώνεται απαλά με τη κοιλιά πάνω στο παλιό τσιμέντο του ελικοδρομίου. Ήταν 3 μέτρα σε διάμετρο, έμοιαζε με «δύο πιάτα κολλημένα μαζί» και το χρώμα του ήταν υπόλευκο ή γκρι μεταλλικό. Δεν είχε κανένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό. Ήταν μισοκρυμμένο στα μάτια τους λόγω της βλάστησης. Και οι τρεις τους ήταν κατάπληκτοι και λίγο φοβισμένοι. «Και τώρα τι κάνουμε;» αναρωτιόντουσαν. Ο Ι.Μ. αισθάνθηκε παράξενα που ήταν μάρτυρας σε κάτι που είχε διαβάσει η δει στη τηλεόραση. Μετά από λίγο μια πόρτα φάνηκε ν’ ανοίγει στο UFO. Άνοιξε όπως ανοίγει η «πόρτα στα αεροπλάνα λίγο πειν κατέβει η σκάλα». Το εσωτερικό φωτιζόταν από ένα μουντό φως. Τρία κοντά (80-90 εκ.) ανθρωποειδή βγήκαν έξω και κατέβηκαν τη σκάλα, το ένα μετά το άλλο. Ήταν πολύ σκοτεινά για να μπορέσουν να διακρίνουν χαρακτηριστικά αλλά τα ανθρωποειδή έμοιαζαν να φοράνε στενή στολή, φαινομενικά μεταλλική, όπως φοράνε οι δύτες. Μια κουκούλα κάλυπτε το κεφάλι τους αλλά όχι το πρόσωπό τους. Ο μάρτυρας δεν μπορούσε να θυμηθεί κανένα χαρακτηριστικό από τα άκρα στο σώμα. Οι τρεις ουφοναύτες περπάτησαν για 6-7 μέτρα μέχρι που έφτασαν σ’ ένα σημείο όπου ένα μικρό μονοπάτι κατέβαινε κάτω από τη κορυφή του λόφου της χερσονήσου προς τη θάλασσα. Τα πλάσματα εξαφανίστηκαν παίρνοντας το μονοπάτι μέσα στο νύχτα. Η πόρτα του UFO παρέμεινε ανοιχτή. Οι τρεις άντρες προσπαθώντας να συνέλθουν από το σοκ άρχισαν να συζητάνε τι θα κάνουν. Ένας από αυτούς άρχισε να περπατά προς το προσγειωμένο UFO αλλά μόλις έφτασε στα μισά γύρισε πίσω λέγοντας πως «κάτι» τον εμπόδισε να πάει παραπέρα. Λίγα λεπτά αργότερα, τα πλάσματα εμφανίστηκαν ξανά στο μονοπάτι. Προχωρώντας στη σειρά μπήκαν στο UFO ανεβαίνοντας τη «σκάλα» το ένα πίσω από το άλλο. Η πόρτα έκλεισε και το UFO σηκώθηκε αθόρυβα. Πέταξε μέχρι που εξαφανίστηκε προς το νότο, πίσω από το λόφο του Περάτη. Μετά την αναχώρηση οι ηλεκτρονικές συσκευές λειτούργησαν ξανά. Ο μάρτυρας έψαξε την περιοχή προσεδάφισης για ίχνη αλλά δεν βρήκε τίποτα. Οκτώ μήνες αργότερα, όταν έκανα την έρευνα δεν μπόρεσα ούτε εγώ να βρω τίποτα. Δεν ανέφεραν το περιστατικό από φόβο μην γελοιοποιηθούν. Δύο ή τρεις μέρες αργότερα οι τρεις άντρες ξαναείχαν νυχτερινή βάρδια στο ίδιο σημείο. Ήταν γύρω στις 23:00 όταν ένα γιγαντιαίο – 30μ- δισκοειδή UFO εμφανίστηκε πετώντας προς αυτούς από βορειοδυτικά. Πέρασε πάνω από τα κεφάλια τους σε ύψος 100-200μ., είχε ένα υπόλευκο μεταλλικό χρώμα και έβγαζε έναν ήχο σαν «ηλεκτρικής μηχανής». Το UFO εξαφανίστηκε πίσω από το λόφο του Περάτη.